Aankondiging

Collapse
No announcement yet.

11 november. Een dag om even te bezinnen ...

Collapse
X
 
  • Weergaveopties
  • Begin
Clear All
new posts

  • 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

    Iets waar ik door mijn grootouders vaak heb over vertellen en waar mijn ouders in hun jeugd mee werden geconfronteerd ...
    Vergeven moet kunnen, vergeten is een vloek...
    Dat onze kinderen en hun kinderen ... dit niet moge vergeten en op 11 november even bezinnen dat hetgene wat we nu hebben niet zomaar gegeven was ...

    Duuts kerkhof

    Duzend en duzend soldoaten
    https://www.fotospotter.be
    Je suis content d’être heureux

  • #2
    Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

    Wim, 45 jaar geleden, toen ik pas mijn rijbewijs had heb ik af en toe de broodronde van mijn vader overgenomen. Een van hen was een boertje op een afgelegen boerderij, Henri. Henri zijn vrouw was al een tijd gestorven en hij zat daar moederziel alleen te boeren en was dolblij met een babbeltje, zelfs met een snotneus als ik. Hij had aan het front gevochten. Bijwijlen kon ik mijn oren niet geloven. In 2004 en 2006 was ik met een delegatie IJslandse studenten op de oorlogskerkhoven.... ik was met een van hen tussen de zerken van Tyne Cot aan het wandelen (IJslanders kennen geen oorlogen), op een gegeven moment vroeg ik haar "Hrefna, how old are you ?" 19 zei ze en ze begon te wenen. Mijn hart brak. Niet veel later stond ik met hen naast de standbeelden van Käthe Kollwitz. Ik speelde deze. Je kon een speld horen vallen.
    Kloteoorlog.

    https://www.youtube.com/watch?v=eovFI_TtCgc&t=40s

    Comment


    • #3
      Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

      Oorspronkelijk geplaatst door opapol Bekijk bericht
      Wim, 45 jaar geleden, toen ik pas mijn rijbewijs had heb ik af en toe de broodronde van mijn vader overgenomen. Een van hen was een boertje op een afgelegen boerderij, Henri. Henri zijn vrouw was al een tijd gestorven en hij zat daar moederziel alleen te boeren en was dolblij met een babbeltje, zelfs met een snotneus als ik. Hij had aan het front gevochten. Bijwijlen kon ik mijn oren niet geloven. In 2004 en 2006 was ik met een delegatie IJslandse studenten op de oorlogskerkhoven.... ik was met een van hen tussen de zerken van Tyne Cot aan het wandelen (IJslanders kennen geen oorlogen), op een gegeven moment vroeg ik haar "Hrefna, how old are you ?" 19 zei ze en ze begon te wenen. Mijn hart brak. Niet veel later stond ik met hen naast de standbeelden van Käthe Kollwitz. Ik speelde deze. Je kon een speld horen vallen.
      Kloteoorlog.

      https://www.youtube.com/watch?v=eovFI_TtCgc&t=40s
      Bedankt voor de link.
      "Tyne Cot" ... Was er vorig jaar met mijn echtgenote even opnieuw en er was een Nederlandse school aanwezig ... Ik heb dan wel even met de verantwoordelijke gebabbeld en gevraagd indien ze wel beseften wat de betekenis is van dit kerkhof en waar ze het lef haalden om zich als een bende varkens rond te lopen. Ik was beschaamd in hun eigen plaats.
      1) smartphones in volle geluid waarbij ze zongen riepen en dansten tussen graven en een paar over de kleine percelen ...
      2) Een bende die in het midden op het monuments waren gekomen en er stonden luidroeps te tieren.
      3) Hollende van de ene naar de andere kant, etensresten laten rondslingeren ... plastiek flesjes weggooien ...
      Toen ik vroeg aan de leerkracht vroeg indien ze de waren toedracht kennen en de betekenis kennen van "Tyne Cot" kreeg ik als antwoord dat ze bezig waren met de jaarlijkse schooluitstap en dat ze in feite niet geïnteresseerd was want ze had geen oorzakelijk verband maar dat het wel een heel mooie plek is... En dat iedereen volwassen genoeg is om voor zijn eigen verantwoordelijkheid te zorgen ..
      Pffff. We zijn vertrokken en de dag nadien opnieuw de site bezocht.
      De leerlingen waren tussen de 16 en 18 jaar.
      https://www.fotospotter.be
      Je suis content d’être heureux

