Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Niemand legt een strobreed in de weg, je verhaal is heel interessant.
Schrijven maar zou ik zeggen

Ik voel me heel vereerd daardoor Leopard, dankjewel maar ik voel me gewoon geen vragende partij meer daarvoor.

[tvdz]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol ... als je nog goede raad hebt, mag je die zeker geven. Iemand met zoveel ervaring kan je heel wat van opsteken. Het is tenslotte nog maar mijn tweede keer Scandinavië (zeker niet de laatste ...).

Merci !

tvdz

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol ... als je nog goede raad hebt, mag je die zeker geven. Iemand met zoveel ervaring kan je heel wat van opsteken. Het is tenslotte nog maar mijn tweede keer Scandinavië (zeker niet de laatste ...).

Merci !

tvdz

Dankjewel.

In feite zou ik een algemene route moeten onder ogen hebben. Binnenkort begin ik weer voor te bereiden voor een zoveelste maand Zweden. Het wordt erg uitdagend om iets nieuw te verzinnen.
Ik las : Idre. Wel van Idre naar Idrefjäll (Nippfjäll) is er een heel merkwaardig vals plat. Er staat een trolletje (Nippgubben) links van de weg. Echt waar, je stopt, laat de rem los en de auto doet het tegenovergestelde van wat je denkt. Het werkt ook te voet. Heel vreemd gevoel.

Van Idre richting Noorwegen passeer je Storbo, daar kan je kano's huren voor een paar uur om naar de beverkolonies te gaan. Zorg dat je dit doet vanaf 20.00 h. De verhuurder is heel behulpzaam en spreekt vloeiend engels. Wij hadden de pech dat er daar op dit moment een motorboot was later op de avond. Maar we hebben er toch gezien, dat wel. Neusje boven water en dan opeens een dikke splash met de staart.
Een grote aanrader is Røros, het oude kopermijnstadje daar vlakbij. Aanbevolen lectuur voor dagwandelingen is "Wanderungen in Norwegen" van Peter en Ute Freier. Hij ligt bij de info, dus ik kan je het ISBN nummer wel bezorgen.
Stafkaarten voor Noorwegen bestaan gratis on line voor Zweden ook. Van Finland weet ik het niet, Finland roept me niet zo erg. Ik vind Finland beneden de poolcirkel bijzonder SAAI. Niks te zien, niks te beleven. De diesel was erg goed en het was toen voor toeristen toegelaten om rood te tanken, iets wat wij toen met veel plezier hebben gedaan :-)
Voor Zweden moet je zoeken op Länskartor, voor Noorwegen zit het al wat verder, ik dacht : arealis

Een schitterende wandeling in Noorwegen is Besseggen. 's Morgens gaat er een bootje van Gjendesheim naar Memurubu en vervolgens kom je te voet terug via de Besseggen-graat tussen twee meren. Reken op een lastige uur of 8 maar echt heel speciaal. Probleem : ze lossen de boot en je zit allemaal op een zakdoek.
Ik herinner me niet hoe je gaat overnachten maar mijn advies is : neem een tent mee en probeer zelfstandig te koken. Zeker in Zweden lukt dat perfect, eenmaal boven de grote meren. Daardoor daalt je reisbudget spectaculair.

Een andere (Noorse) wandeling is naar de Christianus Sextus Gruva, hoge urbexfactor en zo zie je ook een-s hoe lang rommel blijft liggen (oude mijn).
Over mijnen gesproken : het gebied van Bergslagen in Zweden is één gigantisch openluchtmuseum, er is een boekje (gratis) en het bestaat zelfs in het Nederlands. Doorheen dit gebied loopt er een gigantisch wandelpad in 17 etappes : het Bergslagsleden. Per etappe is er een gratis stafkaartje, te verkrijgen in oa Nora en Mora TI
En nu we daar toch zijn : ten noorden van Mora ligt Orsa met het berenpark van Grönklitt. Daar heb je wel een goede tele nodig en een portie geluk, het is immers geen klassieke dierentuin. Ursus, de vedette vond ons bezoek het juiste moment om even een badje te gaan nemen. Ik zou eens moeten zoeken naar de foto's van destijds.

Je ziet : ik spring al van de hak op de tak en ik ben nog maar amper begonnen :-)

Östersund omgeving in Zweden (straal van 50 km) zo snel mogelijk passeren, niks te beleven. De westelijke afsteek naar Åre : niet doen hou dat voor een volgende keer. Als je naar Noorwegen zou willen : gebruik de Silvervägen naatr het Junkerdal in N en niet de Blåvägen, eerste is beter.
Ik werk nu volledig op geheugen en zonder kaarten maar een leuke halve dagtocht is Atoklinten, de heilige berg van de Samen niet ver van Tärnaby. In Tärnaby heb je de winkel van Tärnaby vilt (wild). Proef zeker hun Torkad Ren, heerlijk (dit is gerookt en gedroogd rendiervlees, echt zalig maar niet goedkoop)
De rendier en elandsalami (Noorwegen is ook een delicatesse) maar is relatief moeilijk te vinden (pas op, we zijn al 5 jaar verder). Op de hoogvlakte tussen Bygdin en Beitostølen is er al vele jaren een Same-nederzetting waar je ze kan kopen. Ze hebben ook de Same-messen van Knivsmed Strømeng uit Karasjok, echt handwerk.

Voor messen in Zweden ben je beter bij Orsa (Frosts), ze hebben ook zandstenen (Orsa slipsteen) te koop. In Finland is dit Janne Martiini (niet bepaald onder de indruk).
In Mora mag je ook de winkel van Johnson's Hemsloyd niet missen, het oudste winkeltje in Mora, ze hebben het hele gamma van Frosts te koop. Ze hebben ook een winkel om Sollerön, even verder. Frisse ideeën moet ik zeggen.
Ze hebben er "schilderijen" die zijn gemaakt door stukjes hout aaneen te lijmen en de klok op de kerk heeft maar één wijzer :-)

Ook leuk om te bezoeken zijn de houtsnijders van Nusnäs (omgeving Mora, Dala paardjes) Hoe slijpen jullie die messen ? Een hele uitleg gekregen, vriendelijke mensen. En als ik eens mocht controleren op scherpte ? Graag :-)

Eén ding werkt nu op mijn zenuwen, ik kom momenteel niet op de naam van de blacksmithy tegen Leksand. Ik heb zojuist alles proper gemaakt van hun smeedwerk, vandaar. Ach, ik kom er nog wel op.

