Tweet
Verleden weekend waren we nog eens afgezakt naar 't Stad. Het was al tien jaar geleden of zo dat ik de kathedraal nog eens bezocht had en ik wou er geen elfde aanbreien. Als je in een boereg*t als Aarschot woont is een tocht naar het Centrum van de Wereld altijd wel iets speciaals, dus kon de camera niet thuisgelaten worden. De volledige gallerij (25 foto's) is te vinden op mijn zenfolio-website.
Het station was helemaal in een nieuw kleedje gestoken. Na al die jaren van bouwen/restaureren hebben ze er dan eindelijk toch iets moois van gemaakt
Een leuke combinatie heden/verleden waar ik met kodakje nog eens naartoe kom om enkele uurtjes te vertoeven.
Eenmaal het station verlaten werd het al snel duidelijk dat we niet meer in Aarschot en zeker niet meer op de boerenbuiten waren. In één oogopslag zie je meer nationaliteiten dan je handen vingers hebben en smeken flashy borden om je aandacht. Maar naast deze bonte mix springt ook de stadse neerslachtigheid in het vizier.
Het was een dag gepeperd met korte maar soms hevige buien en we moesten samen met de Stedelingen schuilen.
Maar na regen komt zonneschijn en ieder fotograaf weet wel dat waterplassen interessante onderwerpen kunnen vormen. Nu zijn ze in't Stad veel gewoon, maar foto's trekken van hun stoep is zelfs voor hen blijkbaar hoogst ongewoon en ik mocht me dan ook op nieuw gezelschap rekenen, dat zonder iets te zeggen naast mij kwam staan om te kijken wat ik aan het uitspoken was terwijl ik dit probeerde op de sensor vast te leggen:
Eenmaal aangekomen in de kathedraal viel het me op hoeveel er niet veranderd is tijdens het laatste decennium. De laatste keer stond het leeuwedeel nog in de steigers. Het leek me een geschikt moment om mijn Nikon 20mm f/3.5 MF nog eens boven te halen en wat bracketing uit-de-hand plaatjes te maken om via Enfuse tot één foto samen te voegen:
Onder de indruk van de kathedraal begeven we ons voldaan naar het pleintje voor de ingang. Na de eerder gemaakte weerspiegelingsfoto's wou ik er ook eentje met de reflectie van de kathedraal. Na wat zoeken vond ik een geschikt plaatsje en werd ik nauwlettend in de gaten gehouden door een bende Gallegos, die me probeerden te verdringen van mijn standpunt eenmaal ze doorhadden wat ik aan het doen was om met hun kodak hetzelfde te proberen.
Nu telt Antwerpen wel meerdere bezienswaardige kerken, de Sint-Jacobskerk is er eentje van. Gezien deze gelegen was op de terugweg, konder we ze niet links laten liggen. Een kwartier voor sluitingstijd aangekomen worden we door een in-hart-en-nieren-Stedeling er op attent gemaakt dat we nog maar 15 minuten hadden en geen minuut meer. Ook goeiedag meneer maar ik ga wat foto's nemen. Ik begin aan de rondgang en hoor wat gerinkel en gesloef achter mijn rug.
Best een mooie kerk, hoewel ze hier en daar wel een lekje verf zou kunnen gebruiken. De 15 minuten verlopen snel en de bezoekers worden er hardmondig op attent gemaakt dat het tijd is om op te hoepelen. Nog snel een plaatje om het af te leren.
En daarna terug naar het begin van onze stadstrip, naar het station...
... en naar Aarschot
Het station was helemaal in een nieuw kleedje gestoken. Na al die jaren van bouwen/restaureren hebben ze er dan eindelijk toch iets moois van gemaakt
Een leuke combinatie heden/verleden waar ik met kodakje nog eens naartoe kom om enkele uurtjes te vertoeven.Eenmaal het station verlaten werd het al snel duidelijk dat we niet meer in Aarschot en zeker niet meer op de boerenbuiten waren. In één oogopslag zie je meer nationaliteiten dan je handen vingers hebben en smeken flashy borden om je aandacht. Maar naast deze bonte mix springt ook de stadse neerslachtigheid in het vizier.
Het was een dag gepeperd met korte maar soms hevige buien en we moesten samen met de Stedelingen schuilen.
Maar na regen komt zonneschijn en ieder fotograaf weet wel dat waterplassen interessante onderwerpen kunnen vormen. Nu zijn ze in't Stad veel gewoon, maar foto's trekken van hun stoep is zelfs voor hen blijkbaar hoogst ongewoon en ik mocht me dan ook op nieuw gezelschap rekenen, dat zonder iets te zeggen naast mij kwam staan om te kijken wat ik aan het uitspoken was terwijl ik dit probeerde op de sensor vast te leggen:
Eenmaal aangekomen in de kathedraal viel het me op hoeveel er niet veranderd is tijdens het laatste decennium. De laatste keer stond het leeuwedeel nog in de steigers. Het leek me een geschikt moment om mijn Nikon 20mm f/3.5 MF nog eens boven te halen en wat bracketing uit-de-hand plaatjes te maken om via Enfuse tot één foto samen te voegen:
Onder de indruk van de kathedraal begeven we ons voldaan naar het pleintje voor de ingang. Na de eerder gemaakte weerspiegelingsfoto's wou ik er ook eentje met de reflectie van de kathedraal. Na wat zoeken vond ik een geschikt plaatsje en werd ik nauwlettend in de gaten gehouden door een bende Gallegos, die me probeerden te verdringen van mijn standpunt eenmaal ze doorhadden wat ik aan het doen was om met hun kodak hetzelfde te proberen.
Nu telt Antwerpen wel meerdere bezienswaardige kerken, de Sint-Jacobskerk is er eentje van. Gezien deze gelegen was op de terugweg, konder we ze niet links laten liggen. Een kwartier voor sluitingstijd aangekomen worden we door een in-hart-en-nieren-Stedeling er op attent gemaakt dat we nog maar 15 minuten hadden en geen minuut meer. Ook goeiedag meneer maar ik ga wat foto's nemen. Ik begin aan de rondgang en hoor wat gerinkel en gesloef achter mijn rug.
Best een mooie kerk, hoewel ze hier en daar wel een lekje verf zou kunnen gebruiken. De 15 minuten verlopen snel en de bezoekers worden er hardmondig op attent gemaakt dat het tijd is om op te hoepelen. Nog snel een plaatje om het af te leren.
En daarna terug naar het begin van onze stadstrip, naar het station...
... en naar Aarschot
Comment