Schaamte?

[Galdie]

ik zag net bij een overigens prachtige foto fan Lieven Lens in het Muziekbos (Showcase) dat er iemand schreef:

Als tourist fotograferen is geen probleem maar als je langs de weg staat met je fototoestel dan kijken ze nogal raar (de andere mensen hè!).

Nu is mijn vraag:
Zijn er nog mensen die dit gevoel kennen?

Gewoon op vakantie schiet je er op los maar nu in het dagelijks leven durf je niet voluit gaan. Stel je loopt door de stad of het dorp waar je woont. Durf je zo maar van alles en van iedereen foto's te maken?
Vroeger had ik ook enige terughoudendheid maar dit is al fel gebeterd. Ik zou nochthans willen dat, wat dit betreft, ik nog meer brutaal durfde te zijn.

[Hombre]

Re: Schaamte?

Ik ken het gevoel .

Maar als je op een Shooting Day met een bende fotografen door de straten loopt, dan vallen veel remmingen weg hoor. Goeie leerschool

[FilMar]

Re: Schaamte?

Idem hier,
Bij mij zelfs ook tijdens vakantie.

Gebouwen, landschappen, ... geen enkel probleem. Maar als ik 'speciale' personen zie zou ik er soms graag een foto van maken maar meestal durf ik het toch niet echt.

Alhoewel ik soms reportages doe 'op aanvraag' en ook bij kleinere festiviteiten wel foto's trek van personen, en die personen daarvan ook meestal zeer tevreden zijn, durf ik het meestal niet aan bij 'wildvreemden'. (Daarom 'mis'bruik ik ook soms de SD's, om foto's te trekken van de andere BD'ers Het meedoen aan een SD bestempeld je voor mij ook direct als 'loslopend wild')

[Tierra]

Re: Schaamte?

Ik heb dat gevoel vaak,dat is de reden dat ik bijna geen mensen fotografeer,mits ze een optreden doen ofzo.
Ook gewoon andere dingen op straat vind ik moeilijk, het enige wat ik bijna altijd doe is de fiets pakken en de polder in om daar foto's te maken.
Daardoor heb ik wel weinig foto's omdat ik wel uitgekeken raak.
Misschien ligt het gewoon in de aard van het beestje en ben ik gewoon verlegen.
Maar een antwoord op je vraag,ik wordt inderdaad vaak door mijn eigen denken geremd in het maken van foto's

Groeten
John

[CompaCta]

Re: Schaamte?

Ik ken dat gevoel wel.
Komt er nog eens bij dat ik vrij verlegen ben, maar met mijn bijna twee meter vrij opvallend ben.
Ik kan me niet voorstellen dat ik mensen op straat zou aanspreken om van hen een foto te mogen nemen, zelfs een SD bijwonen (toch mensen met gelijke gedachte/intresse) is voor mij niet weg gelegd.

[Wim.Vanmaele]

Re: Schaamte?

Daar veeg ik vierkant mijn g*t aan. Ik doe wat ik graag doe. Iemand die rookt op straat, zoent op straat, ... is toch ook niet beschaamd ?
Ik neem wel geen compromiterende foto's.
Iemand die als een vogelverschikker de straat op loopt moet, indien hij niet wil gefotografeerd worden, dan ook maar niet als een opvallende vogelverschikker rondlopen. Ik redeneer, als mijn oog het mag zien, dan mijn lens ook (ooglens ...)

[lieven lens]

Re: Schaamte?

Ken dat gevoel maar al te goed

Zelfs op plaatsen waar ik denk alleen te zijn zal ik nog eens rondom mij kijken.
één jaar geleden was ik ook eens op oorlogspad met mijn fototoestel en ik zag in een weide met een steile helling waar de zon ook net door de bomen de aanwezige mist aan het opklaren was met prachtige zonnestalen.

Wel ik ben daar 3 keer voorbij gereden en mij telkens gedraaid tewijl ik tegen mezelf bezig was " alle jong wat gaan we nu doen ".

Ik heb dan maar de knoop doorgehakt, mijn auto aan de kant gezet, statief uit de auto en trekken maar.

Het was rond 07.30 u en ik kon de auto's die bijna stopten om te kijken wat ik daar aan het doen was bijna niet tellen. In het begin durfde ik zelfs niet te kijken .
Maar hoe langer ik bezig was en hoe meer auto's er vertraagden hoe meer lol ik er begon in te krijgen. Na een tijdje kom je erdoor !!!

Het probleem is dat er mensen zijn die niet goed begrijpen waarom je er een foto van trekt, zo van " allee wa trekt hij nu, ziet hij niet dat er mist hangt "

Zo kwam ik eens het bos uit (terug op een mistige morgen, rond 07.30 ) en ik had de auto ergens gezet niet zo ver van een woning. en er stond een man achter die mijn nummerplaat aan het afschrijven was.
ik vraag hem " is er iets ??? " en hij " nee, nee, " en ik zag dat hij niet durfde te vragen wat ik daar gedaan had, ik heb dan maar zelf uitgepakt en hem verteld dat ik enkele foto's genomen had in den bos, ook zag ik die man zo vol ongeloof kijken, en hij " hoe kun jij nu foto's trekken met zo een mist ??".
en na hem mijn achterkant ( van het toestel ) eens te laten zien kon hij niet anders dan toegeven dat het eigenlijk een mooie foto was.

En zo kan ik er wel nog een paar vertellen.
De meeste mensen zijn dat niet gewoon en dan kijken ze raar, dat is alles, maar eigenlijk ook te begijpen he !!

[Haai8]

Re: Schaamte?