Maar om te besluiten : dit voelt als een storm die door mijn hoofd gaat. Voor veel mensen is een vakantieland een hobby, voor mij is dit een passie.
Misschien snapt iedereen nu beter waar ik mee bezig ben, ik kan niet "zomaar schrijven" over de Noorderse Landen. En dan vergeet ik voor het gemak IJsland nog :-)

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Hebbes, en uit het hoofd dan nog :de smidse rond Leksand is Käck & Hedbys.
Ook een aanrader is de smidse waar ze de Rolls onder de bijlen maken, iedere bijl is gesigneerd : Gränsfors. Maar dan mag je niet gaan als ze in verlof zijn.
In Växsjö (ik heb wat geheugentraining nodig) maar dat ligt niet op je route heb je "Glasriket" : het glasgebied. Een heleboel glasbedrijven op een voorschoot groot, er is een gratis speciaalkaart te vinden met openingsuren, de meesten zijn gratis te bezoeken.
Na de overname door Carlos Pébacque is Gullaskruv zeker, met grote voorsprong, de mooiste. Ik heb die man ooit aan het werk gezien tijdens het verlof toen zijn eigen oven stil lag. Dat was in Målerås. Nog zo'n zo'n aanrader : gegoten glas, niet geblazen. Al een hele tijd geleden overgenomen door Mats Jonasson, een glasgraveur. De permanente tentoonstelling in de winkel is gratis en prachtig. Een derde goeie is Skruf, een vierde is Nybro. De rest produceert kitsch, ook Kosta Boda, daar moet je zelfs betalen om te kijken hoe ze hun kitsch maken. Pas op hoor, ons trouwservies komt van daar (in al die jaren maar een glas gebroken :-)), maar dat was in hun goeie periode.

Maar dit is nog een hele goede : als je de blazerij van Carlos P. rechts passeert, ligt op enige honderden meter verder links een glasetserij waarvan ik me de naam écht niet meer kan herinneren. Onwaarschijnlijk vakmanschap !

En nog iets, zowat iedereen van onze kanten komt toe in het zuiden van Zweden. De omgeving rond Höganäs (de hoge neus) is het keramiekgebied. De meesten produceren het standaardspul met uitzondering van een die er met kop en schouders bovenuit steekt : Claes Thell. Höganäs Saltglaserad is ook origineel en goed. Bij Boda Nova is er een gratis rondleiding te volgen, je krijgt een tekst in het Engels. De winkel zelf was vroeger veel origineler.
En nu ga ik eten.

[tvdz]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol

Geweldig ... als je nog iets te binnen schiet, laat maar komen. Iemand die met zoveel passie kan spreken over Scandinavië, daar luister ik graag naar.

Bedankt !

tvdz

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Er is zoveel ....

Nimis en Arx op de top van de Kullaberg zijn van de meest vreemde kunstwerken die ik ooit heb gezien. De eerste is het ultieme klimrek voor kinderen. Zoek in dat verband maar eens op Ladonia.

In Nora, een van de mooiste en liefste stadjes, is er een heerlijke prullenwinkel op de markt. Een eindje verder heb je de oude smeltoven (excursies) en het enige werkende waterwiel in Zweden, indrukwekkend stil. Hij draait tussen 12.00h en 13.00 h dacht ik, het gebouwtje staat dan gewoon open.

In Noorwegen vind je erg mooi en te betalen glas in Magnor, juist over de grens.

Een van de leukere stadjes aan de westkust van Zweden is ongetwijfeld Grebbestad, ook Fjällbacka met zijn ravijn met hangende stenen is erg mooi. De scherenkust aan de westkant is ook prachtig, vanop de bruggen naar Tjörn en Orust heb je een prachtig zicht. Maar nu eerst nog wat werken.

