Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

[Poza]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

En dan misschien Adams Apples - Integraal op Youtube
Maar het is een appelvla, ok!

[marie-anne]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

Hachi met Richard Gere

[ccc]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

Voor mij steekt Quentin Tarantino er met kop en schouders bovenuit:

1. Reservoir Dogs: geweldig hoe je zo'n sublieme film met maar bijna één decor kunt maken

Dan raad ik je deze aan om te zien waar Tarantino de mosterd gaat halen.
The taking of Pelham One Two Three
Die is trouwens beter dan de remake.

Nog een paar titels,
Talk Radio
The China Syndrome

Het zijn geen topfilms, maar ik wou er een paar oudere films bijhalen.

Een echte goeie film zou je eigenlijk zonder geluid moeten kunnen bekijken en zonder beeld moeten kunnen beluisteren.

[Sultana]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

Twee van de jaren '80 die ik binnenkort met plezier terug ga bekijken:
- The Breakfast Club
- St. Elmo's Fire

Meer uit nostalgie dan uit filmkwaliteit wil ik nog eens Class terug zien.

Laatste film die ik in de bioscoop ben gaan zien:
Batman, The Dark Knight Rises
Helemaal niet slecht, two tumbs up!

Onlangs een schitterende serie ontdekt: Breaking Bad
Maar ook de 2 seizoenen van het Deense The Killing konden mij bekoren (en de Amerikaanse remake ook, vooral omdat men geen "gladde" hoofdrolspelers heeft gekozen)

Dit oudje er ook nog bijgooien: "Say hello to my little friend"

[ccc]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

Ok, ik ga slechts eentje pluggen nu. Een feel-good movie die ik ooit in de sneak gezien heb. Dat was 1 van de betere verrassingen die ik meegemaakt heb. Britse humor en geweldige soundtrack uit de jaren '80.
Peter's friends

Ik ben aan het kijken ondertussen

[offering to give Maggie a make-over]
Carol: Maggie, you are a very pretty girl.
Maggie: No, I'm not.
Carol: Yes, you are.
Maggie: No, I'm not.
Carol: Yes! But you make Mother Teresa look like a hooker.

[doudeke]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

Aangezien ik een groot filmliefhebber ben, geen kenner omdat ik nergens iets
van ken en dit ook niet wil zijn, kies ik gewoon een filmpje dat me nog steeds
plezier bezorgt... en een woordje uitleg erbij waarom.

