Tweet
Als voorbeeld neem ik even de D70 van Nikon. Ik zal pas weten wat ik heb, van zodra ik zelf die D70 in handen heb en er mee gewerkt heb. Dat is met alles trouwens zo.
De enige camera die ik met een iets gerust gevoel kon kopen was de Fuji S2 Pro.
Vooral de S2 Pro heb ik me aangeschaft, puur op ervaringen van een groot aantal gebruikers.
(die hadden de camera al en ik nog niet dus).
Gelukkig hebben we onze forums en kunnen we vertrouwen op ervaringen en meningen van hun leden
Mijn Kodak DC4800 heb ik van de hand gedaan.
In een bepaald Belgisch tijdschrift werd deze camera destijds, bijna in de hemel geprezen.
Dus ik kocht hem voor ongeveer 1000 euro en ik had geen 350.000 frank klaar liggen voor een Nikon D1.
Dit was mijn eerste digitale ervaring en ik moet eerlijk bekennen dat ik er van stond te kijken.
De eerste resultaten vond ik (aanvankelijk en als eerste kennismaking) zeer goed.
Twee jaren geleden leerde ik dpreview kennen….en toen ging er plots een andere wereld
voor mij open. Na enkele weken en nog meer “gelees” op enkele forums enz. moest ik absoluut die Nikon Coolpix 995 hebben. Vorige week heb ik ook die van de hand gedaan.
Wat mij ferm tegenviel bij beide toestellen, was de “shutterlag” en de ruis op lage ISO-waarden en even later de bijna 2000 euro die ik kwijt was
Het ene was een rem op het snelle werken wat ik graag doe en dat ik nodig bleek te hebben.
Het andere, die ruis, was een hatelijke doorn in mijn oog.
Ik was te snel geweest in mijn aankopen van de DC4800 en die CoolPix.
De CoolPix 995 was een verbetering in kwaliteit van de foto’s en de “swivel” bleek een zegen
voor het soort fotografie dat ik zeer graag doe. Ik heb echter nooit innerlijke vrede gevoeld bij
die massa instellingen die zo graag geroemd worden en die velen (weeral) bewieroken.
Je hebt toch de simpele instelling om raw-foto’s te maken of om een “custom white balance” aan te maken om een goede foto te bekomen. Wat alle toestellen ontbreken is nog een ingebouwde kleurentemperatuurmeter. Dan pas voel ik mij verlost van al die presets die zelden voldoen. De meeste foto’s sneuvelen door een foutieve witbalans.
Stel je voor dat je elke seconde van de dag de juiste kleurentemperatuur kan
bekomen (de correcte witbalans overal en altijd) en dat in combinatie met de juiste sluitertijd en F-stop: dat moet fantastisch zijn niet?
En dit hoopte ik nu terug te vinden in de nieuwe toestellen die op de markt komen.
De nieuwe D300 en zeker de D70 komen in de buurt maar ze zijn er nog niet.
Het is eerder een kwestie van kosten i.p.v. niet kunnen.
En wat kan je verwachten van een 3D matrix kleurenmeting?
Door je te informeren zowel op technisch gebied als op gebied van ervaringen van andere
gebruikers groei je meer en meer naar een bepaalde keuze van een camera, een
camera die zowat voldoet aan jouw wensen. Je moet natuurlijk weten wat je wilt en wat je nodig hebt. Het enige dilemma is dan nog de portemonnee.
Nu, ik ben geen “gear freak” maar ik ben steeds op zoek naar een maximum kwaliteit
voor een minimum aan kosten en ik denk dat ik hierin niet alleen ben.
Af en toe worden we geholpen door bijv. die nieuwe camera’s zoals die D300 maar vooral
(hoop ik) door de D70 van Nikon. De specificaties van de D70 zijn toch hoopvol.