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Langs de E6 aan de kust van Zweden liggen er enorm veel artefacten uit de oertijd hunebedden, grafheuvels, dolmens, het meest imponerend zijn de rotstekeningen bij Tanumshede, in het infocentrum daar hebben ze de meest vreemde WC's die ik ooit heb gezien : twee gaten in de pot voor gescheiden afvoer :-)
Maar als je het Zweden wil kennen waar ik zo van hou dan moet je boven de twee grote meren zijn : Värmland maar ook Dalarna en -wil je de verlatenheid in : Jämtland en Härjedalen. Die laatste provincie heeft 2 inwoners per vierkante km, zoveel als in IJsland. Vanaf daar gaan er rendieren over de baan beginnen lopen, levensgevaarlijk, opgepast !
Elanden zijn avonddieren, maar die zijn van het formaat van een koe, ieder jaar zijn er dodelijke accidenten. Ik heb ooit een keer 's nachts gereden in hoog Zweden en dat was na de hersenbloeding van mijn moeder. Griezelig, aardedonker, geen mens op de baan, uilen die opdoemden in het licht van de verstralers, vossen en dassen die de baan overstaken...
Sinds een paar jaar hebben ze 4 noordelijke NP nationale parken en een paar natuurreservaten (daar is nog een beperkte vorm van bosbouw toegelaten) verenigd tot het Unesco-beschermde Laponia. Sarek, Padjelanta, Stora Sjöfallet en Muddus zijn de NR. Gigantisch groot. De laatste drie zijn probleemloos bewandelbaar met paden en hutten. De eerste is iets anders, daar is er compleet NIKS. Als je iets gelijkaardig wil als Sarek, meer naar het zuiden en met een vriendelijker karakter (met paden en hutten) dan kan ik je Vindelfjällens NR aanbevelen, geen nationaal park maar toch 500.000 ha groot.
Wat er me ook nauw aan het hart ligt is de wijde omgeving rond het Siljanmeer (het resultaat van een meteoorinslag 500 miljoen jaar geleden). Er zijn heel wat paden om te wandelen of te fietsen. Te vinden op de speciaalkaart, te verkrijgen in de TI in oa Mora; Ik weet niet als dit nu nog zo is maar vroeger waren er daar (gratis toegankelijke bootraces tijdens de zomer - even zoeken zou ik zeggen-. Er is ook ieder jaar een oldtimerweekend (jammer genoeg houden ze vooral van Amerikanen), de benzinestank is niet te harden en het aantal zatte Zweden piekt dan enorm. In Arvika kennen ze dat ook. Aantal jaar geleden viel het me op (omg Borlänge) dat er enorm veel lelijke eendjes rondreden, enige speurtocht leerde me dat er daar een treffen was. Manman, wat ik daar gezien heb tart alles : 4x4 eenden met twee motoren, een Defender verkleed als 2 pK, VW kever langs voor, 2 pK van achter, symmetrische 2 pK, er waren ook Lomaxen uit Engeland overgekomen (2 pK motor maar geen dak, motorpak dragen dus). Te gek voor woorden. Weinig mensen beseffen dit maar de Zweden fabriceren zeer exclusieve sportwagens : Spectre 42, ooit ene van gezien; Koeninsgegg, nooit gezien in realiteit maar vroeger werden die gemaakt in een onooglijk dorpje waarvan de naam me nu ontschiet (ik heb het : Margretetorp, nooit gevonden maar ze zijn momenteel al een paar jaren verhuisd), de derde herinner ik me niet meer, het iets dat eindigt met 3000 en er hangt een Volvomotor in, ik kom er nog wel op. Wat er vele deuren opent is een fles drank. Maak geen fout, ik heb hier de volledige bestellijst van de Zweedse staatswinkels (Systembolaget heet dat) . Van overal ter wereld MAAR : de beste Belgische bieren staan er niet op, duurste bier is Liefmans gouden band; ga iets exclusiever (vb Oerbier, mosterdbier van Wostyn (Torhout en alle deuren gaan open)). Ik ga na 5 jaar terug naar Zweden en dit weekend komen de infobakken weer beneden.
Op dit moment : alles uit het hoofd, zelfs zonder kaarten.
Noorwegen nu. Het klinkt hard maar tegenwoordig moet je de toeristenconcentraties mijden, E6 bijvoorbeeld is "filerijden" in het hoogseizoen.
Aan te bevelen zijn de tolwegen, dat schrikt er al veel af, het schiet ook minder snel op (alsof dit de bedoeling was). Gewoon aan te bevelen zijn : Peer Gynt, Jotunheimvei en Aursjøvei (betalend). De laatste kan tikken aan de overbevolkte (maar gratis) Trollveggen-pas.
Peer Gynt Setervei (betalend) moet je NIET doen, ik ben daar eerlijk in. Friis vei is gratis en heel mooi en verlaten. RW7 en RW 55 en de route tussen Bygdin en Beitostølen (afrit Jotunheimveg) is openbare weg, meer bereden maar toch erg mooie uitzichten boven de sneeuwgrens.
De oude bergpas naar Grotli en het zomerskicentrum, tsja, ik ben er 12 bussen tegen gekomen. Compleet om zeep dus, maar het uitzicht vanop Mount Dalsnibba (tolweg) op de weg Grotli>Geiranger is toch wel bepaald uniek te noemen.

Als je ooit in stugas wil verblijven : de meest rustieke zijn die van Ottar Hov (Hov Hyttegrend) in de nabijheid van de Gaularfjell.
En zo gaan we van de hak op de tak (geen kaarten). In de buurt van Otta heb je de heel merkwaardige rotsformaties Kvitskriuprestinn (altijd even traag typen) Zachte witte ondergrond die relaties snel wegspoelt, harde stenen in de specie bieden een paraplu en blijven dan op de toppen liggen. Ik ben er twee keer geweest met 10 jaar tussen en er was welgeteld één steen gevallen.

Wat me bijzonder ergert in N is de policy rond de stavkyrkor : vroeger open voor iedereen, dan gesloten en (duur) betalend en vervolgens geen foto's meer omwille van "de flash' die de fresco's afbleekt, met de komst van het digitale heb je geen flash meer nodig, nu is het omwille van "het respect". IK weet waarover het gaat : de € (ze verkopen lelijke postkaarten aan de ingang). De Noren zijn geldwolven geworden en ik mag zeggen dat ik het allemaal zijn intrede heb zien doen, de voornaamste reden waarom mijn voorkeur naar Zweden gaat.
Maar goed : als je er ene bezoekt (en daar kan je bijna niet rondomheen) : er is de grootste, de kleinste, de oudste en weet ik veel... Ik heb de beste herinneringen aan wat ik noem : de mooiste. Hopperstad (genoemd naar de gelijkaardige familie maar ik denk : in VIK, vlakbij een van de grote fjorden, VIK betekent : baai) en Nore (met de fresco's).

Je ziet : als ik begin ben ik niet meer te stoppen :-) en ik ben amper begonnen.

Wie weet ontmoeten we elkaar nog. Ik heb het ooit meegemaakt in 2008 in Zweden :-)
Zie ik bij het befaamde urbex-autokerkhof ergens in Zweden een auto met een Belgische nummerplaat staan. Hola. Veel volk (geen dus) was er daar niet dus ik kon niet missen.
Dus ga ik die man vragen hoe hij dit in godsnaam gevonden heeft.

"Op een fotoforum (BD) iemand ontmoet die me deze locatie gegeven heeft"

Ik dus :-)

Jammer genoeg heb ik nooit zijn foto's kunnen zien, maar dat hoort bij het urbexwereldje denk ik :-(

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Intussen zojuist op de naam van de sportkar gekomen zonder Google (er is dus nog hoop ) : Indigo 3000

[tvdz]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol

Amai ... indrukwekkend !

