Tweet
Canon dilemma - should I stay or should I go?
Een goeie drie jaar geleden (kerst 2009) kocht ik me een Canon EOS 450D. Ik wilde al lang een 'echte' camera, eigenlijk al sinds mijn zoontje geboren was, en met een tweede op komst was het tijd om de knoop door te hakken. Omdat het mijn eerste stap in de wereld van de fotografie was, koos ik voor een scherp geprijsde 450D met kit lens. De 1000D als echte instapper leek me iets waar ik later spijt van zou krijgen, en de stap naar de 500D was aantrekkelijk maar toch wat duur.
Ik wist op voorhand dat ik de kit lens niet zou blijven gebruiken, maar wilde wat meer tijd om te ontdekken wat het dan wel moest zijn. De 'nifty fifty' was te mooi om laten liggen, dus die kwam er ook snel bij, samen met een Speedlite 270EX en een LowePro Slingshot tas. Net voor de (eerste gebruiks-) zomer werd dan een Tamron 18-270mm Di II VC aangeschaft. De sindsdien laatste aanschaf, anderhalf jaar geleden, was een Sigma 50mm f/1.4 (de nifty fifty werd vaak gebruikt wegens 'bokeh love' en dit leek me de meerprijs waard - wat het ook was).
Sindsdien heb ik vaak zitten kijken naar lenzen zoals de Tamron 17-50mm f/2.8 VC en Sigma 17-50mm f/2.8 OS, m.a.w. lichtsterke, gestabiliseerde standaard zoomlenzen. Echter, sinds de EOS 650D ben ik beginnen twijfelen aan mijn 'geloof' in Canon. Ik had namelijk altijd gedacht dat Canon op een dag wel met een EOS zou komen die ook qua videofunctionaliteit mij, als amateur, tevreden kon stellen. Dan heb ik het vooral over een goeie/bruikbare autofocus. Ik besef ook dat dit 'in se' niet compatibel is met de spiegelreflex techniek, maar Canon moest toch genoeg R&D budgetten hebben om daar een mouw aan te kunnen passen. Echter toen kwam de 550d, de 600D, en zelfs de 650D die met zijn 'hybride' AF nog altijd een compromis bleek te zijn. Ondertussen zette Sony met zijn SLT en NEX reeksen nieuwe standaarden op videogebied. Maar er bleef nog altijd een volgende model om op te hopen, de onvermijdelijke 700D bijvoorbeeld.
Echter, die is nu net gelanceerd, en blijkt dat Canon blijkbaar de spreekwoordelijke 'end of the road' bereikt heeft met zijn amateur EOS-reeks. Een nieuwe mode-draaiknop, live-preview van effectjes en een iets grotere hybride-AF area. Dat alles voor een prijs van 700 EUR, m.a.w. 150 EUR meer dan de 650D. En daar moesten we dan een jaar op wachten? Was het nu nog enkel het gebrek aan vooruitgang geweest op videogebied, tot daar aan toe. Maar de ganse reeks staat nu gewoon stil.
Sinds die aankondiging ben ik beginnen nadenken. De drie opties die ik zie zijn:
1) Toch maar weer een Canon EOS. Gegeven de lenzen en flitser die ik al heb, een 'logische' keuze. De 700D valt dan al zeker af, en het nut van een 100D zie ik ook niet in (AF met slechts 1 cross-sensor voor 650 EUR, en gegeven de lenzen die ik heb blijft het een 'bakbeest' - zelfs ondanks de afslankkuur). Blijven de 600D en 650D. Normaal gezien een no-brainer: 75 EUR extra voor betere AF (9x cross), touchscreen, extra ISO, stereo microfoon en hybride AF. Echter, in de praktijk lijkt de 3-10x digitale zoom van de 600D me uiterst handig: zoom zal meestal buiten nodig zijn, dus met een hoge f/ mijn Tamron op 18mm (geen DOF en dus geen focus issues) en digitaal zoomen maar. Lijkt me in de praktijk mogelijk handiger dan de hybride AF van de 650D? Echter, het vertrouwen in Canon is weg - ik wil mee met de tijd, en Canon lijkt vooral te denken dat ze hun gebruikers 'locked in' hebben via historische investeringen in lenzen en accessoires. Voor de pro's zullen ze er altijd zijn, maar amateurs als mij lijken ze te hebben opgegeven? Anderzijds: ik ben doorheen die jaren zeer tevreden geweest over mijn 450D, en heb er een prachtige (voor mijn normen) fotocollectie mee aangelegd.
