Beste BD-ers,
Ik maak regelmatig foto's bij loopwedstrijden (afstanden varierend van enkele kilometers tot marathon) met mijn EOS 40D en de 70-200 F/4 IS of de 135 F/2.0; voor een opname van een specifieke loper (portret-stand) kies ik AI-Servo en het AF-punt in het midden. De scherpte van een foto beoordeel ik in principe aan de hand van het gezicht van de loper. Bij een min of meer beeldvullende opname zal het AF-punt ergens centraal op het lichaam liggen (borst/buik) en dat verklaart dat de foto's over het algemeen als scherp zijn te beoordelen, maar niet "kritisch scherp" zijn: het gezicht bevindt zich over het algemeen niet in precies hetzelfde vlak als de borst/buik.
Nu ga ik binnenkort wat experimenteren met een van de uiterste AF-punten die ik bij een "beeldvullende" loper op het gezicht kan richten. Nu is de gevoeligheid van de niet-centrale AF-punten minder groot dan die van het centrale punt en vroeg mij daarom af of dit dan wel een betere keuze gaat zijn. Zoals gezegd ga ik dit uiteraard zelf proberen en nagaan wat beter is, maar ben benieuwd of een van jullie hier vanuit de praktijk iets zinnigs over kan zeggen.
Daarnaast ben ik benieuwd of iemand voor dit type fotografie, dus niet al te snel bewegende sporters, een duidelijk verschil heeft kunnen ontdekken in de resultaten tussen een 40D en een pro-camera zoals de 1D Mark III. De autofocus van de Mark III is uiteraard sneller/nauwkeuriger maar ga ik dit dan ook practisch in de resultaten merken?
Bij voorbaat dank voor jullie reacties
Humphrey
Ik maak regelmatig foto's bij loopwedstrijden (afstanden varierend van enkele kilometers tot marathon) met mijn EOS 40D en de 70-200 F/4 IS of de 135 F/2.0; voor een opname van een specifieke loper (portret-stand) kies ik AI-Servo en het AF-punt in het midden. De scherpte van een foto beoordeel ik in principe aan de hand van het gezicht van de loper. Bij een min of meer beeldvullende opname zal het AF-punt ergens centraal op het lichaam liggen (borst/buik) en dat verklaart dat de foto's over het algemeen als scherp zijn te beoordelen, maar niet "kritisch scherp" zijn: het gezicht bevindt zich over het algemeen niet in precies hetzelfde vlak als de borst/buik.
Nu ga ik binnenkort wat experimenteren met een van de uiterste AF-punten die ik bij een "beeldvullende" loper op het gezicht kan richten. Nu is de gevoeligheid van de niet-centrale AF-punten minder groot dan die van het centrale punt en vroeg mij daarom af of dit dan wel een betere keuze gaat zijn. Zoals gezegd ga ik dit uiteraard zelf proberen en nagaan wat beter is, maar ben benieuwd of een van jullie hier vanuit de praktijk iets zinnigs over kan zeggen.
Daarnaast ben ik benieuwd of iemand voor dit type fotografie, dus niet al te snel bewegende sporters, een duidelijk verschil heeft kunnen ontdekken in de resultaten tussen een 40D en een pro-camera zoals de 1D Mark III. De autofocus van de Mark III is uiteraard sneller/nauwkeuriger maar ga ik dit dan ook practisch in de resultaten merken?
Bij voorbaat dank voor jullie reacties
Humphrey
Comment