Als je nog zaken te binnen schieten ... aarzel vooral niet! Gaat erin als zoete broodjes.

tvdz

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Goh, kan je begrijpen dat ik er niet bij kan om ieder jaar, in september mijn collegaatjes te horen vertellen over alles wat ze "beleefd" hebben op reis ? Sommigen gaan al 25 jaar naar Frankrijk en ze kennen er nog niks van. Veel van onze vrienden zijn (door mij) 1x naar het noorden geweest voor twee weken
en dan willen ze me alles leren daarover :-)
Ik geef grif toe dat ik maniakaal bezig ben, ik denk al dat ik alleen aan kaarten van alle soorten aan een curverbak zit :-)

En en ander leverde door de jaren mooie verhalen op hoewel het in bepaalde gevallen slecht had kunnen aflopen.
Op wandelingen loop ik altijd als laatste, dus ik zie vele dingen dus ook maar als laatste of helemaal niet. Zoon Nils loopt steevast voorop (hij volgt het pad). Hij was nog klein en we waren ergens het Bohusleden aan het aflopen. Roept hij naar mij : "papa, er ligt hier een gekleurde buis", waarop hij met een tak in het struikgewas begint te porren.
Onmiddellijk daarna, "hé, die buis begint te sissen !!!" Ik moet wel geen tekening maken zeker ?
Ik heb een paar spectaculaire foto's aan de voet van een smeltende waterval (Njupeskär, 20 km van Särna, Fulufjallet Nationaal Park). Overal vielen de ijsbrokken naast me, en ik had geen helm op, wie denkt daar nu aan ?. Ik MOEST die foto hebben, maar voor hetzelfde geld had het mijn laatste kunnen zijn besef ik nu.
Ook in het fotograferen van geisers heb ik een bepaalde reputatie te verdedigen. Ooit, toen IJsland nog niet was "overspoeld" van de toeristen wou ik eens tonen hoe een geiser moet gefotografeerd worden. Foute boel. Veel te dicht gekomen en er was een zeldzame hevige zijdelingse uitbarsting naar mijn kant op. Al dat kokende water in mijn gezicht :-( Godv, dat was laagconjunctuur toen, mijn camera heeft toen het grootste deel van mijn gezicht gered maar de sporen zijn nog altijd zichtbaar. Maar de foto, die heb ik, een halve seconde voor het debacle. En hij is nog scherp ook. Afgezien als een paard de dagen erop, veel gedacht aan Niki Lauda.
Laatste keer op IJsland, ik heb op mijn communiezieltje moeten beloven aan vriend Jónas (en dus ook aan mijn vrouw) om NIET de gletsjer op te gaan naar het geothermische veld bij Kverkfjöll op IJsland maar ik dacht : beetje bij beetje zal dat wel lukken :-) ik moet dat voorzichtig aanpakken totdat ik het "point of no return" ben gepasseerd. Zo gezegd zo gedaan :-). Let wel in slechte weersomstandigheden zou ik dit niet doen (ik ben niet gek) maar het was de eerste heldere dag van het seizoen. Enfin, komen we daar helemaal bovenaan een gids tegen in cordé : crampons, touwen, helmen, ijsbijlen. Wij gewoon met onze wandelstokken en bergschoenen en ik met camerarugzak. Ferm tegen mijn voeten gekregen omdat ik niet had laten weten dat ik daar zat en dat ik maar op één manier heel dat gedoe kon overleven en dat is : op zijn stappen terug te keren. Tarara, wij zijn verder geweest. Nu, tijdens de afdaling moeten we ergens zijn mislopen en we geraakten niet meer tot bij de jeep (veel te glad). Door het feit dat de jeep er stond wisten ze natuurlijk dat er nog volk op de gletsjer zat, af en toe zag ik een jeep arriveren naast de onze en ik voelde hoe ze het ijs afzochten. Ten lange laatste dan toch ongeschonden beneden en me -zoals beloofd- levend en wel aangemeld. Weer een halve scheldpartij naar mijn kop.
Nu mag ik overkomen als een roekeloos iemand maar ik verzeker je dat ik alles behoorlijk weet in te schatten (bv : ik heb GPS info sinds onze eerste tocht bij Kverkfjöll mét de gidsen, en dat vond ik pas onverantwoord).

Enfin, dit ter zijde, terug on-topic

De wandeltocht naar Austurdalsbre duurt toch zeker 4 uur weg-en-weer, tijd ter plaatse niet meegerekend. Het licht is het beste in de vroege dag, in de late namiddag zit de gletsjer in de schaduw van de bergen, als ik me goed herinner kijk je naar de ijstongen met de zon voor je maar wel achter de bergen. Boodschap : vroeg gaan. Ik zei al eerder dat je daar prachtig kan kamperen met de gletsjer op de achtergrond. Austurdalsbre is iets speciaals. Je stapt heel ver en steeds heb je de indruk, na het zoveelste heuveltje : nu zien we hem : Nada.
De andere gletsjertongen (Briksdal, Nigards) zie je al een hele tijd, deze niet.
Een bepaald moment wordt het irritant en begin je de hoop op te geven maar na het zoveelste heuveltje : PAF, in al zijn glorie. Dat is echt om kippenvel van te krijgen.

Nog een tip : de zuidelijkste berenkolonie zit in NP Sånfjall, stel je er maar niet teveel van voor maar er loopt een mooie (en lange) wandeling door het park, halverwege is er een blokhut. De goudpluvieren lopen met je mee, hun melancholiek tuuuuuut is er constant.
Nog een aanrader is de hoogste weg van Zweden : Flatruet. Er is op het hoogste punt een provisoire parking waar je kan overnachten. Wij hebben daar ooit gepakt en gezakt en zijn met de tenten het vrije veld ingetrokken. MUGGEN !!!!!!
Een andere, heel mooie route in Zweden heet : Vildmarksvägen. Ben je daar in de buurt : doen.
Noorwegen nu : veel oude bergpassen zijn nu vervangen door tunnels. Als je kan : tunnels vermijden. Jammer genoeg worden die bergpassen niet meer onderhouden en worden ze afgesloten met grote stenen. Doodjammer. Een van de mooiste passen was die van Røldal. Geen idee over de huidige staat.
Maar dit is zeker te doen : net voor je de Svartistunnel (richting N) binnen rijdt is een een klein baantje links. Niet missen want anders zit je voor 14 km de tunnel binnen en draaien kan daar niet (ik spreek uit ondervinding). Dit baantje leidt naar een hallucinante houten trap (1100 treden) die leidt naar het Øvre Navarvann. Doen, maar alleen als je geen last hebt van hoogtevrees. Allee tot een volgende keer, tot dusver alles uit het hoofd.

