Er was eens 'het oude Marne-Rijn kanaal'.
Dit kanaal (de naam spreekt voor zich) was bedoeld als verbinding tussen de Marne in Frankrijk en de Rijn in Duitsland. Het werd gegraven tussen 1838 en 1853 en heeft een totale lengte van ongeveer 300 km. Het werd in de loop der tijden praktisch volledig gemoderniseerd om te voldoen aan de huidige normen van het vrachtvervoer per binnenschip.
In de buurt van Saint-Louis/Arzviller kan men echter nog steeds een deel van het oude kanaal zien.
De boten werden getrokken door : eerst mankracht, dan door dieren, vervolgens door kleine locomotieven (op sommige plaatsen zijn de rails nog zichtbaar) tot alle schepen met motoren werden uitgerust en ze op eigen kracht door kanaal konden varen.
Waar men kon groef men het kanaal dwars door heuvels heen. Zo zijn er tunnels met een lengte van verscheidene kilometers.
In de buurt van Saint-Louis/Arzviller echter diende men over een afstand van 4 km een hoogteverschil te overwinnen van meer als 44 meter. Dit deed men door de bouw van 17 opeenvolgende sluizen. Waarvan we er hier een paar zien.
Elke sluis had natuurlijk zijn sluiswachter die in de bijhorende sluiswachterswoning gehuisvest was.
In de loop der jaren werd het Marne-Rijnkanaal gemoderniseerd en de 17 sluizen werden in 1967 vervangen door één hellend vlak in Saint-Louis/Arzviller dat in één keer het hoogteverschil van de 17 sluizen overwon. Dit betekende voor de schippers een tijdsbesparing van 6 tot 8 uur. Dit hellend vlak is op vandaag nog steeds in gebruik, tweemaal per dag voor de beroepsvaart, maar meermaals per dag voor de pleziervaart
Bovenstaande is een affiche gefotografeerd op de site zelf, omdat het ter plaatse onmogelijk is een alles overziende foto te nemen
Langs het nu niet in gebruik zijnde gedeelte met de 17 sluizen is nu een mooi wandel/fietspad aangelegd, zodat men toch nog met enige nostalgie kan genieten van ‘hoe het vroeger was’.
Ik hoop dat ik jullie kan overtuigen een kleine omweg te maken wanneer je op de franse autoweg van Metz - Strasbourg rijdt.
Groetjes.
Dit kanaal (de naam spreekt voor zich) was bedoeld als verbinding tussen de Marne in Frankrijk en de Rijn in Duitsland. Het werd gegraven tussen 1838 en 1853 en heeft een totale lengte van ongeveer 300 km. Het werd in de loop der tijden praktisch volledig gemoderniseerd om te voldoen aan de huidige normen van het vrachtvervoer per binnenschip.
In de buurt van Saint-Louis/Arzviller kan men echter nog steeds een deel van het oude kanaal zien.
De boten werden getrokken door : eerst mankracht, dan door dieren, vervolgens door kleine locomotieven (op sommige plaatsen zijn de rails nog zichtbaar) tot alle schepen met motoren werden uitgerust en ze op eigen kracht door kanaal konden varen.
Waar men kon groef men het kanaal dwars door heuvels heen. Zo zijn er tunnels met een lengte van verscheidene kilometers.
In de buurt van Saint-Louis/Arzviller echter diende men over een afstand van 4 km een hoogteverschil te overwinnen van meer als 44 meter. Dit deed men door de bouw van 17 opeenvolgende sluizen. Waarvan we er hier een paar zien.
Elke sluis had natuurlijk zijn sluiswachter die in de bijhorende sluiswachterswoning gehuisvest was.
In de loop der jaren werd het Marne-Rijnkanaal gemoderniseerd en de 17 sluizen werden in 1967 vervangen door één hellend vlak in Saint-Louis/Arzviller dat in één keer het hoogteverschil van de 17 sluizen overwon. Dit betekende voor de schippers een tijdsbesparing van 6 tot 8 uur. Dit hellend vlak is op vandaag nog steeds in gebruik, tweemaal per dag voor de beroepsvaart, maar meermaals per dag voor de pleziervaart
Bovenstaande is een affiche gefotografeerd op de site zelf, omdat het ter plaatse onmogelijk is een alles overziende foto te nemen
Langs het nu niet in gebruik zijnde gedeelte met de 17 sluizen is nu een mooi wandel/fietspad aangelegd, zodat men toch nog met enige nostalgie kan genieten van ‘hoe het vroeger was’.
Ik hoop dat ik jullie kan overtuigen een kleine omweg te maken wanneer je op de franse autoweg van Metz - Strasbourg rijdt.
Groetjes.
Comment