Tweet
In Juni zal ik weer een workshop leiden in Finland, waar we op verschillende lokaties wilde bruine beren zullen gaan fotograferen vanuit schuilhutten. De foto's van vorig jaar had ik lang nog niet allemaal bekeken, dus dat heb ik afgelopen weekend maar eens even gedaan. Hier een paar die ik al eerder had geselecteerd, later zal ik er nog wat meer posten. 
Mochten er mensen zijn die interesse hebben om mee te gaan, er zijn in beide weken nog slechts een paar plaatsen vrij. Meer informatie vind je op mijn website, maar je kunt me natuurlijk ook even mailen.
Marsel
1. Er waren deze keer erg veel kleintjes geboren, dus dat maakte de avonden in de schuilhut extra spannend. Deze moeder met haar drie kleintjes was erg op haar hoede, constant de omgeving afspeuren naar mogelijke bedreigingen, zoals grote mannetjes. De kleintjes zijn al net zo alert, dus zo nu en dan leek het alsof het gezin richting mijn schuilhut kwam lopen, om vervolgens in volle galop weer het bos in te verdwijnen. Uiteindelijk hebben we in vier dagen maar liefst zeven verschillende kleintjes gezien. Stuk voor stuk onvergetelijke ervaringen.
Nikon D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/250@f/5.6, ISO 1250, beanbag
Hier zat ik in een schuilhut die in een soort toendragebied stond - een open, moerasachtig open veld. Hoewel er in de periode van ons bezoek vrijwel continu daglicht is, kan het gedurende de nacht aardig schemerig worden als het bewolkt is. Rond een uur of twaalf besloot ik mijn ogen even dicht te doen omdat er niet veel te zien was en het vrij duister was geworden. Een paar uur later werd ik wakker van zware voetstappen in het zompige gras. Toen ik door de zoeker van mijn reeds klaar liggende camera keek, keek ik recht in de ogen van deze beer. Na de eerste klik van mijn sluiter keek de beer op richting mijn camera, en dat is wanneer ik deze foto nam.
Nikon D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/320 @ f/5.6, ISO 1250, beanbag
3. Toen ik deze foto nam, zat ik in een schuilhut aan de rand van een klein meertje. We moesten lang wachten tot we de eerste beer zagen, maar het was het wachten meer dan waard toen hij meteen begon te drinken. Je krijgt niet vaak de mogelijkheid om een drinkende beer te fotograferen, dus we waren erg blij. Vooral omdat de wind was gaan liggen en we een fraaie reflectie als bonus kregen. De onscherpe landtong in de voorgrond heb ik in het beeld gehouden om het gevoel van diepte te vergroten.
Nikon D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/160 @ f/4.5, ISO 1600, beanbag
Mochten er mensen zijn die interesse hebben om mee te gaan, er zijn in beide weken nog slechts een paar plaatsen vrij. Meer informatie vind je op mijn website, maar je kunt me natuurlijk ook even mailen.
Marsel
1. Er waren deze keer erg veel kleintjes geboren, dus dat maakte de avonden in de schuilhut extra spannend. Deze moeder met haar drie kleintjes was erg op haar hoede, constant de omgeving afspeuren naar mogelijke bedreigingen, zoals grote mannetjes. De kleintjes zijn al net zo alert, dus zo nu en dan leek het alsof het gezin richting mijn schuilhut kwam lopen, om vervolgens in volle galop weer het bos in te verdwijnen. Uiteindelijk hebben we in vier dagen maar liefst zeven verschillende kleintjes gezien. Stuk voor stuk onvergetelijke ervaringen.
Nikon D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/250@f/5.6, ISO 1250, beanbag
Hier zat ik in een schuilhut die in een soort toendragebied stond - een open, moerasachtig open veld. Hoewel er in de periode van ons bezoek vrijwel continu daglicht is, kan het gedurende de nacht aardig schemerig worden als het bewolkt is. Rond een uur of twaalf besloot ik mijn ogen even dicht te doen omdat er niet veel te zien was en het vrij duister was geworden. Een paar uur later werd ik wakker van zware voetstappen in het zompige gras. Toen ik door de zoeker van mijn reeds klaar liggende camera keek, keek ik recht in de ogen van deze beer. Na de eerste klik van mijn sluiter keek de beer op richting mijn camera, en dat is wanneer ik deze foto nam.
Nikon D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/320 @ f/5.6, ISO 1250, beanbag
3. Toen ik deze foto nam, zat ik in een schuilhut aan de rand van een klein meertje. We moesten lang wachten tot we de eerste beer zagen, maar het was het wachten meer dan waard toen hij meteen begon te drinken. Je krijgt niet vaak de mogelijkheid om een drinkende beer te fotograferen, dus we waren erg blij. Vooral omdat de wind was gaan liggen en we een fraaie reflectie als bonus kregen. De onscherpe landtong in de voorgrond heb ik in het beeld gehouden om het gevoel van diepte te vergroten.
Nikon D3, AF-S VR 200-400/4.0, 1/160 @ f/4.5, ISO 1600, beanbag
Comment