Je weet dat het relief van Noorwegen de baantjes soms tricky maakt, in Zweden heb je dat nergens zo erg. Er zijn vele baantjes die worden afgeraden voor campers en caravans, het verdient aanbeveling om ze te geloven. Met een gewone auto zou ik me daar niet al te veel van aantrekken, met uitzondering van één traject en dat is de oude weg van Flåm naar Myrdal, meer bepaald vanaf Bereskvarn. Daar stond(staat) er meer bepaald een bord dat je vanaf daar rijdt op eigen risico. Ik heb het geweten, rechts een afschuwelijke afgrond en geen vangrails, links rotsen. Het werd toen héél stil in de wagen. Het had allemaal in feite geen zin want vanaf een punt heb je toch een potige 4X4 nodig en die had ik toen niet (Audi 100). Ik weet niet als het nog zou herdoen.

[Barre72]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Vorig jaar een eerste keer naar Zweden geweest, pas dan begrijp je het enthousiasme van sommige mensen over dat land. Zoals reeds door opapol vermeld, de omgeving van het Siljan meer in Dalarna is wondermooi. Zowel de oost (Västervik, de Stockholm archipel) als de westkust wisten mij te bekoren. In Bohuslan vind je erg mooie vissersdorpjes (Fjällbacka, Grebbestad, het eiland Resö), maar tijdens de zomermaanden kan het daar wel redelijk druk zijn. Ook het zuiden was mooi (Ystad, Lund, ...) maar minder speciaal. Neem vooral de tijd om je te laten betoveren door de bossen, de meertjes, de mooie rode huisjes, de scherenkusten, ...

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

Vorig jaar een eerste keer naar Zweden geweest, pas dan begrijp je het enthousiasme van sommige mensen over dat land. Zoals reeds door opapol vermeld, de omgeving van het Siljan meer in Dalarna is wondermooi. Zowel de oost (Västervik, de Stockholm archipel) als de westkust wisten mij te bekoren. In Bohuslan vind je erg mooie vissersdorpjes (Fjällbacka, Grebbestad, het eiland Resö), maar tijdens de zomermaanden kan het daar wel redelijk druk zijn. Ook het zuiden was mooi (Ystad, Lund, ...) maar minder speciaal. Neem vooral de tijd om je te laten betoveren door de bossen, de meertjes, de mooie rode huisjes, de scherenkusten, ...

Leuk om te lezen. Grebbestad en Fjällbacka hebben "het" inderdaad.
Deze zomer heb ik er weer eens een maand rondgezworven, ditmaal met de nadruk op het ruigere werk. Ik heb de 4X4 en de veldversnellingen een bepaald moment wel nodig gehad maar dat was mijn eigen schuld :-)
Wat nu wel definitief verleden tijd is, is de liefde voor Noorwegen, ik ben er nog éénmaal geweest voor een daguitstap naar Røros omdat dit de enige plek is die ik ken waar je eland- en rendiersalami kan kopen. De moeite die ik heb moeten doen om aan een vrije kampeerplek te geraken heeft me doen afhaken. Overal barelen, huizen, boerderijen, akkerland, afsluitingen, toeristen ...
Dit jaar ook voor de 4e keer het majestueuze autokerkhof gedaan en tot mijn grote verrassing was er nog niks veranderd. Deze dus : http://jalbum.net/nl/browse/user/album/712871
Zoals enkele zullen weten reden ze in Zweden tot 1967 links en zowat alle auto's daar (reken op eerder 1000 dan 500) waren ouder maar hadden het stuur zoals bij ons links. Van de ene dag op de andere zijn ze overgeschakeld naar rechts rijden, die nacht mocht niemand de baan op uitgezonderd de mensen die de zakken van de nieuwe over de oude verkeersborden trokken. De verkeersopstoppingen in Stockholm waren hilarisch, zoek maar eens. Het was september 1967 dacht ik .
Nu een leuke vraag : de auto's moesten dus betreft de plaatsing van het stuur niet worden aangepast, met uitzondering van één soort voertuigen. Welke ?
En nog : tot op de dag van vandaag rijden in Zweden nog twee soorten voertuigen met het stuur rechts en daar ius een hele goede reden voor. Welke en waarom ?

Maar ik begrijp je enthousiasme voor Zweden, fotografisch misschien minder spectaculair dan Noorwegen maar veeeeeeeeel desolater en veeeeeeeeeeeeel rustiger en gemoedelijker.

Het eerste wat ik altijd moet horen is : DUUR.
Niks van. Ik kan nergens zo goedkoop op reis als naar Zweden. Mijn complete overnachtingskost afgelopen maand kostte me exact 160 SEK (15 €) omdat ik wist dat er op die camping een zalige houtgestookte sauna lag aan de kant van een meer. De rest van de keren hebben we overnacht in zalige blokhutten op superbe locaties (gratis) of onze tent opgeslagen ver weg van de bewoonde wereld. Slechts in minder dan 10% van de gevallen hadden we geen privé-meer. Nu kan ik foto's zetten van het interieur van die blokhutten maar dan ga ik toch reacties krijgen van mensen die me niet geloven.