2001… mysterieus en majestueus

Helaas behoor ik niet tot het kransje mensen die de symboliek en psychologie
in deze film grondig heb zitten uitspitten. Als maker en schrijver zelf verklaren
mislukt te zijn wanneer iemand hun prent begrijpt, hoeven ze van mijn kant
wat dit betreft niet op veel steun te rekenen.
De kracht van de film is voor mij namelijk dat het zo’n overweldigend, visueel
spektakel is. De beelden van de ruimte, de kosmonauten en traag wielewalende,
wegglijdende, of zich openende ruimteschepen gekoppeld aan Straus’ Alzo sprach
Zarachustra en een andere Straus zijn Blauwe Donau, in een vrijwillig langzaam
gehouden tempo geven de film zijn poetische kracht en schoonheid. Het is een
ruimtesymfonie en een bijna religieuze ervaring.
Wellicht had Kubrick ook nog een en ander te vertellen over de dehumanisering
van de mens door technologie, maar dat moet dan helaas al voordien gebeurd zijn,
want echte mensen van vlees en bloed lopen er in zijn film niet rond.
Wat die beroemde “The Down of Man” opening betreft die zowat 15 minuten duurt
en waar in aapachtige wezens een zwarte monoliet vinden, dit zou een overblijfsel
kunnen zijn van een buitenaardse technologie, maar net zo goed een metafoor voor
ons onvermogen om zelfs maar de meest simpele dingen te begrijpen.
Hoe dan ook, de apen leren er uit ze elkaar met beenderen de hersens kunnen inslaan,
alsof Kubrick insinueert dat nieuwe vondsen (uitvindingen) altijd eerst al wapens
gebruikt worden, (waaruit je weer kan afleiden dat de mens een gevaar voor zichzelf is)
alvorens er iets nuttigs mee te doen. Moet je dus eerst even wat wapengekletter
uitvinden om de sterkste te zijn en te overleven, alvorens je je de luxe van de kunst
kunt permitteren?
Gelukkig krijgen we wel mee dat Dr. Floyd op weg naar de maan is om die vreemde,
zwarte monoliet die daar ondekt is te onderzoeken. De monoliet zendt een signaal
in de richting van Jupiter, maar niemand weet waarom. Zoals we eigenlijk ook niet
weten of het dezelfde is die ooit op de aarde door onze voorouders gevonden is en
wat die daar lag te doen. Gemakshalve kun je ze misschien beschouwen als keutels
van de Goden die vroeger kosmonauten waren… Maar in ieder geval is het bestaan
ervan een zaak van nationale veiligheid geworden.
Vandaar gaan we aan boord van de Discovery dat, vastbesloten het geheim van de
monoliet te ontcijferen, op weg is naar Jupiter. Hier stuiten we onder andere op
Kubrick’s wantrouwen tegenover technologie met HAL 9000. Je weet wel, de
voorloper van IBM. Eenmaal dat de crew in de gaten heeft dat de computer onstabiel
(Bill Gates was nogthans niet in de buurt) is geworden, trachten ze hem te deactiveren.
Maar Hal verzet zich natuurlijk. Dramatisch en grappig tegelijkertijd. Het meest menselijke
deel van de film en eindelijk iets met een kloppend hart.
Het laatste en vierde deel (Jupiter en het oneindige) roept misschien nog wel de meeste
vragen op. Het enige wat ik er zo’n beetje uit kan concluderen is dat Kubrick ons misschien
een lesje in bescheidenheid wil leren? In zijn ogen bedachten we ons sowieso onnodig
vaak goddelijke eigenschappen toe, terwijl we eigenlijk weinig of niks voorstellen.
Wel vinden ze een veel grotere monoliet dan deze op de maan die in de ruimte rondzweeft.
Als het ruimteschip hem tracht te achtervolgen wordt het een ruimte / tijdstunnel of iets
dergelijks in gecatapulteerd naar een plaats waar Bowman de rest van zijn leven mag blijven.
Met iets deugdelijks te roken in de buurt kom je tot een psychedelische ervaring die het
beste werk van Jimi Hendrix evenaart. Maar Bowman sterft er en wordt er prompt weer
herboren. Wie weet of dit een verwijzing is naar de volgende stap in onze evolutie, of
misschien werd het (en alle ruimtegereis) door Kubrick als noodzaak gezien om te overleven,
zoals die apen ooit beenderen nodig hadden…
In ieder geval neemt de film niet (zoals de meeste films) op het einde mooi alle draden samen
om je een of andere sluwe oplossing aan te bieden, maar spint nog wat meer draden en smeert
je zo je menselijke onmacht om ergens ook maar iets van te begrijpen, onder je neus en rest ons
niets dan het mooie in de kunst om ondertussen van te genieten.
Met andere woorden: het blijft een raadsel en per keer dat je kijkt heb je alleen nog maar meer
vragen.

[doudeke]

Re: Het grote filmtopic : tips ivm films MET sfeer & inhoud (enkel jullie 1e keuzes!)

Een geheimpje. Ik hou van stomme films. Ik bewonder ze. En ik wil deze kennis
even met u delen. Of tenminste een paar films meegeven die ik graag zie en herzie.
Ik kon me niet beperken tot 1 film, dat zou belachelijk zijn. Vandaar maar van de
eerste keer een stuk of wat die nog zeer de moeite zijn...

Zo eens om het jaar ongeveer hou ik mijn eigen kleine festival van de stomme film.
Deze kleurloze, hoewel soms getinte pareltjes van eergisteren, weten me nog altijd
te boeien, te charmeren en te ontroeren; en omdat ik nu eenmaal niet meer verlang
van een film...