2) Bij de EOS 450D blijven en het nog een jaartje of twee bezien. Daarnaast een nieuwe compact camera aanschaffen als vervanger van mijn Sony HX5V. Die laatste werkt nog steeds volledig naar wens, met veel slimme software functionaliteit (panorama, HDR, burst, etc.) en goeie videokwaliteit. Maar het is natuurlijk een toestel wat enkel met veel ISO en een 'trukendoos' (low light modes) bij weinig licht werkt, en op bokeh moet je al helemaal niet rekenen. In dit scenario dacht ik aan een Sony RX100 (wel duur), of een Panasonic Lumix LX-7. Probleem: het vertrouwen in beterschap bij Canon is minimaal, wat betekent dat ik toch nog 2 jaar vast hang aan de 450D terwijl ik toch geen lenzen meer wil kopen tot er terug wat innovatie komt. Vraag is ook wat dit me brengt: eigenlijk wil ik vooral dat mijn 'lenzencamera' ook goed kan filmen, zodat er meer rendement is wanneer ik besluit hem mee te zeulen. Het filmvoordeel van een RX100 t.o.v. een HX5V lijkt me bovendien marginaal, als ik reviews en Youtube vergelijkingen (met recentere HX modellen) mag geloven. Bovendien zal een 'supercompact' er vooral voor zorgen dat ik de 450D altijd thuis zal laten. Maar tegelijk zal hij me niet bieden wat de 450D met Sigma 50mm f/1.4 of Tamron 18-270mm kan.
3) De EOS 450D en alle toebehoren buiten, en iets nieuws in de plaats - met daarnaast de HX5V als backup (die is toch nauwelijks nog iets waard, dus het verkopen niet waard). Ik heb het altijd voor Sony gehad, en Micro 4/3s lijkt me te veel een compromis (sensor grootte). De Nikon J/V1 is ook niet overtuigend (dan liever een RX100). De EOS-M met pancake, flash en converter kost 750 EUR, voor een camera zonder viewfinder noch kantelbaar scherm, die nog steeds log zal zijn (met mijn lenzen) en even traag focust als een 650D (in video! - veel trager in foto). Dus een SLT of een NEX blijft over. Elk heeft z'n voordelen - de NEX kan (met de juist lens) zeer 'pocketable' zijn, echter de SLT heeft een veel uitgebreider (en goedkoper) lenzenaanbod. Specifiek spreken vooral de SLT-57 en NEX-6 me aan, hoewel ik bij die eerste misschien eerst een nieuwere versie met OLED viewfinder zou afwachten.
Om een lang verhaal kort te maken: de opties (en subopties: 600D/650D vs RX100/LX-7 vs SLT-A57/NEX-6) staan in volgorde van 'aantrekkelijkheid', maar ook van praktisch ongemak (materiaal moeten verkopen, nieuw toestel leren) en kostprijs. Hoewel niemand natuurlijk voor mij kan kiezen, vraag ik me af hoe anderen hier tegen aan kijken, en of ik de enige ben die met het idee speelt Canon vaarwel te zeggen?
Ik wist op voorhand dat ik de kit lens niet zou blijven gebruiken, maar wilde wat meer tijd om te ontdekken wat het dan wel moest zijn. De 'nifty fifty' was te mooi om laten liggen, dus die kwam er ook snel bij, samen met een Speedlite 270EX en een LowePro Slingshot tas. Net voor de (eerste gebruiks-) zomer werd dan een Tamron 18-270mm Di II VC aangeschaft. De sindsdien laatste aanschaf, anderhalf jaar geleden, was een Sigma 50mm f/1.4 (de nifty fifty werd vaak gebruikt wegens 'bokeh love' en dit leek me de meerprijs waard - wat het ook was).
Sindsdien heb ik vaak zitten kijken naar lenzen zoals de Tamron 17-50mm f/2.8 VC en Sigma 17-50mm f/2.8 OS, m.a.w. lichtsterke, gestabiliseerde standaard zoomlenzen. Echter, sinds de EOS 650D ben ik beginnen twijfelen aan mijn 'geloof' in Canon. Ik had namelijk altijd gedacht dat Canon op een dag wel met een EOS zou komen die ook qua videofunctionaliteit mij, als amateur, tevreden kon stellen. Dan heb ik het vooral over een goeie/bruikbare autofocus. Ik besef ook dat dit 'in se' niet compatibel is met de spiegelreflex techniek, maar Canon moest toch genoeg R&D budgetten hebben om daar een mouw aan te kunnen passen. Echter toen kwam de 550d, de 600D, en zelfs de 650D die met zijn 'hybride' AF nog altijd een compromis bleek te zijn. Ondertussen zette Sony met zijn SLT en NEX reeksen nieuwe standaarden op videogebied. Maar er bleef nog altijd een volgende model om op te hopen, de onvermijdelijke 700D bijvoorbeeld.
Echter, die is nu net gelanceerd, en blijkt dat Canon blijkbaar de spreekwoordelijke 'end of the road' bereikt heeft met zijn amateur EOS-reeks. Een nieuwe mode-draaiknop, live-preview van effectjes en een iets grotere hybride-AF area. Dat alles voor een prijs van 700 EUR, m.a.w. 150 EUR meer dan de 650D. En daar moesten we dan een jaar op wachten? Was het nu nog enkel het gebrek aan vooruitgang geweest op videogebied, tot daar aan toe. Maar de ganse reeks staat nu gewoon stil.
