Tweet
Een tip voor de reizende fotograaf die in het oosten van Duitsland eens naar Sachsen of Sachsen-Anhalt geraakt, in de streek van Leipzig, Halle, Wittenberg: het Industrie- en filmmuseum Wolfen, midden in het oude chemierevier Halle-Bitterfeld. Ik wist zelf niets van het bestaan van dit museum tot ik er bijna voor stond. Heel sterk aan te bevelen!
Dit is de plek waar Agfa als filmproducent gegroeid is en waar in vele opzicht fotografiegeschiedenis geschreven werd. Na de 2de wereldoorlog bleef hier nog een tijdje een bedrijf onder de naam Agfa, in 1964 werd dat de firma ORWO.
De meeste gebouwen zijn daar intussen afgebroken zoals de meeste andere chemiebedrijven daar in de omgeving. Maar de gieterij (daar waar dus de emulsies gemaakt en op de drager gegoten werden) staat er nog. Er is daar een heel leuke verzameling van fototoestellen, projectoren enz. Maar vooral zijn er regelmatig rondleidingen door de nu stilgelegde productieafdelingen. Voor mij was dat uitermate boeiend en dat zal voor iedereen zo zijn die de tijd van de filmfotografie nog zelf heeft meegemaakt. Dat de productie van fotofilm, of nu zwart-wit of kleur, een heel veeleisende zaak is kon ik me wel inbeelden. Ik was wel versteld wat voor een zwaar werk dat ook was: hoe de medewerkers daar niet alleen heel zuiver en nauwkeurig moesten werken, maar hoe dat allemaal afliep, bij veel van de processen (uiteraard) bijna in het donker, in sommige afdelingen vochtig, in anderen koud, in anderen weer heet. Grote concentratie en uitgekiend teamwork, tot op het einde bij het confectioneren.
Veel van de machines staan daar tentoon in de originele omgeving en worden uitgelegd. Zoals bijvoorbeeld deze hier op de foto waarmee in 1936 de allereerste echte kleurenfilm (Agfacolor) gegoten werd, dus de eerste film met drie kleurenlagen. Die machine werd dan blijkbaar tot aan het einde ook nog bij ORWO ingezet. Als hier iemand is die ooit ORWO-film heeft gebruikt, die is ook over deze machine gelopen.
Dus nog eens: een absolute aanrader. Er mag daarbinnen ook gefotografeerd worden.
Dit is de plek waar Agfa als filmproducent gegroeid is en waar in vele opzicht fotografiegeschiedenis geschreven werd. Na de 2de wereldoorlog bleef hier nog een tijdje een bedrijf onder de naam Agfa, in 1964 werd dat de firma ORWO.
De meeste gebouwen zijn daar intussen afgebroken zoals de meeste andere chemiebedrijven daar in de omgeving. Maar de gieterij (daar waar dus de emulsies gemaakt en op de drager gegoten werden) staat er nog. Er is daar een heel leuke verzameling van fototoestellen, projectoren enz. Maar vooral zijn er regelmatig rondleidingen door de nu stilgelegde productieafdelingen. Voor mij was dat uitermate boeiend en dat zal voor iedereen zo zijn die de tijd van de filmfotografie nog zelf heeft meegemaakt. Dat de productie van fotofilm, of nu zwart-wit of kleur, een heel veeleisende zaak is kon ik me wel inbeelden. Ik was wel versteld wat voor een zwaar werk dat ook was: hoe de medewerkers daar niet alleen heel zuiver en nauwkeurig moesten werken, maar hoe dat allemaal afliep, bij veel van de processen (uiteraard) bijna in het donker, in sommige afdelingen vochtig, in anderen koud, in anderen weer heet. Grote concentratie en uitgekiend teamwork, tot op het einde bij het confectioneren.
Veel van de machines staan daar tentoon in de originele omgeving en worden uitgelegd. Zoals bijvoorbeeld deze hier op de foto waarmee in 1936 de allereerste echte kleurenfilm (Agfacolor) gegoten werd, dus de eerste film met drie kleurenlagen. Die machine werd dan blijkbaar tot aan het einde ook nog bij ORWO ingezet. Als hier iemand is die ooit ORWO-film heeft gebruikt, die is ook over deze machine gelopen.
Dus nog eens: een absolute aanrader. Er mag daarbinnen ook gefotografeerd worden.