Tweet
DE LENTE WIST HET NIET
Het was maart 2020...
De straten waren leeg, de winkels gesloten, de mensen konden niet meer naar buiten.
Maar de lente wist het niet, en de bloemen begonnen te bloeien, de zon scheen, de vogels zongen, de zwaluwen zouden binnenkort aankomen, de hemel was blauw, de ochtend kwam vroeg.
Het was maart 2020...
Jongeren moesten online studeren en thuis werk vinden, mensen konden niet meer winkelen of naar de kapper gaan. Binnenkort zou er geen plaats meer zijn in ziekenhuizen en de mensen werden ziek.
Maar de lente wist het niet, de tijd om naar de tuin te gaan kwam, het gras.
Het was maart 2020...
De mensen zijn opgesloten. om grootouders, families en kinderen te beschermen. Geen reünie, geen eten meer, geen familiefeest. Angst werd echt en de dagen waren op elkaar.
Maar de lente wist het niet, de appelbomen, kersenbomen en anderen bloeien, de bladeren groeiden.
De mensen begonnen te lezen, met de familie spelen, een taal leren, zongen op het balkon door de buren uit te nodigen om hetzelfde te doen, leerden een nieuwe taal, solidair te zijn en zich op andere waarden.
De mensen beseffen hoe belangrijk de gezondheid, het lijden, van deze wereld die stopte, van de economie die is gedaald.
Maar de lente wist het niet. De bloemen lieten hun plaats voor fruit, de vogels hebben hun nest gemaakt, de zwaluwen waren aangekomen.
Toen kwam de dag van de vrijlating, de mensen het op tv, het virus was verloren, de mensen gingen de straat op, zongen, huilden, kusten hun buren, zonder maskers of handschoenen.
En toen kwam de zomer, want de lente wist het niet. Hij bleef er toch zijn, ondanks het virus, de angst en de dood. Omdat de lente het niet wist, leerde hij mensen de kracht van het leven.
Alles komt goed, blijf thuis, bescherm jezelf en geniet van het leven.
Maar blijf vooral zelfverzekerd en hou je glimlach! Ik ben er klaar voor.
Het was maart 2020...
De straten waren leeg, de winkels gesloten, de mensen konden niet meer naar buiten.
Maar de lente wist het niet, en de bloemen begonnen te bloeien, de zon scheen, de vogels zongen, de zwaluwen zouden binnenkort aankomen, de hemel was blauw, de ochtend kwam vroeg.
Het was maart 2020...
Jongeren moesten online studeren en thuis werk vinden, mensen konden niet meer winkelen of naar de kapper gaan. Binnenkort zou er geen plaats meer zijn in ziekenhuizen en de mensen werden ziek.
Maar de lente wist het niet, de tijd om naar de tuin te gaan kwam, het gras.
Het was maart 2020...
De mensen zijn opgesloten. om grootouders, families en kinderen te beschermen. Geen reünie, geen eten meer, geen familiefeest. Angst werd echt en de dagen waren op elkaar.
Maar de lente wist het niet, de appelbomen, kersenbomen en anderen bloeien, de bladeren groeiden.
De mensen begonnen te lezen, met de familie spelen, een taal leren, zongen op het balkon door de buren uit te nodigen om hetzelfde te doen, leerden een nieuwe taal, solidair te zijn en zich op andere waarden.
De mensen beseffen hoe belangrijk de gezondheid, het lijden, van deze wereld die stopte, van de economie die is gedaald.
Maar de lente wist het niet. De bloemen lieten hun plaats voor fruit, de vogels hebben hun nest gemaakt, de zwaluwen waren aangekomen.
Toen kwam de dag van de vrijlating, de mensen het op tv, het virus was verloren, de mensen gingen de straat op, zongen, huilden, kusten hun buren, zonder maskers of handschoenen.
En toen kwam de zomer, want de lente wist het niet. Hij bleef er toch zijn, ondanks het virus, de angst en de dood. Omdat de lente het niet wist, leerde hij mensen de kracht van het leven.
Alles komt goed, blijf thuis, bescherm jezelf en geniet van het leven.
Maar blijf vooral zelfverzekerd en hou je glimlach! Ik ben er klaar voor.
Comment