Gisterenavond een zalige avond beleefd waarbij ik uitgebreid heb mogen vertellen over IJsland, mijn absolute favoriet. Tegenwoordig krioelt het van de zelfverklaarde specialisten die één ding gemeen hebben : ze klagen over de toeristen.
Ik heb de computer moeten aansteken om te bewijzen dat ik daar compleet GEEN last van heb. Vervolgens komt de vraag : "zijn dat jouw foto's ?" Het is iedere keer weer van dat :-).
Vervolgens komen de vragen naar de locaties. Tsja en dan steek ik mijn voelsprieten uit nietwaar

Dit jaar is het 10 jaar dat ik alle coordinaten bij hou, dat zijn er nu ong. een 300-tal, 2/3 zijn absoluut prachtig te noemen. De 15 jaar daarvoor zijn kruisjes op allerhande detailkaarten.
Vervolgens komt de vraag van 1 miljoen : als ik de locaties effe kan publiceren :-)
Alsof ik het multiplicatoreffect van Internet niet ken

Om af te sluiten @Barre72 : je noemde Lund.
Ik kreeg daar kippenvel toen ik bij de grafsteen stond van Carolus Linnaeus (Carl Von Linné), hij ligt begraven in de kathedraal.

[jhoub]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol. Als je zegt dat Noorwegen vol toeristen loopt en hetzelfde blijft ontkennen voor Ijsland moet ik toch eens fronsen. Als je in juli de gekende plekken doet is het in beide landen even druk, ik ervaarde Ijsland zelfs als iets drukker. Ga je naar de onbekende plekjes dan vind je in Noorwegen ook nog genoeg desolaatheid.
Je bezoekt Røros, dat kan je vergelijken met myvatn in IJsland. Heel gekend en enorm gepromoot. Tuurlijk is het daar druk.
Je klaagt over bordjes, barelen en afsluitingen. In IJsland dien je je nog meer aan de paadjes en achter de touwtjes en hekjes te houden dan hier. (dan heb ik het over de trekpleisters).
Die eland en rendier worsten vind je trouwens overal in noord Gudbrandsdalen. Lom, Skjåk, Vågå, Lesja, otta,... In elke supermarkt ligt het vol.

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol. Als je zegt dat Noorwegen vol toeristen loopt en hetzelfde blijft ontkennen voor Ijsland moet ik toch eens fronsen. Als je in juli de gekende plekken doet is het in beide landen even druk, ik ervaarde Ijsland zelfs als iets drukker. Ga je naar de onbekende plekjes dan vind je in Noorwegen ook nog genoeg desolaatheid.
Je bezoekt Røros, dat kan je vergelijken met myvatn in IJsland. Heel gekend en enorm gepromoot. Tuurlijk is het daar druk.
Je klaagt over bordjes, barelen en afsluitingen. In IJsland dien je je nog meer aan de paadjes en achter de touwtjes en hekjes te houden dan hier. (dan heb ik het over de trekpleisters).
Die eland en rendier worsten vind je trouwens overal in noord Gudbrandsdalen. Lom, Skjåk, Vågå, Lesja, otta,... In elke supermarkt ligt het vol.

Hmmm, ik ga al een hele tijd naar Noorwegen, Zweden en IJsland, meer bepaald al 36 jaar. Ik zou zeggen : probeer eens vrij te kamperen in Noorwegen. Maar Noorwegen is natuurlijk uitgestrekt, ik praat hier vooral over het zuidelijke en middelste deel (niet boven Narvik bv).
Als je de trekpleisters bezoekt zoals Myvatn vlak nadat er in Akureyri een cruiseschip is toegekomen met 2000 man erop, tja. 2 Jaar terug ben ik er voor de 6e keer geweest, voor weer eens 6 weken. Geen spatje last gehad van toeristen, tenzij op de gekende plaatsen zoals Seljalandsfoss en nog een paar plaatsen.
In Veidivötn heb ik een paar IJslandse vissers ontmoet, in Jökulheimar welgeteld niemand, op weg naar de bronnen van de Sudurá : niemand. Op de gletsjer van Kverkfjöll : een gids met een cordé "avonturiers" die me tegen mijn voeten gaf omdat ik "onverantwoorde dingen" deed. Leihrnjukur is om zeep, weet ik ook, Námaskard ook. Waarom ? Die plaatsen zijn probleemloos te bereiken. Van Langisjör zou ik dit niet beweren en zoveel toeristen met 4x4's ga je in Thórsmörk niet vinden. De reden vind je hier : http://jalbum.net/nl/browse/user/album/1586422
De track vanaf Godafoss via het binnenland naar Akureyri : niemand ontmoet. De plaats waar je de obsidianen vind zo groot als een voetbal : niemand. Sydri Fjallbaksleid : één motard en één jeep op twee dagen. Op de top van de Laki waren wij alleen, maar dan moet je niet gaan op de dagen dat de bus rijdt natuurlijk. Na 10 uur komen de Dettifoss, nu is er helaas een verharde baan en een megaparking, voor mij hoeft het dus niet meer maar ik ben al meerdere malen langs beide kanten geweest dus ... Hljodaklettar : zal je een paar mensen ontmoeten, de wandeling van daar uit naar Raudholar : niemand ontmoet. Bij Vik zit het vol met mensen voor de papegaaiduikers, dit is ook de enige plek die de meesten kennen. Bij kaap Latrabjarg is dat al heel wat minder, de weg is gewoon te tijdrovend. Het strand bij Stokksnes : een paar uur rondgelopen in de gietende regen, geen mens gezien, niet ver van Námaskard is er nog zo'n geothermisch veld, veel groter en mooier, zelfde verhaal.
Paar jaar geleden in Zweden langs de Silvervägen naar het noorden, geen toerist gezien. Tot we een kwartier over de Noorse grens waren en hup daar waren ze. De DNT heeft van de meeste trekkershutten de sleutel (tegen betaling). In Zweden zijn de meeste hutten gewoon gratis, enkel deze langs het Kungsleden niet voor zover ik weet. Ik was voor het eerst in Noorwegen in 1980, alle staafkerken waren open en gratis te bezichtigen, je moet nu eens kijken. In een aantal mag je zelfs niet meer fotograferen.
Nu, het is overal wel iets natuurlijk maar daar heb je als toerist die er voor de eerste keer komt geen boodschap aan. Als je gaat stappen in IJsland, wat volg je dan ? De Laugavegur route natuurlijk, sinds een aantal jaar zitten alle hutten propvol en is het nodig om vooraf te boeken. Jammer doch helaas. Na al die jaren in Zweden heb ik het welgeteld één keer meegemaakt dat er mensen in een van die hutten zaten, ik had laatst zelfs de indruk dat het toerisme in Zweden stagneert, afneemt zelfs. 12 Persoonshut in Dammarna, op een zondag met prachtig weer, leeg. Ik ken de E6 in Noorwegen van in de tijd dat er nog delen onverhard waren, je moet nu eens kijken.
Maar ik zou het beter zo verwoorden : waar wij gaan hebben we compleet geen last gehad van toeristen. Maar de toerismefactor kan idd twee kanten op natuurlijk. Ik herinner me nog de Gamla Strynefellsveg naar Grotli in 1982, ik moet nu een beetje oppassen met de jaartallen want ik ben inmiddels al zoveel keren geweest dat ik de tel kwijt ben, de laatste keer telde ik daar minstens 20 bussen, en het weer was dan nog slecht. Dus geen optie meer voor mij. Maar toegegeven, er zijn nog pareltjes in Noorwegen, meer bepaald die plaatsen waar je moeite moet voor doen. Als het gaat over gletsjertongen gaat iedereen richting Briksdal- en Nigardsbre (kassa kassa weeral : betaalde parking, tolweg) maar je moet eens vragen naar de Austurdalsbre en de monden vallen open. Wel een wandeling van 3 uur of zoiets maar voor mij veruit de mooiste van Noorwegen. Svartisen, nog zo ene. Wat is daar de truc ? Laarzen aan en te voet rond het meer, vroeg genoeg vertrekken want rond 9 uur komt de boot toe en loop je tussen het volk, Besseggen : nog zo'n verhaal, kassa kassa voor de parking en de boot. Het bootje spuwt zijn toeristen uit en vervolgens loopt die horde terug naar af vanuit Memurubu naar Gjendesheim.
Enfin, het is tegenwoordig overal van dat vrees ik.

