Tweet
Heb na twee lange maanden wachten vrjdag dit kleinood in ontvangst mogen nemen.
Ik schrijf hier mijn eerste bevindingen in de hoop dat jullie er wat aan hebben. Effe ter opfrissing: de Pentax 35mm Macro Limited is optisch dezelfde als de Tokina 35 f/2,8 macro, het enige verschil zit hem in het feit dat de pentax een volledig (licht-)metalen constructie heeft en een ingebouwde zonnekap. De Tokina heeft echter een focus limitter. Voor de rest zijn beide dezelfde (zelfs de gebruikte coating), dus wat ik hier schrijf zal ook gelden voor de Tokina.
Eerste conlusie's:
- ik zou het niet geloven moest ik het niet met eigen ogen hebben ondervonden, maar op 1:1 is de 35mm veel minder gevoelig aan bewegingsonscherpte dan de 50mm in dezelfde omstandigheden. Geen idee hoe dat komt, maar toch is het zo: bij de 50mm was 1/15s al heel hard op de limiet, met de DA 35 haal ik gemakkelijk 1/8s (en ik denk dat iknog beter kan...) Misschien is het omdat de hand die de lens ondersteunt zich ook tegen het onderwerp kan steunen omdat je er zo dicht op zit?
- zoals gezegd: je zit vlak op je onderwerp, en soms is belichting wel eens 'a pain'. Je zal heel vlug het onderwerp in de schaduw van de lens brengen. Het voordeel is echter dat als je een iets ander standpuntinneemt, meteen het beeld dramatisch verandert. Niettemin: insecten zal wsch uitgesloten zijn als onderwerp (maar ik ga de uitdaging toch aan!)
- Dit is een optische topper, zoveel is zeker.
- in mijn filmdagen was mijn meest gebruikte lens een 50mm; is in onbruik geraakt sinds mijn Canon periode. Deze 35mm is de eerste lens die mij mijn 50mm dagen doet herbeleven...
- Constructie is 'des Limiteds', maar eigenlijk nog beter! Ik weet niet hoe ze het klaargespeeld hebben, maar de manuele scherpstelling is lekker 'zompig' (alsof je een MF lens uit de jaren tachtig vasthebt), maar autofocus is snel en nauwkeurig (dat is bij de ander Limiteds - zeker bij de FA LE's - toch wel effe anders.) Zelfs bij 1:1 gaat ie nauwelijks 'hunten'... Met de manuele override is het dan nog eens zo aangenaam en intuitief in gebruik! Yummie x 3!
De lens is niet klein te noemen (als je hem vergelijkt met de andere DA LE's), maar is in vergelijking met mijn FA 50 macro een lilliputter. 't Is bijna een ideaal formaat...
- de scherpstelring draait over 160° van oneindig naar 1:1, dat lijkt klein maar in de praktijk is er geen nadeel aan verbonden; zoals gezegd, door de goede demping is manuele scherpstelling heel prettig en nauwkeurig. Er wordt gebruik gemaakt van Close Range Correctie: het achterste lenselement blijft waar het is tijdens scherpstellen. Het diafragma gaat tot f/22 en moest je het willen weten: er zijn 9 diafragmalamellen...
- Voor Pentaxians die graag met vaste brandpunten werken (en hun voeten gebruiken om te zoomen), denk ik dat een setup 21 Ltd, 35 Ltd, 70 Ltd de ideale reiscombinatie is: handig in gebruik, relatief lichtsterk, compact en superperformant... (God, ik zie me zelfs rondlopen met enkel de ist D en deze 35 macro gewapend!)
Het hoeft niet gezegd: hier is er ene die gelukkig is!
Hier zijn enkele voorbeelden:
ist D + DA 35 ltd, f/4,5, 1/125s, ISO 200
ist D + DA 35 ltd, f/13, 30s, ISO 200 (kunstlicht)
En voor de pixelpeepers:
Dit zijn 100% crops die ik in één foto geassembleerd heb. Er is geen verscherping of iets dergelijks toegepast; dit zijn de beelden zoals ze uit de camera kwamen rollen. Ik heb de DA 35, 31 ltd, K 35 f/2 en M 40 f/2,8 pancake naast elkaar gelegd... Even ter herinnering: de Pentax FA 31 limited is een lens met een reputatie; wordt als één van de beste Pentax lenzen ooit beschouwd, en wordt over het algemeen in één adem genoemd met Carl Zeiss en Leica obectieven!
Klik op de foto om ze in 100% te zien (pas op : grote bestanden!)