Yep, kende ook maar al te goe...zeker omdat ik graag mensen fotografeer, hélaas...ik zou dus graag in grootsteden mensen fotograferen doch in BXL is da te gevaarlijk (ik zit dagelijks op de baan in BXL voor m'n werk) dusik weet waarover ik spreek en eigenlijk stoort me dat enorm...dus voorlopig blijven het dus andere onderwerpen

Conclusie : mijn remmingen remmen mij in m'n hobby

[Dutcheric]

Re: Schaamte?

Het gevoel is mij zeker ook niet onbekend. Nu heb ik er geen moeite mee om langs de kant van de weg landschappen of dieren te fotograferen, maar wildvreemde mensen in een stad dat zal ik niet vlug doen.

[JLP]

Re: Schaamte?

Mensen fotografeer ik niet zo snel, maar voor de rest ben ik vrij schaamteloos

[bromista]

Re: Schaamte?

Plezant om te lezen dat ik zeker niet de enigste ben met dat schaamtegevoel .
De meeste mensen kennen nu wel de digitale toestellen zo wat , maar als ze iemand zien met iet of wat materiaal ( en vooral de lens ) denken ze direct dat je voor een krant werkt of zoiets

Zo ben ik deze morgen ook op pad geweest om wa te trekken en idd als het om natuurfoto's gaat is er geen enkel probleem.

Toen kwam ik een serre voorbij die ze juist aan het opruimen waren en in een flits zag ik al die buizen en lijnen.
Gewoon gestopt en gevraagd of ik een paar fotokes mocht nemen in de serre en die mensen hadden daar totaal geen probleem mee.
Dus denk ik gewoon : stoute schoenen aantrekken en vooral beleefd blijven.

Autofreaks pochen met hun cabrio, motofreaks met hun moto enz ........

het is hun hobby, dus mogen wij dat ook doen hé

Nu nog leren van wa mooie fotokes te maken en we zijn er

groetjes

Alex

[Erik Mansvelders]

Re: Schaamte?

Iemand die als een vogelverschikker de straat op loopt moet, indien hij niet wil gefotografeerd worden, dan ook maar niet als een opvallende vogelverschikker rondlopen. Ik redeneer, als mijn oog het mag zien, dan mijn lens ook (ooglens ...)

Niet mee eens, om twee redenen. In de eerste plaats is fotografie niet het zien van dingen, maar het vastleggen ervan. Er is denk ik daarom een verschil tussen het zien van iemand op straat en het vastleggen (en wie weet, in een webalbumpje publiceren, of afdrukken en ergens aan de muur hangen?) ervan. Zien is niet hetzelfde als fotograferen...

In de tweede plaats vind ik het argument hier teveel gericht op zgn vogelverschrikkers. Is het dan ook 'Iemand die 'normaal' de straat op loopt, moet (indien hij/zij niet gefotografeerd wil worden) dan ook maar niet als 'normaal' mens moet rondlopen? (want niet alleen 'vogelverschrikkers' worden gefotografeerd - de meerderheid zijn zelfs niet-vogelverschrikkers).

Even voor de duidelijkheid: Ik ga altijd als een soort vogelverschrikker de straat op, dat is omdat ik er zo uitzie . Dat betekent echter niet automatisch dat iemands oordeel van 'Hee, een vogelverschrikker!' een vrijbrief betekent om dus vrij gefotografeerd te worden (had ie maar binnen moeten blijven...). Persoonlijk maakt het mij trouwens niet uit als je mij fotografeert, en ik ben zeker ook tegen veel overheidsbemoeienis die vertellen wat wel of wat niet. Maar het argument zoals hier gegeven vond ik toch iets te kort door de bocht, zoals dat zo mooi heet...

[Wim.Vanmaele]

Re: Schaamte?

@Erik,

Ik bedoel als vogelverschrikker niets iets afschuwelijk, ..., gewoon iets wat opvalt. Ik had evengoed blikvanger kunnen aanhalen. Ik wil gewoon melden, iets dat mij boeit, mijn aandacht trekt. Een vogelverschikker is eiets wat zou moeten opvallen bij vogels, alhoewel dat duidelijk ook niet steeds bij allen lukt.
Als ik fotografie bekijk vanuit mijn wereld, dan is dat een wereld waarop ik momentopnames maak om later te bekijken. Niet met de hoofdbedoeling die openbaar te maken, te publiceren. Neem, gewoon een verlengde opname die ik dan later op mijn gemak kan bekijken. Dus, je heb daar een punt, maar als ik dan het zie zoals ik fotografie beleef en voel, dan heb ik er ook eentje.
Dit is dan ook de reden dat, indien ik post, heel weinig personages post.
Hierbij is het wel zo dat ik wel met omstandigheden rekening houd. Leed is geen taboe, maar, daar stel ik soms wel eens de vraag, en stel ik mezelf de vraag, hoe ik het kan vastleggen op een eerbiedwaardige manier en of het wel vast te leggen is. Vaak knoop ik dan ook wel een gesprek aan met betrokkenen. Dit post ik nooit zonder dat die mensen later, heel veel later de beelden zien en mogen beoordelen. Neen, showen van beelden is wel andere koek

[cypho]

Re: Schaamte?

Dat is mij een niet onbekend gevoel.
Ik zal dus nooit mensen zomaar op straat fotograferen, ook op reis niet.
En net zoals Lieven zal ik ook wel een paar keer rond mij kijken als ik een foto neem.
Misschien raar maar een mens is dan ook een raar wezen hé

[Gijs]

Re: Schaamte?

Ik ken dat gevoel ook zeker. Maar naast het gevoel, van verlegenheid denk ik, heb ik ook rationeel moeite met het zomaar fotograferen van mensen. Ik vind het niet beleefd en zou mensen denk ik eerst om hun toestemming vragen.