Sinds die aankondiging ben ik beginnen nadenken. De drie opties die ik zie zijn:
1) Toch maar weer een Canon EOS. Gegeven de lenzen en flitser die ik al heb, een 'logische' keuze. De 700D valt dan al zeker af, en het nut van een 100D zie ik ook niet in (AF met slechts 1 cross-sensor voor 650 EUR, en gegeven de lenzen die ik heb blijft het een 'bakbeest' - zelfs ondanks de afslankkuur). Blijven de 600D en 650D. Normaal gezien een no-brainer: 75 EUR extra voor betere AF (9x cross), touchscreen, extra ISO, stereo microfoon en hybride AF. Echter, in de praktijk lijkt de 3-10x digitale zoom van de 600D me uiterst handig: zoom zal meestal buiten nodig zijn, dus met een hoge f/ mijn Tamron op 18mm (geen DOF en dus geen focus issues) en digitaal zoomen maar. Lijkt me in de praktijk mogelijk handiger dan de hybride AF van de 650D? Echter, het vertrouwen in Canon is weg - ik wil mee met de tijd, en Canon lijkt vooral te denken dat ze hun gebruikers 'locked in' hebben via historische investeringen in lenzen en accessoires. Voor de pro's zullen ze er altijd zijn, maar amateurs als mij lijken ze te hebben opgegeven? Anderzijds: ik ben doorheen die jaren zeer tevreden geweest over mijn 450D, en heb er een prachtige (voor mijn normen) fotocollectie mee aangelegd.
2) Bij de EOS 450D blijven en het nog een jaartje of twee bezien. Daarnaast een nieuwe compact camera aanschaffen als vervanger van mijn Sony HX5V. Die laatste werkt nog steeds volledig naar wens, met veel slimme software functionaliteit (panorama, HDR, burst, etc.) en goeie videokwaliteit. Maar het is natuurlijk een toestel wat enkel met veel ISO en een 'trukendoos' (low light modes) bij weinig licht werkt, en op bokeh moet je al helemaal niet rekenen. In dit scenario dacht ik aan een Sony RX100 (wel duur), of een Panasonic Lumix LX-7. Probleem: het vertrouwen in beterschap bij Canon is minimaal, wat betekent dat ik toch nog 2 jaar vast hang aan de 450D terwijl ik toch geen lenzen meer wil kopen tot er terug wat innovatie komt. Vraag is ook wat dit me brengt: eigenlijk wil ik vooral dat mijn 'lenzencamera' ook goed kan filmen, zodat er meer rendement is wanneer ik besluit hem mee te zeulen. Het filmvoordeel van een RX100 t.o.v. een HX5V lijkt me bovendien marginaal, als ik reviews en Youtube vergelijkingen (met recentere HX modellen) mag geloven. Bovendien zal een 'supercompact' er vooral voor zorgen dat ik de 450D altijd thuis zal laten. Maar tegelijk zal hij me niet bieden wat de 450D met Sigma 50mm f/1.4 of Tamron 18-270mm kan.
3) De EOS 450D en alle toebehoren buiten, en iets nieuws in de plaats - met daarnaast de HX5V als backup (die is toch nauwelijks nog iets waard, dus het verkopen niet waard). Ik heb het altijd voor Sony gehad, en Micro 4/3s lijkt me te veel een compromis (sensor grootte). De Nikon J/V1 is ook niet overtuigend (dan liever een RX100). De EOS-M met pancake, flash en converter kost 750 EUR, voor een camera zonder viewfinder noch kantelbaar scherm, die nog steeds log zal zijn (met mijn lenzen) en even traag focust als een 650D (in video! - veel trager in foto). Dus een SLT of een NEX blijft over. Elk heeft z'n voordelen - de NEX kan (met de juist lens) zeer 'pocketable' zijn, echter de SLT heeft een veel uitgebreider (en goedkoper) lenzenaanbod. Specifiek spreken vooral de SLT-57 en NEX-6 me aan, hoewel ik bij die eerste misschien eerst een nieuwere versie met OLED viewfinder zou afwachten.
Om een lang verhaal kort te maken: de opties (en subopties: 600D/650D vs RX100/LX-7 vs SLT-A57/NEX-6) staan in volgorde van 'aantrekkelijkheid', maar ook van praktisch ongemak (materiaal moeten verkopen, nieuw toestel leren) en kostprijs. Hoewel niemand natuurlijk voor mij kan kiezen, vraag ik me af hoe anderen hier tegen aan kijken, en of ik de enige ben die met het idee speelt Canon vaarwel te zeggen?
. Zelf kom ik ook niet op forums om eindeloze reeksen posts van 2 lijntjes te lezen die me niets bijbrengen, bv. van mensen die reageren dat iemand anders een te lange post geschreven heeft 
. Integendeel, niets doet me meer plezier als iets te lezen wat we aan het denken zet, of me iets bijleert.
) bevonden.
Comment