Op vraag van een paar mensen hier, post ik dan maar het verhaal van de suikerrietfabriek in Mariënburg, Suriname.
Klein beetje achtergrond:
Tot het begin van de 19de eeuw produceerden plantagehouders zelf hun suiker en verkochten die dan.
Deze suikerrietfabriek was de eerste in zijn soort, in die zin dat zij contracten afsloten met plantages om hun suikerriet te verwerken. Het unieke aan de zaak was dat hier geen geld aan te pas kwam. De fabriek verwerkte de suiker en gaf het grootste deel terug aan de plantagehouder. Een deel van de suiker hielden ze zelf om het te verkopen en er ook rum van te stoken. Ter info: de Surinaamse Borgoe Extra is de allerbeste rum die je kan vinden. Bacardi is er slootwater tegen.
De fabriek werd rond de jaren 1880 in gebruik genomen, en in 1920 werd de fabriek gemoderniseerd met een gigantische lopende band die door de enorme suikerproductiehal liep. Ze werd aangedreven door alweer een gigantische machine, waarvan de overblijfselen nog steeds aanwezig zijn. De tandwielen die het geheel aandreven zijn meer dan 2,5 meter in diameter. Dit ging samen met de aanleg van een spoorwegennet die alle aangesloten plantages aandeed. De suiker werd van de trein op de lopende band geladen.
De laatste productie rolde van de band en stroomde uit de vaten in 1994. Vanaf dat moment begon de fabriek te vervallen en op dit moment komt de jungle al dichtbij. Men liet mij niet toe de toiletten te betreden (er groeien bomen en lianen in) omdat ze vol gifslangen zitten. Over tien jaar zal de jungle de fabriek verzwolgen hebben, als ze tegen die tijd nog niet afgebroken is. Dat zijn ze namelijk van plan. Een eeuwige zonde, als je het mij vraagt.
Ik hoop dat de foto's wat te genieten zijn voor jullie
De fabriek, gezien vanaf de straat. Zie hoe de vegetatie zich uitbreidt
De hal waar men o.a. rum stookte. De vaten stonden op de stenen blokken in de voorgrond. Daartussen brandde permanent vuur om de grote tanks aan de kook te houden
Twee rumtanks uit 1890 op hun stenen blokken
Achterste deel van de enorme suikerproductiehal
De suikerproductiehal van voor naar achter. Grotendeels vervallen. Het dak is van aluminium, wat in Suriname bijzonder goedkoop is. Het wordt van bauxiet gemaakt, en dat is in Suriname in overvloed aanwezig.
De kantoren in dezelfde hal...
De machine in kwestie, met mijn gids erbij. Niet de beste foto ervan, maar het geeft wel een beeld van de grootte van het geheel
Tandwielen, het vervallen en nu open gebouw, en de oprukkende vegetatie
Schaftzaal
En nog een sfeerbeeldje ter afsluiting
Wil je de andere foto's van deze serie ook zien, dan vind je die hier:
Klein beetje achtergrond:
Tot het begin van de 19de eeuw produceerden plantagehouders zelf hun suiker en verkochten die dan.
Deze suikerrietfabriek was de eerste in zijn soort, in die zin dat zij contracten afsloten met plantages om hun suikerriet te verwerken. Het unieke aan de zaak was dat hier geen geld aan te pas kwam. De fabriek verwerkte de suiker en gaf het grootste deel terug aan de plantagehouder. Een deel van de suiker hielden ze zelf om het te verkopen en er ook rum van te stoken. Ter info: de Surinaamse Borgoe Extra is de allerbeste rum die je kan vinden. Bacardi is er slootwater tegen.
De fabriek werd rond de jaren 1880 in gebruik genomen, en in 1920 werd de fabriek gemoderniseerd met een gigantische lopende band die door de enorme suikerproductiehal liep. Ze werd aangedreven door alweer een gigantische machine, waarvan de overblijfselen nog steeds aanwezig zijn. De tandwielen die het geheel aandreven zijn meer dan 2,5 meter in diameter. Dit ging samen met de aanleg van een spoorwegennet die alle aangesloten plantages aandeed. De suiker werd van de trein op de lopende band geladen.
De laatste productie rolde van de band en stroomde uit de vaten in 1994. Vanaf dat moment begon de fabriek te vervallen en op dit moment komt de jungle al dichtbij. Men liet mij niet toe de toiletten te betreden (er groeien bomen en lianen in) omdat ze vol gifslangen zitten. Over tien jaar zal de jungle de fabriek verzwolgen hebben, als ze tegen die tijd nog niet afgebroken is. Dat zijn ze namelijk van plan. Een eeuwige zonde, als je het mij vraagt.
Ik hoop dat de foto's wat te genieten zijn voor jullie
De fabriek, gezien vanaf de straat. Zie hoe de vegetatie zich uitbreidt
De hal waar men o.a. rum stookte. De vaten stonden op de stenen blokken in de voorgrond. Daartussen brandde permanent vuur om de grote tanks aan de kook te houden
Twee rumtanks uit 1890 op hun stenen blokken
Achterste deel van de enorme suikerproductiehal
De suikerproductiehal van voor naar achter. Grotendeels vervallen. Het dak is van aluminium, wat in Suriname bijzonder goedkoop is. Het wordt van bauxiet gemaakt, en dat is in Suriname in overvloed aanwezig.
De kantoren in dezelfde hal...
De machine in kwestie, met mijn gids erbij. Niet de beste foto ervan, maar het geeft wel een beeld van de grootte van het geheel
Tandwielen, het vervallen en nu open gebouw, en de oprukkende vegetatie
Schaftzaal
En nog een sfeerbeeldje ter afsluiting
Wil je de andere foto's van deze serie ook zien, dan vind je die hier:
Comment