Nu, om terug te keren op de hele zaak, wat me persoonlijk in IJsland banger maakt dan de toeristen is die ongebreidelde groei van elektrische centrales. In 2006 zat ik in de hut van Sigurdalskali, samen met de gidsen, mijn vrouw en een collega en zijn vrouw, dat was al. Veel smossen met elektriciteit moeten ze daar niet doen, ze gebruikten de generator om ons een PPT te tonen over de Karahnjukur-dam die ze de maand erop zouden beginnen vullen ten believe van Alcoa, de VS Al-gigant die de ertsen uit Nigeria naar daar brengt en vervolgens verwerkt met goedkope elektriciteit. Het eindproduct gaat naar de VS, de vervuiling blijft in IJsland. De beelden waren van Johan Isberg (tenslotte is het hier een fotoforum :-) ). De titel was : "the disappearing land". Ik moet toegeven : het was zoooo schrijnend dat is bijwijlen tranen in de ogen kreeg.
Maar goed, ik geef toe dat ik één van die weinige maniakken ben die liever een land goed leren kennen dan zoals mijn schoonbroer ieder jaar naar een exotische warme bestemming te vliegen, kassa kassa, all-in armbandje en aan het zwembad gaan liggen. Maar ik geef het toe : ik heb al van die momenten gehad dat ik dacht : "en nu is het écht afgelopen met die Noordelijke bestemmingen". Wie Juli 2000 in Zweden heeft meegemaakt zal me begrijpen, wie al tijdens een nachtelijke storm schade heeft gehad aan een TNF VE-25 tent op de Faroe- eilanden ook en wie tijdens een storm 45° schuin heeft moeten hangen om niet achterover te vallen tijdens een tempeest op Kerlingarfjöll ook.

[opapol]

Re: Tour door Finland-Noorwegen-Zweden

@opapol. Als je zegt dat Noorwegen vol toeristen loopt en hetzelfde blijft ontkennen voor Ijsland moet ik toch eens fronsen. Als je in juli de gekende plekken doet is het in beide landen even druk, ik ervaarde Ijsland zelfs als iets drukker. Ga je naar de onbekende plekjes dan vind je in Noorwegen ook nog genoeg desolaatheid.
Je bezoekt Røros, dat kan je vergelijken met myvatn in IJsland. Heel gekend en enorm gepromoot. Tuurlijk is het daar druk.
Je klaagt over bordjes, barelen en afsluitingen. In IJsland dien je je nog meer aan de paadjes en achter de touwtjes en hekjes te houden dan hier. (dan heb ik het over de trekpleisters).
Die eland en rendier worsten vind je trouwens overal in noord Gudbrandsdalen. Lom, Skjåk, Vågå, Lesja, otta,... In elke supermarkt ligt het vol.

