Ik heb jullie al een korte carrière schets van Arno gegeven bij mijn vorige foto's en nu schrijf ik neer wat hij voor mij betekende.
Toen ik voor het eerst Oh La La La hoorde, 1981, was ik 18 jaar en meteen verknocht aan TC Matic. Eindelijk iets in België dat speciaal was en dat later vele groepen zou bepalen. Een grote rockscene was er hier niet en je moest al veel lef hebben om dan nog een speciaal pad te nemen. Ook dat sprak mij aan. In geen enkele dancing werd die single gedraaid en daarom reden wij op zondag een eind ver om hem toch te horen en speciaal staan te doen op de dansvloer. Op de radio was het toen ook al een probleem want de BRT moest niet hebben van dat alternatieve gedoe en dus was het zoeken op lokale radio's naar TC Matic. Gelukkig waren er enkele in de buurt die op woensdag of op zaterdag een uur andere muziek draaiden. Tot Studio Brussel kwam in 1986 en dan split TC Matic toch wel. Maar Arno kon niet zonder muziek en wij niet zonder Arno. Regelmatig hoorden we nu Arno op de radio met oud en ook met nieuw solowerk. Vele pareltjes heeft hij afgeleverd. Ook zijn optredens waren steeds de moeite waard. Met een grapje tussen de songs door pakte hij heel het publiek in, als ze nog niet gevallen waren voor zijn podiumact. Dat zijn vele optredens talrijk werden bijgewoond toont nog maar eens zijn aparte klasse. Arno mijn hoed af dat je zolang bent blijven optreden en liedjes maken tot je niet meer kon. Ik wil je ook bedanken omdat je een deel van mijn leven hebt bepaald in positieve zin en mij geleerd hebt om altijd jezelf te zijn, ook al botst het soms. Bedankt Arno voor alles en rust zacht.
Op de foto zie je hoe hij zijn publiek altijd groette op het einde van een optreden.
Met vriendelijke groet vanwege Johan
Toen ik voor het eerst Oh La La La hoorde, 1981, was ik 18 jaar en meteen verknocht aan TC Matic. Eindelijk iets in België dat speciaal was en dat later vele groepen zou bepalen. Een grote rockscene was er hier niet en je moest al veel lef hebben om dan nog een speciaal pad te nemen. Ook dat sprak mij aan. In geen enkele dancing werd die single gedraaid en daarom reden wij op zondag een eind ver om hem toch te horen en speciaal staan te doen op de dansvloer. Op de radio was het toen ook al een probleem want de BRT moest niet hebben van dat alternatieve gedoe en dus was het zoeken op lokale radio's naar TC Matic. Gelukkig waren er enkele in de buurt die op woensdag of op zaterdag een uur andere muziek draaiden. Tot Studio Brussel kwam in 1986 en dan split TC Matic toch wel. Maar Arno kon niet zonder muziek en wij niet zonder Arno. Regelmatig hoorden we nu Arno op de radio met oud en ook met nieuw solowerk. Vele pareltjes heeft hij afgeleverd. Ook zijn optredens waren steeds de moeite waard. Met een grapje tussen de songs door pakte hij heel het publiek in, als ze nog niet gevallen waren voor zijn podiumact. Dat zijn vele optredens talrijk werden bijgewoond toont nog maar eens zijn aparte klasse. Arno mijn hoed af dat je zolang bent blijven optreden en liedjes maken tot je niet meer kon. Ik wil je ook bedanken omdat je een deel van mijn leven hebt bepaald in positieve zin en mij geleerd hebt om altijd jezelf te zijn, ook al botst het soms. Bedankt Arno voor alles en rust zacht.
Op de foto zie je hoe hij zijn publiek altijd groette op het einde van een optreden.
Met vriendelijke groet vanwege Johan
Comment