Centrum van de foto:
Mijn conclusie:
Op vol open diafragma, bakt de 31 ltd er weinig van in het centrum, zeker als je gaat vergelijken met zijn 20 jaar oudere compaan, de K35 f/2. Het is vooral het ontbreken van contrast dat de 31 ltd nekt, maar ook in pure resolutie termen, kunnen we niet echt van een hoogvlieger spreken. De M 40 pannenkoek is verrassend goed, maar de DA 35 is hier de duidelijke winnaar...
Als ze alle vier op f/2,8 gebruikt worden, dan zal het een kwestie van voorkeur zijn, denk ik, al blijft de DA 35 de show stelen. De 31 ltd laat zich in slechte zin opmerken, want ik zou hem pas derdes (of vierdes) plaatsen. Het is ook de enige lens die (een beetje) last heeft van purperen randjes.
Rand van de foto:
Mijn conclusie:
Ik heb de drie ander hoeken ook telkens gecontroleerd, en de resultaten zijn vergelijkbaar: maw. de lenzen zijn mooi gealligneerd. Goed zo!
Het is in de hoeken dat de ware kracht van de 31 ltd naar boven komt: zelfs wijd open plaatst hij zich mooi tweede (de DA 35 doet het - weeral - beter.) Bij hetzelfde diafragma zijn de verschillen tussen de 31 ltd en de DA 35 veel kleiner, en ik heb hier geen enkele voorkeur meer. Dat maakt het een hele prestatie voor de DA 35 want gebruikt vol open (de 31 ltd heeft daar anderhalve stop voordeel.) De M 40 is nog steeds heel verdienstelijk terwijl de K 35 (hoewel zeker ook een mooie prestatie) in de uiterste hoeken de anderen moet laten gaan...
Maw. hier zal ik voor op de brandstapel belanden, maar IMHO plaats ik de DA 35 eerstes, met een klein verschil voor de 31 ltd (zijn sterkste punt is randscherpte en natuurlijk het feit dat ie een pak lichtsterker is.) De M 40 en K 35 plaats ik ex aequo derdes (maar al op een ruime afstand.)
Ik schrijf hier mijn eerste bevindingen in de hoop dat jullie er wat aan hebben. Effe ter opfrissing: de Pentax 35mm Macro Limited is optisch dezelfde als de Tokina 35 f/2,8 macro, het enige verschil zit hem in het feit dat de pentax een volledig (licht-)metalen constructie heeft en een ingebouwde zonnekap. De Tokina heeft echter een focus limitter. Voor de rest zijn beide dezelfde (zelfs de gebruikte coating), dus wat ik hier schrijf zal ook gelden voor de Tokina.
Eerste conlusie's:
- ik zou het niet geloven moest ik het niet met eigen ogen hebben ondervonden, maar op 1:1 is de 35mm veel minder gevoelig aan bewegingsonscherpte dan de 50mm in dezelfde omstandigheden. Geen idee hoe dat komt, maar toch is het zo: bij de 50mm was 1/15s al heel hard op de limiet, met de DA 35 haal ik gemakkelijk 1/8s (en ik denk dat iknog beter kan...) Misschien is het omdat de hand die de lens ondersteunt zich ook tegen het onderwerp kan steunen omdat je er zo dicht op zit?
- zoals gezegd: je zit vlak op je onderwerp, en soms is belichting wel eens 'a pain'. Je zal heel vlug het onderwerp in de schaduw van de lens brengen. Het voordeel is echter dat als je een iets ander standpuntinneemt, meteen het beeld dramatisch verandert. Niettemin: insecten zal wsch uitgesloten zijn als onderwerp (maar ik ga de uitdaging toch aan!)
- Dit is een optische topper, zoveel is zeker.
- Ik wik mijn woorden, maar zou durven zeggen datie scherper is dan mijne 31 ltd of FA 50 macro. Yummie!
- Dit is de eerste lens die ik bezit die geen (ik herhaal: helemaal geen :shock
last heeft van CA, zelfs bij sterk tegenlicht en zware contrasten... - Bokeh is romig als boter (moet je zien om te geloven...) Opnieuw Yummie!
- in mijn filmdagen was mijn meest gebruikte lens een 50mm; is in onbruik geraakt sinds mijn Canon periode. Deze 35mm is de eerste lens die mij mijn 50mm dagen doet herbeleven...
