Tweet
Ik heb onlangs weer twee workshops in Finland geleid, waar we vanuit schuilhutten wilde bruine beren fotograferen. Thuis realiseerde ik mij dat ik nog niet eens alle beelden van vorig jaar heb uitgezocht, dus het leek me een goed plan daarmee te beginnen.
Deze foto dateert nog van vorig jaar, is op een andere plek genomen, en is eigenlijk de enige foto die ik op deze lokatie perse wilde maken. Gedurende de nacht vormde zich steeds een laag mist boven het natte, moerasachtige gebied, en bij zonsopgang zag dat er werkelijk prachtig uit. Zonsopkomst is in deze periode rond een uur of twee 'snachts, en het duurde ongeveer een half uur tot drie kwartier voordat de mist door de zon was weggebrand. Dat betekende derhalve lange nachten met weinig slaap en veel wachten. Heel veel wachten, want er waren in dit gebied namelijk veel minder beren dan in het gebied waar ik altijd mijn workshops houd. Na drie dagen wachten verscheen er eindelijk een beer op precies het juiste moment, en ik had het bijna gemist. De verveling was even toegeslagen, en ik was blij verrast om een klein vogeltje te zien dat vlak voor mijn schuilhut was gaan zitten - eindelijk iets om te fotograferen. Vraag me niet waarom, maar opeens besloot ik na een paar minuten om even over mijn camera heen te kijken, en daar zag ik in de achtergrond een beer het beeld inlopen. Net op tijd kon ik vijf foto's nemen, waarvan ik deze het mooiste vond. Al snel was ik het lange wachten helemaal vergeten en kon ik mijn ogen niet van het lcd-schermpje afhouden.
D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/125 @ f/16, ISO 1000, beanbag
)
je kan niet alles hebben gezien dit zeldzame momenten zijn 
helaas). Het resultaat mag er dan ook zijn
Comment