Tweet
Het was niet de eerste keer dat ik New York bezocht en het is ook niet de enige wereldstad die ik ooit zag. Toch was ik dadelijk te herkennen als een toerist, zelfs als ik net als alle anderen al Starbucks slurpend door het rode licht een straat overstak. Het verschil zat hem in de blik, die steevast omhoog gericht was. Hoog boven het straatgeweld keek ik naar de toppen van de flatgebouwen, staarde ik naar de houten waterreservoirs op de daken en zocht ik de klassiekers onder de wolkenkrabbers.
Sommige anderen gingen er zelfs voor zitten, pal voor de Flatiron Building.
Ook 's nachts kon je er niet om heen. Hoe aanlokkelijk de terrasjes ook waren, in de verte wees de top van de Chrysler Building recht naar de sterren.
Zelfs binnen was de hemel soms hoog te zoeken. De roltrappen van de Trump Tower, het plafond van het Guggenheim museum of de Saint Patricks Cathedral, omhoogstaren was ook daar de moeite waard.
Als fotograaf kan je dat natuurlijk accentueren, enerzijds door de voorgrond interessant te houden, anderzijds door zelf ook een hoger standpunt te zoeken. Soms is dat eenvoudig, zoals aan Pier 17 waar de cruises rond Manhattan vertrekken.
Anders helpen reisgidsen of collega's wel een handje. Zoek op Time Square de ingang van het Marriot hotel, neem de lift naar de achtste verdieping en nestel je daar in de bar. Een pintje kost er 8 dollar maar in ruil krijg je een fantastisch zicht op het plein.
Het wil natuurlijk niet altijd zo goed lukken. Tegen valavond merkte ik in Central Park een aantal fotografen op die allen op een rots druk bezig waren. Eentje ervan was zelfs zo vriendelijk haar vriend en haar camera even te negeren en dienst te doen als 'voorgrondobject'. Dat leverde het onderstaande bevreemdende beeld op. Het lijkt een Photoshop montage maar bestaat dus echt.
Laat ik afsluiten met mijn eigen persoonlijke favoriet: ook een ietwat bevreemdend beeld maar ditmaal is dat uitsluitend te wijten aan het fantastische ochtendlicht dat zijn weg vond naar het plein van het Rockefeller Center.
Bedankt voor het kijken.... en blijf omhoog staren!
Sommige anderen gingen er zelfs voor zitten, pal voor de Flatiron Building.
Ook 's nachts kon je er niet om heen. Hoe aanlokkelijk de terrasjes ook waren, in de verte wees de top van de Chrysler Building recht naar de sterren.
Zelfs binnen was de hemel soms hoog te zoeken. De roltrappen van de Trump Tower, het plafond van het Guggenheim museum of de Saint Patricks Cathedral, omhoogstaren was ook daar de moeite waard.
Als fotograaf kan je dat natuurlijk accentueren, enerzijds door de voorgrond interessant te houden, anderzijds door zelf ook een hoger standpunt te zoeken. Soms is dat eenvoudig, zoals aan Pier 17 waar de cruises rond Manhattan vertrekken.
Anders helpen reisgidsen of collega's wel een handje. Zoek op Time Square de ingang van het Marriot hotel, neem de lift naar de achtste verdieping en nestel je daar in de bar. Een pintje kost er 8 dollar maar in ruil krijg je een fantastisch zicht op het plein.
Het wil natuurlijk niet altijd zo goed lukken. Tegen valavond merkte ik in Central Park een aantal fotografen op die allen op een rots druk bezig waren. Eentje ervan was zelfs zo vriendelijk haar vriend en haar camera even te negeren en dienst te doen als 'voorgrondobject'. Dat leverde het onderstaande bevreemdende beeld op. Het lijkt een Photoshop montage maar bestaat dus echt.
Laat ik afsluiten met mijn eigen persoonlijke favoriet: ook een ietwat bevreemdend beeld maar ditmaal is dat uitsluitend te wijten aan het fantastische ochtendlicht dat zijn weg vond naar het plein van het Rockefeller Center.
Bedankt voor het kijken.... en blijf omhoog staren!
Comment