Tweet
Van 7 t.e.m. 16 april ll. was ik op dienstreis doorheen Congo. Als delegatieleider van een groep van 13 Vlaamse verantwoordelijken ging ik er op bezoek bij diverse organisaties die vanuit België ontwikkelingshulp krijgen om de armoede bij gewone mensen te bestrijden. Op de laatste dag van ons bezoek aan de stad Kikwit (ong. 530 Km ten oosten van Kinshasa) werden we uitgenodigd op een cultureel volksfeest. Een kleine 1.000 mensen hadden zich verzameld op een groot grasplein, op zich al een wonderlijk schouwspel van kleuren. Zelf moest ik, als 'chef de délégation' plaatsnemen tussen de 2 vrouwelijke districtsburgemeesters. Dames van het type 'double cabine'. Gelukkig heb ik geen last van claustrofobie 
.
Het publiek genoot van de diverse dansgroepen (o.a. dames die helemaal met terracotta beschilderd waren) en de sensibiliserende toneelstukjes.
Plots steeg een onrustig gezoem op uit het publiek. Op de tamtams werd een opzwepend ritme ingezet en er verschenen dansers in prachtige kostuums die gevlochten waren uit vlas.
Een mysterieuze kruising tussen een leeuw en een vogel leidde de dans
Het tempo van de percussie bleef maar stijgen. De temperatuur ook. We hadden net een tropisch onweer achter de rug en al dat vocht maakte de lucht loodzwaar. Maar daar hadden de dansers weinig last van. Ze bleven de muzikanten maar opzwepen en het publiek ging uit de bol.
Een hilarisch figuur had het op de dames gemunt. Met een uit gras gevlochten 'je weet wel' maakte hij niet mis te verstane bewegingen.
De leider van de dans kwam steeds tussenbeide en joeg de viezerik weg ... maar die koos op, een andere plaats een slachtoffer in het publiek.
Opnieuw kreten uit het publiek. Het duurde even voor ik doorhad wat er gebeurde. Alle gezichten keken plots naar boven. Een dansende steltloper (nooit gezien en onvoorstelbaar hoe iemand zo kan dansen op 2 stelten) baande zich een weg doorheen de massa. De 2 burgemeesters naast mij bogen zich naar mekaar toe om te vertellen hoe bang ze waren van deze vogelfiguur. Ik zat daar goed tussen die stevige madammen.
Het dansverhaal liep op zijn einde toen de koningin op het toneel verscheen. Zij nam controle over de dans en kwam tussen het publiek op de eretribune (niet te veel bij voorstellen) zitten. Nu waren de mannen mikpunt van erotisch geladen dansbewegingen waarbij de koningin haar boezem streelde voor de ogen van de mannelijke toeschouwers. Ook ik ontsnapte er niet aan en moest van haar aan die boezem voelen. Was het een danseres of was het een danser met namaakboezem? Heb ik mijn handen thuisgehouden of liet ik me gaan? ... dat laat ik aan de fantasie van de lezer over want 'what happens in Africa, stays in Africa'
.Het publiek genoot van de diverse dansgroepen (o.a. dames die helemaal met terracotta beschilderd waren) en de sensibiliserende toneelstukjes.
Plots steeg een onrustig gezoem op uit het publiek. Op de tamtams werd een opzwepend ritme ingezet en er verschenen dansers in prachtige kostuums die gevlochten waren uit vlas.
Een mysterieuze kruising tussen een leeuw en een vogel leidde de dans
Het tempo van de percussie bleef maar stijgen. De temperatuur ook. We hadden net een tropisch onweer achter de rug en al dat vocht maakte de lucht loodzwaar. Maar daar hadden de dansers weinig last van. Ze bleven de muzikanten maar opzwepen en het publiek ging uit de bol.
Een hilarisch figuur had het op de dames gemunt. Met een uit gras gevlochten 'je weet wel' maakte hij niet mis te verstane bewegingen.
De leider van de dans kwam steeds tussenbeide en joeg de viezerik weg ... maar die koos op, een andere plaats een slachtoffer in het publiek.
Opnieuw kreten uit het publiek. Het duurde even voor ik doorhad wat er gebeurde. Alle gezichten keken plots naar boven. Een dansende steltloper (nooit gezien en onvoorstelbaar hoe iemand zo kan dansen op 2 stelten) baande zich een weg doorheen de massa. De 2 burgemeesters naast mij bogen zich naar mekaar toe om te vertellen hoe bang ze waren van deze vogelfiguur. Ik zat daar goed tussen die stevige madammen
.Het dansverhaal liep op zijn einde toen de koningin op het toneel verscheen. Zij nam controle over de dans en kwam tussen het publiek op de eretribune (niet te veel bij voorstellen) zitten. Nu waren de mannen mikpunt van erotisch geladen dansbewegingen waarbij de koningin haar boezem streelde voor de ogen van de mannelijke toeschouwers. Ook ik ontsnapte er niet aan en moest van haar aan die boezem voelen. Was het een danseres of was het een danser met namaakboezem? Heb ik mijn handen thuisgehouden of liet ik me gaan? ... dat laat ik aan de fantasie van de lezer over want 'what happens in Africa, stays in Africa'
Comment