Waarde BD'ers... vandaag was het zover... Na 3600 foto'kes 2 maal kort achter elkaar een foutmelding op m'n Display.
Ik hoor een 'half' sluiter/spiegel-geluid, alsof de spiegel wel terugklapt, maar de hardware-sluiter niet dicht wil. De foto's zijn echter wel gelukt. Er staat "Err" op de display, en die houdt aan nadat ik het toestel heb uit- en ingeschakeld. Wanneer ik de shutter release button opnieuw indruk, hoor ik het ontbrekende stukje van het geluid, maar er wordt geen foto genomen. Daarna verdwijnt de foutmelding weer en werkte alles zoals voorheen.
Heeft iemand dit nogal voorgehad? Is het gediagnosteerd? Dit D70 exemplaar is uitermate voorzichtig behandeld, en -buiten een kleine tik met de lens tegen een deuropening een paar duizend foto's geleden- gevrijwaard van schokken, stoten of impact.
Een tweede opmerking heb ik betreffende de focus. Het lijkt vaak voor te komen dat de autofocus bij de hoogste brandpuntsafstand van m'n objectief (kitlens) scherpstelt op een punt dat enkele milimeter verder licht dan het object zelf. Hoe tolerant of veeleisend moet ik daarin zijn? Het is vooral bij close-up werk, en ik vraag me af of ik niet net dichterbij kom dan de minimale scherpstelafstand. Kan het zijn dat de D70 toch nog een 'focus' bevestiging geeft, hoewel het er eigenlijk nipt naast zit?
Ik ben aan het rondkijken voor een lenscombinatie tele/macro en twijfel tussen de TAMRON SP AF180mm F/3.5 Di LD (IF) 1:1 Macro, de TAMRON SP AF90MM F/2.8 Di Macro 1:1 en de SIGMA 70-300 mm F4 - 5,6 MACRO APO SUPER II. Het viel mij op dat de 180mm even duur is als de 90 + de Sigma samen. Dan is de 90 bovendien behoorlijk lichtsterk. Is het zo dat lenzen die beginnen met een grotere F-waarde ook sneller hun optimaal punt bereiken? Of is het altijd F/8-F/11 die optimaal zijn?
Tenslotte nog een laatste vraagje: bestaan er voor een DSLR lenzen met een enorme scherptediepte op de grootste diafragma-opening ('k bedoel dan geen fisheyes en zo hee)? Of is dat optisch gezien een onmogelijkheid?
Koen
Ik hoor een 'half' sluiter/spiegel-geluid, alsof de spiegel wel terugklapt, maar de hardware-sluiter niet dicht wil. De foto's zijn echter wel gelukt. Er staat "Err" op de display, en die houdt aan nadat ik het toestel heb uit- en ingeschakeld. Wanneer ik de shutter release button opnieuw indruk, hoor ik het ontbrekende stukje van het geluid, maar er wordt geen foto genomen. Daarna verdwijnt de foutmelding weer en werkte alles zoals voorheen.
Heeft iemand dit nogal voorgehad? Is het gediagnosteerd? Dit D70 exemplaar is uitermate voorzichtig behandeld, en -buiten een kleine tik met de lens tegen een deuropening een paar duizend foto's geleden- gevrijwaard van schokken, stoten of impact.
Een tweede opmerking heb ik betreffende de focus. Het lijkt vaak voor te komen dat de autofocus bij de hoogste brandpuntsafstand van m'n objectief (kitlens) scherpstelt op een punt dat enkele milimeter verder licht dan het object zelf. Hoe tolerant of veeleisend moet ik daarin zijn? Het is vooral bij close-up werk, en ik vraag me af of ik niet net dichterbij kom dan de minimale scherpstelafstand. Kan het zijn dat de D70 toch nog een 'focus' bevestiging geeft, hoewel het er eigenlijk nipt naast zit?
Ik ben aan het rondkijken voor een lenscombinatie tele/macro en twijfel tussen de TAMRON SP AF180mm F/3.5 Di LD (IF) 1:1 Macro, de TAMRON SP AF90MM F/2.8 Di Macro 1:1 en de SIGMA 70-300 mm F4 - 5,6 MACRO APO SUPER II. Het viel mij op dat de 180mm even duur is als de 90 + de Sigma samen. Dan is de 90 bovendien behoorlijk lichtsterk. Is het zo dat lenzen die beginnen met een grotere F-waarde ook sneller hun optimaal punt bereiken? Of is het altijd F/8-F/11 die optimaal zijn?
Tenslotte nog een laatste vraagje: bestaan er voor een DSLR lenzen met een enorme scherptediepte op de grootste diafragma-opening ('k bedoel dan geen fisheyes en zo hee)? Of is dat optisch gezien een onmogelijkheid?
Koen
Comment