Tweet
Er zijn van die momenten in het leven dat je dankbaar bent dat
a) je voor dageraad bent opgestaan
b) je een gids hebt met arendsogen
c) de natuur besloten heeft je iets bijzonders te tonen
We waren nog maar enkele minuten van ons kamp verwijderd toen onze chauffeur stopte en in de verte tuurde. Net als wij overigens, maar dan tevergeefs. Vervolgens nam hij zijn verrekijker, tuurde opnieuw, startte de motor en ging er als een bezetene vandoor in de richting waarin hij net had gekeken. Inmiddels kenden we hem goed genoeg om te weten dat we zouden worden beloond. En ja hoor, enkele minuten later begonnen wij, fotografen, òòk iets te zien, al was het nog erg klein… maar het bewoog. Toen we dichterbij kwamen, zagen we dat het een leeuwin was die haar prooi over de vlakte sleepte naar de struiken die nog een 700-tal meter verwijderd waren. Later zouden we te weten komen dat haar familie zich daar bevond en ze haar voedsel met hen wilde delen. Ze liep steeds enkele tientallen meters, moest dan stoppen, zwaar hijgend over haar prooi om ze na enkele seconden weer op te rapen en het slepen verder te zetten. We konden bij haar blijven zonder haar te storen tot ze haar doel bereikt had. Wij, alleen met de leeuwin, in de enorme uitgestrektheid van de Mara…. wat een begin van de dag.
MASAI MARA, Kenia.
a) je voor dageraad bent opgestaan
b) je een gids hebt met arendsogen
c) de natuur besloten heeft je iets bijzonders te tonen
We waren nog maar enkele minuten van ons kamp verwijderd toen onze chauffeur stopte en in de verte tuurde. Net als wij overigens, maar dan tevergeefs. Vervolgens nam hij zijn verrekijker, tuurde opnieuw, startte de motor en ging er als een bezetene vandoor in de richting waarin hij net had gekeken. Inmiddels kenden we hem goed genoeg om te weten dat we zouden worden beloond. En ja hoor, enkele minuten later begonnen wij, fotografen, òòk iets te zien, al was het nog erg klein… maar het bewoog. Toen we dichterbij kwamen, zagen we dat het een leeuwin was die haar prooi over de vlakte sleepte naar de struiken die nog een 700-tal meter verwijderd waren. Later zouden we te weten komen dat haar familie zich daar bevond en ze haar voedsel met hen wilde delen. Ze liep steeds enkele tientallen meters, moest dan stoppen, zwaar hijgend over haar prooi om ze na enkele seconden weer op te rapen en het slepen verder te zetten. We konden bij haar blijven zonder haar te storen tot ze haar doel bereikt had. Wij, alleen met de leeuwin, in de enorme uitgestrektheid van de Mara…. wat een begin van de dag.
MASAI MARA, Kenia.
Comment