Tweet
Tijdens mijn verblijf in Suriname kwam ik deze twee levenslustige meisjes tegen. Ik dacht dat ze elkaars allerbeste vriendinnen waren, maar een dag of drie geleden kwam ik erachter dat ze elkaar op de dag van deze foto's voor het eerst zagen. Je zou het niet gezegd hebben. Ik heb van hen vier reeksen foto's gemaakt: portretten, een biergevecht (komt later), een reeks waar je goed ziet hoe knettergek ze zijn (komt later) en eentje waarop je ziet hoe goed ze het met elkaar kunnen vinden (hieronder). Ik leerde ze een week voor mijn vertrek kennen. Erg jammer, want ik had ze graag eens meegenomen naar die vervallen suikerfabriek (zie mijn vorig topic hier) om ze daar op de gevoelige plaat vast te leggen.
Het begon op een dag waar ik met een collega besloot om een dagje de rivier af te varen en naar Braamspunt te gaan. Braamspunt is het enige strand die naam waardig in Suriname. De rest van de kust bestaat uit mangroves.
Deze twee meisjes gingen spontaan uit de bol, en ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt. Ik heb ze geen enkele aanwijzing gegeven. Ik heb zo'n 50 foto's weerhouden uit een reeks van ongeveer 350 opnamen.
De belichting was erg moeilijk door verschillende factoren: hard licht in Suriname, reflectie van het zeewater, en, het moeilijkste: een lichte met een donkere huidskleur.
Er zitten wel een paar mindere opnamen tussen, maar omwille van het verhaal wil ik ze er toch niet tussenuit laten.
Ik heb ervan genoten en doe dat nog steeds als ik deze foto's zie. Ik hoop dat ik het wat kan overbrengen.
Het begon op een dag waar ik met een collega besloot om een dagje de rivier af te varen en naar Braamspunt te gaan. Braamspunt is het enige strand die naam waardig in Suriname. De rest van de kust bestaat uit mangroves.
Deze twee meisjes gingen spontaan uit de bol, en ik heb daar dankbaar gebruik van gemaakt. Ik heb ze geen enkele aanwijzing gegeven. Ik heb zo'n 50 foto's weerhouden uit een reeks van ongeveer 350 opnamen.
De belichting was erg moeilijk door verschillende factoren: hard licht in Suriname, reflectie van het zeewater, en, het moeilijkste: een lichte met een donkere huidskleur.
Er zitten wel een paar mindere opnamen tussen, maar omwille van het verhaal wil ik ze er toch niet tussenuit laten.
Ik heb ervan genoten en doe dat nog steeds als ik deze foto's zie. Ik hoop dat ik het wat kan overbrengen.
Comment