Tweet
Zin of onzin van een strobist – SD
Ondertussen heeft het strobist-subforum op BD al z’n eerste verjaardag mogen vieren. Vele (eerder technische) discussies werden gevoerd en de verscheidene Fotobeoordeling- en Showcasesubforums werden gevuld met strobist-beeldjes. Ook bij Kopen en Verkopen is de opgang van ‘strobisme’ al een tijdje zichtbaar. Het is duidelijk dat ‘strobisme’ vandaag geen bezigheid van enkelingen is.
Van een strobist-sd is er imho tot op heden echter nog geen spoor te bekennen. Er was wel die ene oproep van JGeys naar extra fotografen voor een ‘cityshoot’ in Antwerpen, maar voor de rest zijn het enkel de workshops die enige tekenen vertonen van ‘strobisme in groep’.
Is deze ‘tak’ binnen de fotografie gedoemd om individueel uitgeoefend te worden, in hobbykamers en studio’s? Of door die enkeling, die op locatie, als hij/zij de paraplu’s en statieven bovenhaalt, nieuwsgierige blikken oogst.
In een vergelijking met een ‘klassieke’ SD blijken de verschillen ook de ‘hindernissen’ te zijn dewelke het organiseren van een strobist-sd bemoeilijkt:
Een eerste verschil lijkt me de mobiliteit. In een normale SD lopen we van punt A naar B, gewapend met ons fototoestel en fototas (en misschien een statief). Geen probleem om snel even te stoppen om even later de tocht weer verder te zetten. Je hebt ook letterlijk alles in de hand. Een heel ander verhaal, als je gebruik wil maken van paraplu’s, softboxen, reflectoren, … In een wat drukkere omgeving heb je liever ook wat omstanders in de buurt om je materiaal te beschermen.
Een tweede verschil is het onderwerp zelf. Afgaande op de strobist-Flickr-pool is het onderwerp hoofdzakelijk ‘mensen en modellen’ en in veel mindere mate productfotografie e.a. Tijdens een doordeweekse wandeling doorheen een Vlaamse (Nederlandse) stad wordt je niet om de haverklap geconfronteerd met mensen die zo fotogeniek mogelijk de straten kleur geven (én dat blijven doen, minutenlang omgeven door een bos lampstatieven). ‘k zie zelf geen probleem om fotografen te fotograferen. Echter lijkt het me niet waarschijnlijk dat er iemand (uitgezonderd m’n lief en m’n moeder) een reeks foto’s van mijzelf op zijn/haar pc/mac ambieert.
Een derde aspect lijkt me de technische moeilijkheid. De basis lijkt me niet zo ingewikkeld, maar je moet er tijdens het fotograferen wel actief mee bezig zijn. Geen snapshots hier.
Het is de bedoeling dat er vooral gefotografeerd wordt (al dan niet geassisteerd door VAL’s en andere tijdelijke helpers). Lesgeven valt eerder onder het ‘werkgebied’ van workshops. Een combinatie van beiden hoeft niet uitgesloten zijn: in de zelfde omgeving/locatie het houden van een SD én een betalende workshop voor zij die dit wensen (voldoende lesgevers voorhanden op bd lijkt me).
Het lijkt me ook vanzelfsprekend dat kleinschalige ‘mini-SD’s’ eerder een kans tot slagen hebben, dan grote alomvattende projecten met 20,30,… deelnemers.
Is er overigens interesse in een dergelijke SD?
Ideeën, opmerkingen, suggesties,…?
Van een strobist-sd is er imho tot op heden echter nog geen spoor te bekennen. Er was wel die ene oproep van JGeys naar extra fotografen voor een ‘cityshoot’ in Antwerpen, maar voor de rest zijn het enkel de workshops die enige tekenen vertonen van ‘strobisme in groep’.
Is deze ‘tak’ binnen de fotografie gedoemd om individueel uitgeoefend te worden, in hobbykamers en studio’s? Of door die enkeling, die op locatie, als hij/zij de paraplu’s en statieven bovenhaalt, nieuwsgierige blikken oogst.
In een vergelijking met een ‘klassieke’ SD blijken de verschillen ook de ‘hindernissen’ te zijn dewelke het organiseren van een strobist-sd bemoeilijkt:
Een eerste verschil lijkt me de mobiliteit. In een normale SD lopen we van punt A naar B, gewapend met ons fototoestel en fototas (en misschien een statief). Geen probleem om snel even te stoppen om even later de tocht weer verder te zetten. Je hebt ook letterlijk alles in de hand. Een heel ander verhaal, als je gebruik wil maken van paraplu’s, softboxen, reflectoren, … In een wat drukkere omgeving heb je liever ook wat omstanders in de buurt om je materiaal te beschermen.
Een tweede verschil is het onderwerp zelf. Afgaande op de strobist-Flickr-pool is het onderwerp hoofdzakelijk ‘mensen en modellen’ en in veel mindere mate productfotografie e.a. Tijdens een doordeweekse wandeling doorheen een Vlaamse (Nederlandse) stad wordt je niet om de haverklap geconfronteerd met mensen die zo fotogeniek mogelijk de straten kleur geven (én dat blijven doen, minutenlang omgeven door een bos lampstatieven). ‘k zie zelf geen probleem om fotografen te fotograferen. Echter lijkt het me niet waarschijnlijk dat er iemand (uitgezonderd m’n lief en m’n moeder) een reeks foto’s van mijzelf op zijn/haar pc/mac ambieert.
Een derde aspect lijkt me de technische moeilijkheid. De basis lijkt me niet zo ingewikkeld, maar je moet er tijdens het fotograferen wel actief mee bezig zijn. Geen snapshots hier.
Het is de bedoeling dat er vooral gefotografeerd wordt (al dan niet geassisteerd door VAL’s en andere tijdelijke helpers). Lesgeven valt eerder onder het ‘werkgebied’ van workshops. Een combinatie van beiden hoeft niet uitgesloten zijn: in de zelfde omgeving/locatie het houden van een SD én een betalende workshop voor zij die dit wensen (voldoende lesgevers voorhanden op bd lijkt me).
Het lijkt me ook vanzelfsprekend dat kleinschalige ‘mini-SD’s’ eerder een kans tot slagen hebben, dan grote alomvattende projecten met 20,30,… deelnemers.
Is er overigens interesse in een dergelijke SD?
Ideeën, opmerkingen, suggesties,…?
Comment