      Comment


      • #4
        Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

        Oorspronkelijk geplaatst door Wim.Vanmaele Bekijk bericht
        Bedankt voor de link.
        "Tyne Cot" ... Was er vorig jaar met mijn echtgenote even opnieuw en er was een Nederlandse school aanwezig ... Ik heb dan wel even met de verantwoordelijke gebabbeld en gevraagd indien ze wel beseften wat de betekenis is van dit kerkhof en waar ze het lef haalden om zich als een bende varkens rond te lopen. Ik was beschaamd in hun eigen plaats.
        1) smartphones in volle geluid waarbij ze zongen riepen en dansten tussen graven en een paar over de kleine percelen ...
        2) Een bende die in het midden op het monuments waren gekomen en er stonden luidroeps te tieren.
        3) Hollende van de ene naar de andere kant, etensresten laten rondslingeren ... plastiek flesjes weggooien ...
        Toen ik vroeg aan de leerkracht vroeg indien ze de waren toedracht kennen en de betekenis kennen van "Tyne Cot" kreeg ik als antwoord dat ze bezig waren met de jaarlijkse schooluitstap en dat ze in feite niet geïnteresseerd was want ze had geen oorzakelijk verband maar dat het wel een heel mooie plek is... En dat iedereen volwassen genoeg is om voor zijn eigen verantwoordelijkheid te zorgen ..
        Pffff. We zijn vertrokken en de dag nadien opnieuw de site bezocht.
        De leerlingen waren tussen de 16 en 18 jaar.
        Ooit een soortgelijke ervaring gehad in Majdanek concentratie kamp nabij Lublin (Oost-Polen), zo'n 12 jaar terug.
        Ik bezocht dit eenzame kamp en had een nog onwezenlijker gevoel dan in Auchwitz (door de afgelegen ligging van Majdanek).
        Toen plots een bende jongeren verscheen en het nodig vond om deze plaats als een soort pretpark te aanschouwen. Walgelijk.
        Pittig detail: de jongeren waren afkomstig uit Israël...
        Minder glas dan vroeger, maar beter.

        Comment


        • #5
          Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

          Oorspronkelijk geplaatst door Leopard Bekijk bericht
          Ooit een soortgelijke ervaring gehad in Majdanek concentratie kamp nabij Lublin (Oost-Polen), zo'n 12 jaar terug.
          Ik bezocht dit eenzame kamp en had een nog onwezenlijker gevoel dan in Auchwitz (door de afgelegen ligging van Majdanek).
          Toen plots een bende jongeren verscheen en het nodig vond om deze plaats als een soort pretpark te aanschouwen. Walgelijk.
          Pittig detail: de jongeren waren afkomstig uit Israël...
          Ik heb ooit iets gelijkaardigs meegemaakt toen ik Auschwitz bezocht een paar jaar terug...
          Alles sereen tot er een bus stopte, waar lijfwachten en uiteindelijk jongeren uitstapten.
          Israelis. Lawaai en tumult tot ze terug weg waren.
          Onbegrijpelijk. Reisleider heeft me wat uitleg gegeven waarom men zo reageerde, maar dat geef ik niet weer in dit draadje wegens de delicate en niet bewijsbare natuur van de verklaring.
          Dixitque Deus fiat lux et facta est lux.

          Comment


          • #6
            Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

            RESPECT.... heden ten dage ver te zoeken bij jongere generatie 's .

            Comment


            • #7
              Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

              Je moet eens praten met autocar chauffeurs die zulke thema reizen voor scholen maken. En niet alleen die. ook andere educatieve reizen.
              https://ggpics.be/