- Constructie is 'des Limiteds', maar eigenlijk nog beter! Ik weet niet hoe ze het klaargespeeld hebben, maar de manuele scherpstelling is lekker 'zompig' (alsof je een MF lens uit de jaren tachtig vasthebt), maar autofocus is snel en nauwkeurig (dat is bij de ander Limiteds - zeker bij de FA LE's - toch wel effe anders.) Zelfs bij 1:1 gaat ie nauwelijks 'hunten'... Met de manuele override is het dan nog eens zo aangenaam en intuitief in gebruik! Yummie x 3!
De lens is niet klein te noemen (als je hem vergelijkt met de andere DA LE's), maar is in vergelijking met mijn FA 50 macro een lilliputter. 't Is bijna een ideaal formaat...- de scherpstelring draait over 160° van oneindig naar 1:1, dat lijkt klein maar in de praktijk is er geen nadeel aan verbonden; zoals gezegd, door de goede demping is manuele scherpstelling heel prettig en nauwkeurig. Er wordt gebruik gemaakt van Close Range Correctie: het achterste lenselement blijft waar het is tijdens scherpstellen. Het diafragma gaat tot f/22 en moest je het willen weten: er zijn 9 diafragmalamellen...
- Voor Pentaxians die graag met vaste brandpunten werken (en hun voeten gebruiken om te zoomen), denk ik dat een setup 21 Ltd, 35 Ltd, 70 Ltd de ideale reiscombinatie is: handig in gebruik, relatief lichtsterk, compact en superperformant... (God, ik zie me zelfs rondlopen met enkel de ist D en deze 35 macro gewapend!)
Het hoeft niet gezegd: hier is er ene die gelukkig is!
Hier zijn enkele voorbeelden:
ist D + DA 35 ltd, f/4,5, 1/125s, ISO 200
ist D + DA 35 ltd, f/13, 30s, ISO 200 (kunstlicht)
En voor de pixelpeepers:
Dit zijn 100% crops die ik in één foto geassembleerd heb. Er is geen verscherping of iets dergelijks toegepast; dit zijn de beelden zoals ze uit de camera kwamen rollen. Ik heb de DA 35, 31 ltd, K 35 f/2 en M 40 f/2,8 pancake naast elkaar gelegd... Even ter herinnering: de Pentax FA 31 limited is een lens met een reputatie; wordt als één van de beste Pentax lenzen ooit beschouwd, en wordt over het algemeen in één adem genoemd met Carl Zeiss en Leica obectieven!
Klik op de foto om ze in 100% te zien (pas op : grote bestanden!)
Centrum van de foto:
Mijn conclusie:
Op vol open diafragma, bakt de 31 ltd er weinig van in het centrum, zeker als je gaat vergelijken met zijn 20 jaar oudere compaan, de K35 f/2. Het is vooral het ontbreken van contrast dat de 31 ltd nekt, maar ook in pure resolutie termen, kunnen we niet echt van een hoogvlieger spreken. De M 40 pannenkoek is verrassend goed, maar de DA 35 is hier de duidelijke winnaar...
Als ze alle vier op f/2,8 gebruikt worden, dan zal het een kwestie van voorkeur zijn, denk ik, al blijft de DA 35 de show stelen. De 31 ltd laat zich in slechte zin opmerken, want ik zou hem pas derdes (of vierdes) plaatsen. Het is ook de enige lens die (een beetje) last heeft van purperen randjes.
Rand van de foto:
Mijn conclusie:
Ik heb de drie ander hoeken ook telkens gecontroleerd, en de resultaten zijn vergelijkbaar: maw. de lenzen zijn mooi gealligneerd. Goed zo!
Het is in de hoeken dat de ware kracht van de 31 ltd naar boven komt: zelfs wijd open plaatst hij zich mooi tweede (de DA 35 doet het - weeral - beter.) Bij hetzelfde diafragma zijn de verschillen tussen de 31 ltd en de DA 35 veel kleiner, en ik heb hier geen enkele voorkeur meer. Dat maakt het een hele prestatie voor de DA 35 want gebruikt vol open (de 31 ltd heeft daar anderhalve stop voordeel.) De M 40 is nog steeds heel verdienstelijk terwijl de K 35 (hoewel zeker ook een mooie prestatie) in de uiterste hoeken de anderen moet laten gaan...
Maw. hier zal ik voor op de brandstapel belanden, maar IMHO plaats ik de DA 35 eerstes, met een klein verschil voor de 31 ltd (zijn sterkste punt is randscherpte en natuurlijk het feit dat ie een pak lichtsterker is.) De M 40 en K 35 plaats ik ex aequo derdes (maar al op een ruime afstand.)
Geldt trouwens voor Wim of anderen ook.
Comment