Welkom! Ben je al een geregistreerd forumlid, log dan in met de knop Inloggen of registreren uiterst rechts bovenaan je scherm. Is dit je eerste bezoek Om berichten te bekijken selecteer je een forum in het onderstaande overzicht. Om zelf berichten te plaatsen moet je je eerst (gratis) registreren: klik daarom op Registreer.
Onze volgende workshop: Street-Fashion - 8 maart 2025, Herentals
Op 22 februari 2025 bezoekt Belgiumdigital enkele iconische locaties in Gent. Meer informatie HIER! Deze stadswandeling is inmiddels VOLGEBOEKT!
Ik vind het al heel tof dat ze jou al meer dan twintig jaar "vergezelt" en niet geëindigd is in een publiek water. Dat is pas "hart" voor dieren (hebben.)
Wat de foto betreft denk ik dat het oogje er heel scherp op staat.
Gezien de snelheid waarmeer een schildpad beweegt denk ik niet dat het nodig zou zijn bij bijvoorbeeld 1/125e of nog lager te pannen.
Waarmee ik bedoel dat ik mij afvraag of de iso en deze snelheid nodig waren?
Misschien wel bij een meer dichtgeknepen diafragma (groter in getal) waarbij er dan misschien wel meer dof aanwezig zou zijn. (Nogmaals het belang van de afstand lens-onderwerp benadrukken...)
De kop volledig scherp zou ik niet mis gevonden hebben.
Groetjes
Marc
Perfectie is niet haalbaar, daarom eisen we ze van de anderen. (Tolstoi)
Mooie kleuren heeft zo een koudbloedige wel. Camerastandpunt vind k ook heel goed gedaan. scherptediepte had groter gemogen.
En heb je daar nog wat plezier van, van zo een beest? In "De Aaibaarheidsfactor", het zeer geestige boekje van Rudy Kousbrouck, scoort de schildpad om begrijpelijke redenen zeer laag op de aaibaarheidsschaal aan de hand waarvan de auteur het dierenrijk indeelt (als k het me goed herinner is de aaibaarheid van de schildpad gelijk aan nul wegens 'onzinnig', net een stapje boven de beesten met een negatieve aaibaarheid, zoals daar zijn kwallen en sidderalen). Enfin: dit geheel terzijde.
Mooie kleuren heeft zo een koudbloedige wel. Camerastandpunt vind k ook heel goed gedaan. scherptediepte had groter gemogen.
En heb je daar nog wat plezier van, van zo een beest? In "De Aaibaarheidsfactor", het zeer geestige boekje van Rudy Kousbrouck, scoort de schildpad om begrijpelijke redenen zeer laag op de aaibaarheidsschaal aan de hand waarvan de auteur het dierenrijk indeelt (als k het me goed herinner is de aaibaarheid van de schildpad gelijk aan nul wegens 'onzinnig', net een stapje boven de beesten met een negatieve aaibaarheid, zoals daar zijn kwallen en sidderalen). Enfin: dit geheel terzijde.
Buiten het fotografie standpunt (schildpadden blijven lekker lang in dezelfde houding zitten :-)). Zijn de dieren inderdaad vrij passief. Eten, zonnen en af een toe een badje nemen is eigenlijk alles wat ze doen. Deze heeft voor mij althans een emotionele waarde daar ik hem als kind heb "gewonnen" op de kermis. Toen was zijn schild ongeveer 2,5 cm na +20 jaar +25cm :-).
Bedankt voor de feedback. Ik probeer het nog wel eens maar dan met iets meer scherptediepte.
ook bij mijn ouders thuis hebben ze 'Onze Mie' een landschildpad
is toch ook wel groot hoor, ik den een 30 cm
en die valt aan! Aaibaarheid= 0.000005
en vroeger hadden we nog een grotere, maar m'n zus heeft ook eens het gras gemaaid met de grasmachine....
Tweet
Comment