Tweet
'Orion nevel'
A.k.a.: Messier 42, M42 of NGC 1976
Dit is één van de meest eenvoudigste deep sky objecten in het heelal om te fotograferen. Juist omdat ze zo helder is, is ze eenvoudig te doen. Ook als je een gewone DSLR hebt op een gewoon statief 😉
Echter, ik doe nooit niets normaal 😃 😛
Uitleg:
Voor meer uitleg, zie: http://www.fam-simmons.nl/deep-sky-astrofotografie/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De Orionnevel is een H-II-gebied in het sterrenbeeld Orion en wordt ook aangeduid met Messier 42 of NGC 1976. De Orionnevel is in donkere nachten redelijk goed met het blote oog te zien als een wazige vlek net onder de drie gordelsterren in het "zwaard van Orion".
De nevel bevindt zich op 1.344 (12.715.221.755.149 km) ± 20 lichtjaar van de Aarde. Het centrale deel van de nevel heeft een doorsnede van 5 tot 6 lichtjaar. De nevel maakt deel uit van het Orioncomplex van stervormingsgebieden.
Bron: Wikipedia
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ExIF:
Totale integratietijd: 1h 43m (5' & 3' frames) | ISO: 100 & 200 | D: f/5 | f: 762mm
A.k.a.: Messier 42, M42 of NGC 1976
Dit is één van de meest eenvoudigste deep sky objecten in het heelal om te fotograferen. Juist omdat ze zo helder is, is ze eenvoudig te doen. Ook als je een gewone DSLR hebt op een gewoon statief 😉
Echter, ik doe nooit niets normaal 😃 😛
Uitleg:
- Ik maak gebruik van een gemodificeerde DSLR, het infra rood filter is van de sensor afgesloopt waardoor ik meer H-alfa (waterstof / rood) kleuren uit de ruimte kan opvangen.
- Ik maak gebruik van een volgmontering. Dat is een soort statief welke tegen de draaiing van de aarde in draait om deze beweging te compenseren. De aarde draait namelijk met 1670 km/h om z'n as en op gewoon statief zou dit, met de sluitertijden die ik gebruik, uitmonden op strepen i.p.v. puntjes als sterren.
- Ook heb ik op mijn telescoop een extra camera welke via een laptop een ster volgt en de montering bijstuurt na gelang de afwijking. Hierdoor kunnen sluitertijden van wel 20 minuten of langer gehaald worden, zelfs op 1000mm of meer. Maar ik heb niet zo 'n geavanceerde montering, dus ik kan max 5 minuten halen of zo iets.
- Even voor de helderheid: hoe langer de sluitertijd, hoe beter de signaal/ruis verhouding (SNR) wordt qua signaalruis.. Dus beter langer belichten dan hogere ISO (welke weer leesruis oplevert).
- Daarnaast is er de technieken om meerdere foto's te exposure-stacken (niet te verwarren met exposure-blending, HDR). Door het stacken wordt ook signaalruis in de eindafbeelding uitgemiddeld.
- Ook wordt gebruik gemaakt van dark-, flat, en bias-frames. Dat zijn compensatieplaten welke de DC-, leesruis en vignetting die de sensor en lens van nature hebben uit de foto kunnen filteren.
- Dit is tevens ook een kans om alle Photoshop trucjes uit de kast te halen. Verscheidene adjustment layers, luminicity maskers, HSL-, minimum-filters, frequency seperation, etc., etc.
Voor meer uitleg, zie: http://www.fam-simmons.nl/deep-sky-astrofotografie/
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De Orionnevel is een H-II-gebied in het sterrenbeeld Orion en wordt ook aangeduid met Messier 42 of NGC 1976. De Orionnevel is in donkere nachten redelijk goed met het blote oog te zien als een wazige vlek net onder de drie gordelsterren in het "zwaard van Orion".
De nevel bevindt zich op 1.344 (12.715.221.755.149 km) ± 20 lichtjaar van de Aarde. Het centrale deel van de nevel heeft een doorsnede van 5 tot 6 lichtjaar. De nevel maakt deel uit van het Orioncomplex van stervormingsgebieden.
Bron: Wikipedia
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ExIF:
Totale integratietijd: 1h 43m (5' & 3' frames) | ISO: 100 & 200 | D: f/5 | f: 762mm
Comment