Birth of a Nation, D.W. Griffith (1915)
Ondanks alles, de film is namelijk politiek even correct als de politiek is, blijft dit
toch een van de eerste grote langspeelfilms uit de geschiedenis die bovendien nog
altijd voor de nodige controverse zorgt.
Zowel wat betreft de regie: was Griffith de eerste die gebruik maakte van close-ups,
cross cuts, of m.a.w., de vader van de moderne cinema. Als inhoudelijk: de prent is
sentimenteel en zelfs walgelijk racistisch, maar eveneens meeslepend en uitdagend,
zoals de aanval van de Ku Klux Klan op de tonen van Wagners Ride of the Valkyries.

The Kid, Charlie Chaplin (1921)
Een vroeg meesterwerkje van Chaplin. De zwerver ontfermt zich over een in de steek
gelaten jongetje. 5 jaar later wil de moeder haar kind terug. Het kind is de Kid, een
briljante Jacky Coogan.
Dit is zo’n film van een lach en een traan die wél werkt, zelfs na al die jaren nog
Geschreven, geproduceerd, hoofdrol en muziek van Chaplin.

Greed, Erich von Stroheim (1925)
Aangrijpende, genadeloze studie over de gevolgen van het winnen van het goede
lotje in een loterij. De film gaat over een mijnwerker die tevens tandarts is, zijn
kibbelzieke vrouw en zijn beste vriend. Hun hebzucht is hun ondergang. Met een
bloedstollende finale in Death Valley.
Nog altijd zijn zo’n 7 uren van dit meesterwerk zoek. Mooi is dat in de originele
zwart-wit print alle goud gerelateerde voorwerpen (zoals munten, tandvullingen,
een gouden tand, een gouden bed-einde, een gouden vogelkooi, een kanarie en
goud zelf) allemaal frame-by-frame met de hand goud getint waren.

Battleship Potemkin, Sergei Eisenstein (1925)
Eisenstein brengt zijn beroemde montage theorie in volle glorie in de praktijk.
Een van die grote klassiekers, waar zoals zo vaak, iedereen wel al over
gehoord heeft, maar daarom nog niet gezien.
Naar een waar gebeurd verhaal over de muiterij op de Potemkin die uitmondde
in straatprotest, wat een massa-slachting tot gevolg had. (Met dé trappenscene,
een van de beroemdste scenes uit de filmgeschiedenis.)
Aangrijpend, nog altijd. Een grootste film, nog altijd.

Napoleon, Abel Gance (1927)
Legendarische film over de Franse generaal, Bonaparte. Vanaf zijn prille jeugd
tot zijn triomfantelijke intocht in Italie. Cinemascope, tripple screen (triptych
images), MTV-achtige montages, rijdende camera’s, enz. Voor al diegenen die
er aan twijfelen of film kunst is. En voor de anderen ook.
Bekijk de scene maar eens als Rouget de l’Isle de menigte, die verzamelt is
in de Club des Cordeliers, de Marseillaise leert. Of liever: bekijk de hele film
maar en huiver en ween want zoveel moois en geniaals valt niet vaak te
bewonderen.

Metropolis, Fritz Lang (1927)
Klassieke sci-fi film. (Ik hou vooral van de versie met muziek van disco koning
Giorgio Moroder. Een perfecte synthese tussen beeld en geluid.)
Over de mooie Maria die een opstand van ondergrond-werkers leidt in een
toekomstige fabriek. Met spectaculaire sets, een ongeëvenaarde visie op de
toekomst, symbolische en religieuze verwijzingen. In een van de vele
indrukwekkende scenes zien we hoe de toren van Babel wordt gebouwd,
terwijl even later de zeven hoofdzonden in de gedaante van geraamtes dansen.

Modern Times, Charlie Chaplin (1936)
Sociale kritiek op zijn Chapling verpakt in een grandioze komedie. De zwerver
tracht te overleven in een geïndustrialiseerde samenleving.
Met tal van beroemde scenes, zoals met de moersleutels waarin Charlot, nadat
de machines allang zijn stil liggen het niet meer kan laten alle moeren die hij
op zijn weg tegenkomt nog een kwartslag aan te spannen.
Ooit omschreven als pessimistisch wat de gemeenschap betreft en optimistisch
wat de menselijkheid betreft. Hier sluit ik me graag bij aan.

Allen kijken... graag. Of niet.