              Comment


              • #8
                Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

                Ik wil geen xenofoob uithangen maar dat van die Israëlis verbaast me niet. Het volstaat om aan een willekeurige IJslandse gids te vragen met wie ze het meeste problemen hebben, ze geven allemaal hetzelfde antwoord. Heeft het te maken dat ze allemaal 2 jaar legerdienst hebben gevolgd ? Ik weet het niet maar ze voelen zich duidelijk superieur. Mijn goede vriend Jónas gidst ook, hij was met een bus Israëlis bij Dettifoss (de krachtigste waterval van Europa) en hij had ze uitdrukkelijk gewaarschuwd om niet te dichtbij te komen (er staan geen afsluitingen). Zelfde verhaal, ze waren in staat de gevaren zelf in te schatten. Er ontbrak nadien éne op de bus, ze hebben hem nooit terug gevonden. Twee jaar geleden op de camping van Skjol nabij Geysir, naast ons komt er een huurwagen toe met een jong koppel en ze beginnen met hun tent op op te zetten, nou ja, opzetten kan je dat niet noemen, ze stond compleet achterstevoren en binnenste buiten, nét niet ondersteboven. Bon, ik krijg medelijden en ga hen helpen, ik krijg de ware toedracht te horen : het was een geleende tent die ze nog nooit hadden opgezet. Ik begin nattigheid te voelen en informeer als ze goede slaapzakken hadden want ze verwachtten een nacht tegen het vriespunt, jaja, ze hadden ze ook geleend. Dus ik vraag als ik ze eens mocht zien. Die van haar ging nog (een Ajungilak) ondanks dat hij tegen zijn limieten zou aanlopen. Toen ik die van hem zag kon ik mijn ogen niet geloven, dat was een binnenzak, niet veel meer dan een laken. Ik geef ongezouten mijn mening en vertel hem dat hij alle kleren die hij heeft boven elkaar moest aantrekken. Allemaal niet nodig, ze waren gehard tijdens hun legerdienst... Ik dacht foert trek uw plan. De volgende morgen had hij al veel minder praats, zijn lippen zagen blauw en hij kon bijna niet meer praten omwille van zijn klappertanden. Heeft zijn auto gestart om op te warmen. Toen ik hem vroeg als hij dat nu in godsnaam niet wist kreeg ik als antwoord dat het in Israël 40° was .... Dat was dus hun eerste nacht .... Soit, ik heb dan met Canadezen iets kunnen regelen en ze waren heel dankbaar. Zo dankbaar dat ze vroegen om hun reisroute te commentariëren. Ze was in het Hebreeuws..... Ik heb nog lang zitten napraten met die Canadezen...... die weten wél wat kou is. Ik heb er nog altijd contact mee. Hoe het komt weet ik niet maar het zijn dikwijls dezelfde nationaliteiten die hun verstand niet kunnen gebruiken, Chinezen horen daar ook bij, heel eigenwijs en zelfzuchtig. De laatste keer bij Reynisfjara was er weer een bende voor een trouwshoot bij de basaltzuilen. Eén ding dat je daar NOOIT doet is met je rug naar de golven gaan staan, de branding is berucht voor zijn "killer waves", gemiddeld valt er elke 10 jaar een dode, de laatste was een Chinese vrouw. De waarschuwingsborden zijn zeer duidelijk. Bopatje zal me gelijk geven. Wat doet madam ? Poseren in de branding met haar rug naar de golven... Ik dacht : wat zou ik nu doen maar dacht foert, Darwin moet zijn aantal hebben. In ieder geval, ik ging er niet achter springen. Hoeveel moet ik er nog vertellen ? Russen kunnen ook het kieken uithangen, Amerikanen ook. De F239 is berucht omwille van de vele oversteken door snelstromende ijskoude rivieren, zelfs met een Landcruiser moet je opletten, in feite hoor je te weten dat je die echt niet moet doen met een personenwagen, het is zelfs gewoon verboden. Nu wordt het tragisch, de dag erop werd ik op de hoogte gesteld door een Ranger van het grote Nationale Park. Pas getrouwd Amerikaans koppel op huwelijksreis ging dat eens doen met een personenwagen, een Skoda 4x4. In het kort : ze hebben zich vastgereden in de bedding en de vrouw is tijdens haar "ontsnappingspoging" gegrepen door de ijskoude stroming, de SAR (search and rescue) heeft haar 500 m verder gevonden, ze is overleden in de helicopter op weg naar het ziekenhuis. Onlangs kreeg ik een vriendschapsverzoek op FB van een Rus, wsl nav mijn foto's op IJsland, ene Alexander Tikhomirov. Alsof ik zijn naam niet kende... Op IJsland is het ten strengste verboden om off-road te rijden (de boetes zijn astronomisch) en wat doet meneerke met zijn landcruiser ? Off-road rijden. Hij heeft zich bij Myvatn grondig vastgereden en kon niet anders dan om hulp vragen. Het kwam hem op een boete te staan van omgerekend 5000 € (drie nullen), binnen de kortste keren stond zijn nummerplaat overal geseind. Meneerke beklaagde zich over het ronduit vijandig gedrag van de IJslanders, zei dat ze met petflessen naar hem smeten. Voor mij mag hij zich nog gelukkig achten dat het geen stenen waren.

                Comment


                • #9
                  Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

                  Oorspronkelijk geplaatst door Nerdifant Bekijk bericht
                  Ik heb ooit iets gelijkaardigs meegemaakt toen ik Auschwitz bezocht een paar jaar terug...
                  Alles sereen tot er een bus stopte, waar lijfwachten en uiteindelijk jongeren uitstapten.
                  Israelis. Lawaai en tumult tot ze terug weg waren.
                  Onbegrijpelijk. Reisleider heeft me wat uitleg gegeven waarom men zo reageerde, maar dat geef ik niet weer in dit draadje wegens de delicate en niet bewijsbare natuur van de verklaring.
                  Ik snap dat niet, zoiets doe je gewoon niet. En al zeker daar niet.

                  Comment


                  • #10
                    Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

                    Tijdens mijn reizen naar India waren een groot aantal hotels die weigerden Israëlis een kamer te verschaffen.
                    Niet uit racisme, maar uit de door hen opgedane negatieve ervaringen; veel schadegevallen en drugdelicten.
                    Geen goede reclame.
                    Minder glas dan vroeger, maar beter.

                    Comment


                    • #11
                      Re: 11 november. Een dag om even te bezinnen ...

                      Oorspronkelijk geplaatst door Leopard Bekijk bericht
                      Tijdens mijn reizen naar India waren een groot aantal hotels die weigerden Israëlis een kamer te verschaffen.
                      Niet uit racisme, maar uit de door hen opgedane negatieve ervaringen; veel schadegevallen en drugdelicten.
                      Geen goede reclame.
                      Waarom verbaast me dat niet ?

                      Comment

                      Working...
                      X