Het is lang geleden dat ik nog eens een Challenge foto heb besproken.
Ditmaal wil ik een foto welke niet de hoogste score behaalde toelichten omdat ook een goede middelmaat wel eens een beoordeling verdiend.
Hier heb ik de foto van Hobbes, ter aanmoediging voor verdere deelname aan de Challenge gekozen. Ondanks het de eerste Challenge deelname is van Hobbes, stuurde Hobbes weliswaar niet de topper voor deze Challenge maar leverde hij toch een verdienstelijke foto die zijn 26ste plaats zeker eervol rechtvaardigt.
De foto voldoet mooi aan de opdracht. Doch de moeilijkheid van deze opdracht zat hem hier om een kleurenfoto te brengen waar vooral het wit en zwart in het totaal beeld primeren, zonder daarom de foto van kleur om te zetten naar zwart- wit.
Als minpuntje kan aangehaald worden, dat de sneeuw wat teveel blauwe kleurzweem vertoont. Een blauwe kleurzweem is nu eenmaal een moeilijkheid en een beetje een normaal verschijnsel bij foto’s van sneeuw en foto’s in het gebergte.
Daarom is een juiste instelling van witbalans voor dergelijke foto’s van groot belang. Neem je een dergelijke foto in een RAW bestand dan kan je meestal dit euvel nadien verhelpen en bijwerken. Het lag dan ook in mijn bedoeling om bij dit thema “zwart – wit kleuren foto” de Challengers het belang van het gebruik van witbalans niet te vergeten.
Kijken we naar de Challenge rangschikking dan kunnen we gelukkig merken dat de beste foto’s, de foto’s zijn met een overwegend zuiver wit in het beeld. Hier zal Hobbes mogelijk een puntje verloren hebben.
Ondanks de aanwezige blauwe zweem in de foto, is het een foto welke ik zeker kan smaken. Hobbes maakte mooi gebruik van de besneeuwde duinheuvels als witte rustige achtergrond. De aanwezige dof verzacht de achtergrond en brengt diepte in het beeld. Hier legtde fotograaf perfect de goede scherpte op de vogel in de vlucht, wat lovenswaardig is voor om een object in beweging zo perfect scherp weer te geven.
Een ander minpuntje (eerder mijn persoonlijke smaak) slaat terug op de compositie van het totaal beeld. Persoonlijk had ik de vogel op 1/3 van de bovenrand en op 1/3 van de rechterrand geplaatst hebben. Hierdoor krijgt de meeuw meer vliegruimte en krijgt de kijker niet de indruk dat de vogel uit het beeld zal verdwijnen. Maar dit is natuurlijker rapper gezegd dan gedaan bij dergelijke snelheden dat een meeuw kan halen.
Verder wordt als algemeen regel ook aangenomen dat foto’s van mensen en dieren zo genomen worden dat hun blik meestal gericht is naar rechts. Dit zou volgens kenners van de fotografie aangenamer ogen voor de toeschouwers. Maar soms kan een afwijken van een algemene regel juist dat ietsje meer geven.
Ik kan alleen maar hopen dat Hobbes het niet bij deze eenmalige inzending zal laten en dat we hem mogen zien groeien in zijn en onze hobby de fotografie.
Ditmaal wil ik een foto welke niet de hoogste score behaalde toelichten omdat ook een goede middelmaat wel eens een beoordeling verdiend.
Hier heb ik de foto van Hobbes, ter aanmoediging voor verdere deelname aan de Challenge gekozen. Ondanks het de eerste Challenge deelname is van Hobbes, stuurde Hobbes weliswaar niet de topper voor deze Challenge maar leverde hij toch een verdienstelijke foto die zijn 26ste plaats zeker eervol rechtvaardigt.
De foto voldoet mooi aan de opdracht. Doch de moeilijkheid van deze opdracht zat hem hier om een kleurenfoto te brengen waar vooral het wit en zwart in het totaal beeld primeren, zonder daarom de foto van kleur om te zetten naar zwart- wit.
Als minpuntje kan aangehaald worden, dat de sneeuw wat teveel blauwe kleurzweem vertoont. Een blauwe kleurzweem is nu eenmaal een moeilijkheid en een beetje een normaal verschijnsel bij foto’s van sneeuw en foto’s in het gebergte.
Daarom is een juiste instelling van witbalans voor dergelijke foto’s van groot belang. Neem je een dergelijke foto in een RAW bestand dan kan je meestal dit euvel nadien verhelpen en bijwerken. Het lag dan ook in mijn bedoeling om bij dit thema “zwart – wit kleuren foto” de Challengers het belang van het gebruik van witbalans niet te vergeten.
Kijken we naar de Challenge rangschikking dan kunnen we gelukkig merken dat de beste foto’s, de foto’s zijn met een overwegend zuiver wit in het beeld. Hier zal Hobbes mogelijk een puntje verloren hebben.
Ondanks de aanwezige blauwe zweem in de foto, is het een foto welke ik zeker kan smaken. Hobbes maakte mooi gebruik van de besneeuwde duinheuvels als witte rustige achtergrond. De aanwezige dof verzacht de achtergrond en brengt diepte in het beeld. Hier legtde fotograaf perfect de goede scherpte op de vogel in de vlucht, wat lovenswaardig is voor om een object in beweging zo perfect scherp weer te geven.
Een ander minpuntje (eerder mijn persoonlijke smaak) slaat terug op de compositie van het totaal beeld. Persoonlijk had ik de vogel op 1/3 van de bovenrand en op 1/3 van de rechterrand geplaatst hebben. Hierdoor krijgt de meeuw meer vliegruimte en krijgt de kijker niet de indruk dat de vogel uit het beeld zal verdwijnen. Maar dit is natuurlijker rapper gezegd dan gedaan bij dergelijke snelheden dat een meeuw kan halen.
Verder wordt als algemeen regel ook aangenomen dat foto’s van mensen en dieren zo genomen worden dat hun blik meestal gericht is naar rechts. Dit zou volgens kenners van de fotografie aangenamer ogen voor de toeschouwers. Maar soms kan een afwijken van een algemene regel juist dat ietsje meer geven.
Ik kan alleen maar hopen dat Hobbes het niet bij deze eenmalige inzending zal laten en dat we hem mogen zien groeien in zijn en onze hobby de fotografie.