Tweet
In het fotomuseum in Antwerpen loopt momenteel een tentoonstelling met beelden van Harry Gruyaert. Deze Magnum fotograaf verbleef na zijn fotografiestudies in Brussel lange tijd in het buitenland. Toch zie je op de expo veel foto's die hij in België maakte. Die zijn dikwijls licht surrealistisch, al helemaal als een schilderij van René Magritte deel uitmaakt van het beeld.
Je mag niet altijd fotograferen in het FOMU. Bij deze expositie was dat geen bezwaar en er liepen nogal wat mensen met een camera rond. Zelf had ik een compacte Panasonic LX100 bij de hand. Het hoekje met de fotoboeken was blijkbaar de ideale plek om even door je opnames te gaan en te controleren of compositie en belichting wel correct zijn.
De fotografen moesten fotograferen maar gelukkig waren er ook nog veel kijkers, die gewoon keken.
Het was niet altijd even duidelijk wie naar wat keek. Of naar wie.
De suppoost, die zag alleszins dat het goed was.
Ik had graag meer beelden gemaakt van die kerel. Op één of andere manier paste hij met zijn uniform en algemeen voorkomen perfect bij de beelden en de ijle achtergrondmuziek. Schroom hield me als gebruikelijk tegen en ik raakte niet verder dan deze stiekeme opname achter zijn rug.
Mochten de beelden je aanspreken: de expositie loopt nog tot 10 juni 2018. Ik kan ze alleen maar aanbevelen. Achteraf op het terrasje van het museum een Triple D'Anvers van het vat en een stuk kaastaart en de dag kan niet meer stuk!
.
Je mag niet altijd fotograferen in het FOMU. Bij deze expositie was dat geen bezwaar en er liepen nogal wat mensen met een camera rond. Zelf had ik een compacte Panasonic LX100 bij de hand. Het hoekje met de fotoboeken was blijkbaar de ideale plek om even door je opnames te gaan en te controleren of compositie en belichting wel correct zijn.
De fotografen moesten fotograferen maar gelukkig waren er ook nog veel kijkers, die gewoon keken.
Het was niet altijd even duidelijk wie naar wat keek. Of naar wie.
De suppoost, die zag alleszins dat het goed was.
Ik had graag meer beelden gemaakt van die kerel. Op één of andere manier paste hij met zijn uniform en algemeen voorkomen perfect bij de beelden en de ijle achtergrondmuziek. Schroom hield me als gebruikelijk tegen en ik raakte niet verder dan deze stiekeme opname achter zijn rug.
Mochten de beelden je aanspreken: de expositie loopt nog tot 10 juni 2018. Ik kan ze alleen maar aanbevelen. Achteraf op het terrasje van het museum een Triple D'Anvers van het vat en een stuk kaastaart en de dag kan niet meer stuk!
.
Comment