Hmmm, ik ga al een hele tijd naar Noorwegen, Zweden en IJsland, meer bepaald al 36 jaar. Ik zou zeggen : probeer eens vrij te kamperen in Noorwegen. Maar Noorwegen is natuurlijk uitgestrekt, ik praat hier vooral over het zuidelijke en middelste deel (niet boven Narvik bv).
Als je de trekpleisters bezoekt zoals Myvatn vlak nadat er in Akureyri een cruiseschip is toegekomen met 2000 man erop, tja. 2 Jaar terug ben ik er voor de 6e keer geweest, voor weer eens 6 weken. Geen spatje last gehad van toeristen, tenzij op de gekende plaatsen zoals Seljalandsfoss en nog een paar plaatsen.
In Veidivötn heb ik een paar IJslandse vissers ontmoet, in Jökulheimar welgeteld niemand, op weg naar de bronnen van de Sudurá : niemand. Op de gletsjer van Kverkfjöll : een gids met een cordé "avonturiers" die me tegen mijn voeten gaf omdat ik "onverantwoorde dingen" deed. Leihrnjukur is om zeep, weet ik ook, Námaskard ook. Waarom ? Die plaatsen zijn probleemloos te bereiken. Van Langisjör zou ik dit niet beweren en zoveel toeristen met 4x4's ga je in Thórsmörk niet vinden. De reden vind je hier : http://jalbum.net/nl/browse/user/album/1586422
De track vanaf Godafoss via het binnenland naar Akureyri : niemand ontmoet. De plaats waar je de obsidianen vind zo groot als een voetbal : niemand. Sydri Fjallbaksleid : één motard en één jeep op twee dagen. Op de top van de Laki waren wij alleen, maar dan moet je niet gaan op de dagen dat de bus rijdt natuurlijk. Na 10 uur komen de Dettifoss, nu is er helaas een verharde baan en een megaparking, voor mij hoeft het dus niet meer maar ik ben al meerdere malen langs beide kanten geweest dus ... Hljodaklettar : zal je een paar mensen ontmoeten, de wandeling van daar uit naar Raudholar : niemand ontmoet. Bij Vik zit het vol met mensen voor de papegaaiduikers, dit is ook de enige plek die de meesten kennen. Bij kaap Latrabjarg is dat al heel wat minder, de weg is gewoon te tijdrovend. Het strand bij Stokksnes : een paar uur rondgelopen in de gietende regen, geen mens gezien, niet ver van Námaskard is er nog zo'n geothermisch veld, veel groter en mooier, zelfde verhaal.
Paar jaar geleden in Zweden langs de Silvervägen naar het noorden, geen toerist gezien. Tot we een kwartier over de Noorse grens waren en hup daar waren ze. De DNT heeft van de meeste trekkershutten de sleutel (tegen betaling). In Zweden zijn de meeste hutten gewoon gratis, enkel deze langs het Kungsleden niet voor zover ik weet. Ik was voor het eerst in Noorwegen in 1980, alle staafkerken waren open en gratis te bezichtigen, je moet nu eens kijken. In een aantal mag je zelfs niet meer fotograferen.
Nu, het is overal wel iets natuurlijk maar daar heb je als toerist die er voor de eerste keer komt geen boodschap aan. Als je gaat stappen in IJsland, wat volg je dan ? De Laugavegur route natuurlijk, sinds een aantal jaar zitten alle hutten propvol en is het nodig om vooraf te boeken. Jammer doch helaas. Na al die jaren in Zweden heb ik het welgeteld één keer meegemaakt dat er mensen in een van die hutten zaten, ik had laatst zelfs de indruk dat het toerisme in Zweden stagneert, afneemt zelfs. 12 Persoonshut in Dammarna, op een zondag met prachtig weer, leeg. Ik ken de E6 in Noorwegen van in de tijd dat er nog delen onverhard waren, je moet nu eens kijken.
Maar ik zou het beter zo verwoorden : waar wij gaan hebben we compleet geen last gehad van toeristen. Maar de toerismefactor kan idd twee kanten op natuurlijk. Ik herinner me nog de Gamla Strynefellsveg naar Grotli in 1982, ik moet nu een beetje oppassen met de jaartallen want ik ben inmiddels al zoveel keren geweest dat ik de tel kwijt ben, de laatste keer telde ik daar minstens 20 bussen, en het weer was dan nog slecht. Dus geen optie meer voor mij. Maar toegegeven, er zijn nog pareltjes in Noorwegen, meer bepaald die plaatsen waar je moeite moet voor doen. Als het gaat over gletsjertongen gaat iedereen richting Briksdal- en Nigardsbre (kassa kassa weeral : betaalde parking, tolweg) maar je moet eens vragen naar de Austurdalsbre en de monden vallen open. Wel een wandeling van 3 uur of zoiets maar voor mij veruit de mooiste van Noorwegen. Svartisen, nog zo ene. Wat is daar de truc ? Laarzen aan en te voet rond het meer, vroeg genoeg vertrekken want rond 9 uur komt de boot toe en loop je tussen het volk, Besseggen : nog zo'n verhaal, kassa kassa voor de parking en de boot. Het bootje spuwt zijn toeristen uit en vervolgens loopt die horde terug naar af vanuit Memurubu naar Gjendesheim.
Enfin, het is tegenwoordig overal van dat vrees ik.

Nu, om terug te keren op de hele zaak, wat me persoonlijk in IJsland banger maakt dan de toeristen is die ongebreidelde groei van elektrische centrales. In 2006 zat ik in de hut van Sigurdalskali, samen met de gidsen, mijn vrouw en een collega en zijn vrouw, dat was al. Veel smossen met elektriciteit moeten ze daar niet doen, ze gebruikten de generator om ons een PPT te tonen over de Karahnjukur-dam die ze de maand erop zouden beginnen vullen ten believe van Alcoa, de VS Al-gigant die de ertsen uit Nigeria naar daar brengt en vervolgens verwerkt met goedkope elektriciteit. Het eindproduct gaat naar de VS, de vervuiling blijft in IJsland. De beelden waren van Johan Isberg (tenslotte is het hier een fotoforum :-) ). De titel was : "the disappearing land". Ik moet toegeven : het was zoooo schrijnend dat is bijwijlen tranen in de ogen kreeg.
Maar goed, ik geef toe dat ik één van die weinige maniakken ben die liever een land goed leren kennen dan zoals mijn schoonbroer ieder jaar naar een exotische warme bestemming te vliegen, kassa kassa, all-in armbandje en aan het zwembad gaan liggen. Maar ik geef het toe : ik heb al van die momenten gehad dat ik dacht : "en nu is het écht afgelopen met die Noordelijke bestemmingen". Wie Juli 2000 in Zweden heeft meegemaakt zal me begrijpen, wie al tijdens een nachtelijke storm schade heeft gehad aan een TNF VE-25 tent op de Faroe- eilanden ook en wie tijdens een storm 45° schuin heeft moeten hangen om niet achterover te vallen tijdens een tempeest op Kerlingarfjöll ook.