Tweet
Afgelopen weekend stond ik bij zonsopgang aan de oever van de Nister in Helmeroth (D)
Aan de de andere kant stond een ree haar kalfje te zogen, ze hadden me niet gezien en ik kon ze rustig bewonderen.
Opeens hoorde ik een fel geblaf achter mij; ik wou niet omkijken en hoopte dat het tafereel aan de oeverzijde niet zou worden verstoord...
Het geblaf bleef echter aanhouden, geërgerd draaide ik me om, om te kijken van wie die hond wel was.
Met verstomming keek ik naar een ree op nog geen 20 meter achter mij in het hoge gras.
Ze liep niet weg en ik kon haar blijven bewonderen.
Af en toe blafte ze opnieuw, maar ze bleef bijna ter plaatse.
Opeens merkte ik dat er tussen het hoge gras ook een kalfje bij haar liep en daarom heb ik zelf de plaats rustig verlaten.
Het was een magische ervaring.
Comment