Nikon-Canon klassieker herschreven

[opapol]

Vandaag in TA. Gebruikersenquete betreft de betrouwbaarheid en tevredenheid van DSLR camera's.

Top drie met exact dezelfde score : Nikon, Canon en Panasonic, resp. met 81 en 79. Op de voet gevolgd door Fujifilm met 80/77.
Van dan af gaat het (lichtjes) achteruit hoewel alle bekende merken onderscheiding halen, op Pentax na voor betrouwbaarheid maar die 69 mag worden gedelibereerd tot 70 voor mij.

Het vreemdste voor mij is dat Leica "matig" scoort op betrouwbaarheid (72) en veruit het hoogst in tevredenheid (86)

[VerSeg]

Re: Nikon-Canon klassieker herschreven

Het probleem met dergelijke vergelijkingen is dat wanneer men er vijf naast elkaar zet, men ook vijf verschillende resultaten heeft. [emoji6]

[Guest14]

Re: Nikon-Canon klassieker herschreven

Sinds wanneer kan TA een deftige test opzetten...

En ze vergeten Sony ??

[opapol]

Re: Nikon-Canon klassieker herschreven

Sinds wanneer kan TA een deftige test opzetten...

En ze vergeten Sony ??

Het is geen test, het is een enquete.
Maar Sony staat er ook bij hoor.

Maar om te antwoorden op jouw eerste vraag met een andere vraag (testen zijn altijd steekproeven) : wanneer zijn ze ooit in het ongelijk gesteld door de rechtbank omwille van flagrante testfouten ?
Tweede vraag : Sony haalt 71 resp 79. Ik denk dat iedere student glundert als hij met zo'n examenresultaat naar huis mag. Daar gaat je argument...

Als ik mag : bepaalde beoordelingen kunnen alleen via ruim opgezette steekproeven die statistisch onderbouwd zijn. Betrouwbaarheid en tevredenheid zijn er daar twee van, roestbestendigheid van auto's is er nog zo ene. En ja, heel dikwijls zijn die testen zo niet opgebouwd omdat het gewoon niet haalbaar is, ik denk niet dat ze ooit een lot van 25 identieke Miele-wasmachines gaan testen of 25 Volvo's S80 aan de crashtest zullen onderwerpen. Omtrent de auto's : nu en dan pakt de ADAC ook uit uit met betrouwbaarheidsenquetes (al zeker meer dan 40 jaar), merkwaardig toch hoe de Japanse merken daar steeds weer hoog scoren. IEDER merk en type is onderhevig aan Gauss-curven, de zones aan de uitersten zijn onderhevig aan wat ze noemen "standaardeviatie", in de geneeskunde noemen ze dat wel eens "vals positief" en "vals negatief". Maar ik geef een voorbeeld uit eigen ervaring (voor zover het wat waard is) : toen we trouwden kocht ik een Philips wasmachine (denk een 921 of zoiets), goede vrienden dezelfde. De onze had al het eerste defect na 6 maanden (regelbare centrifugeknop naar de filistijnen), in de 9 jaar daarop 10 (tien) defecten van een kapotte thermostopspoel tot motorcondensator in kortsluiting tot deursluiting. Ik heb ze allemaal zelf gerepareerd dus ik weet waarover ik spreek, die machine zat compleet vol met elementaire besparings-denkfouten. De laatste was de spreekwoordelijke druppel : lagers van de kuip in gruis gedraaid en een complete was naar naar de knoppen. Die van onze vrienden heeft 20 jaar perfect gedraaid, ik verstond er geen snars van. Het kan natuurlijk zijn dat we veel grotere vuilaards zijn maar dat denk ik niet, de gezinnen zijn compleet gelijk samengesteld. Maar goed : in onze Miele die ik kocht in 1992 heb ik enkel een lekkend waterpompje vervangen, vermoedelijk vorstschade. Verleden jaar omstreeks deze periode was het serieuzer : stuurmodule kapot. Ik ken niet voldoende van elektronica om dat op te meten maar ik kon ze perfect open doen en er kon perfect aan gesoldeerd worden, klassieke print. Om mijn verhaal af te maken : ik met die module naar de technische dienst van de grootste zaak hier in de buurt en ik zeg wat er aan de hand is, ik eindig mijn verhaal met : "ik denk dat dit niet erg is om te repareren". Antwoord : "dat is wel erg". "Hoezo ?" "Die modules kosten minstens 500€..." Ik dacht dat ik stikte.