De technische vooruitgang, de mogelijkheden die je vroeger enkel aantrof bij zeer dure toestellen en zeker de relatief lage aankoopprijzen van de D300 en de D70 zijn een enorme
stap vooruit. De aankoopdrempel wordt verlaagd en meer en meer mensen kunnen zich een
goed toestel aanschaffen. Meer en meer mensen krijgen hierdoor de mogelijkheid om ook technisch gezien, goede foto’s te maken. Dat je bij deze toestellen minder moet “nadenken” en minder “ervaring” nodig hebt om een behoorlijk resultaat te bekomen is voor mij helemaal geen nadeel. Dat een normale sterveling een pro-foto kan afleveren vind ik heerlijk
Anderen zullen een leerschool van 10, 20 of meer jaren gehad hebben om inzicht
te krijgen of om een goed product (foto) af te leveren maar dat geeft hun nog geen speciale rechten of voorrechten waarbij alles eindigt.
Een degelijke basis in fotografie en een jaren lange ervaring vind ik prachtig: je weet uiteindelijk waarover het gaat. Ik vergelijk graag met de evolutie van de computerbesturingen zoals van “dos” naar, vandaag de dag, Windows XP (of Mac. OS X).
Wat hebben wij allemaal niet meegemaakt van “dos” tot nu?
Wat hebben wij niet allemaal meegemaakt vanaf dat zwart?Kodak “bokske” tot de S2 Pro, de Canon Mark II, de Nikon D1x enz. enz.
Daarom hoor ik het niemand graag zeggen dat de camera niet de fotograaf maakt. Persoonlijk “krijg” ik daar iets van. Daarmee wordt die persoon in kwestie nooit geholpen.
Ik durf zelfs beweren dat deze uitspraak menig personen de moed in de schoenen doet zinken.
Ik begrijp wel dat bepaalde opmerkingen steeds dezelfde reacties uitlokken maar het zoeken
naar de juiste oplossing lijkt me gepaster, zo kan je nog iemand op de juiste weg helpen.
Fotografie heeft te maken met passie en met durven doen, met visie en niet zo zeer met camera’s of lenzen. Deze laatste zijn maar hulpmiddelen. Met deze hulpmiddelen wil je een doel bereiken en dat is wellicht voor iedereen anders en het is niet aan mij om daar over te oordelen.
Een Paul Huf , een Helmut Newton of een Eddy Merckx wordt niet elke dag geboren en daar ligt juist het onderscheid: het hebben van aanleg, talent. Talent kan je nooit leren, talent heb je
of je hebt het niet. En daar moet je je bij neerleggen…
Maar ik sta liever recht en ik ga rustig door
Een degelijke basis in de fotografie geeft je meer zekerheid. De kans dat je bedot wordt, wordt ook kleiner en beslissen wordt iets gemakkelijker als er iets “gekocht” moet worden. Dit klinkt misschien niet echt sympathiek maar dat is nu net de praktische kant
van de zaak waarmee je onvermijdelijk geconfronteerd wordt.
In 1987 kocht ik mijn eerste Nikon, de F-501 en vroeg hierbij naar een “normaal-lens” en een beetje tele-lensJ Dat werden dan de AF 50mm 1:1.8 en de AF 70-210, 1:1.4
Na al die jaren durf ik het nu openlijk bekennen dat ik eigenlijk niet helemaal wist wat ik gekocht had maar ik had volledig vertrouwen in de baas en zijn winkelJ
Ik heb het me geen seconde beklaagd en de lenzen doen het nog altijd zeer goed.
Met die F-501 heb ik duizenden dia’s gemaakt.
Vandaag de dag is het even anders: veel meer keuze, veel meer communicatie en informatie.
Is het daarom beter geworden? Durven we nog risico’s nemen?
Met de komst van de digitale camera’s werd het wel plots anders en beter.
Ik moet geen film meer kopen, die film moet niet meer ontwikkeld worden en er moet niet meer gewacht worden op afdrukken. Je hebt direct resultaat en zelfs foto’s printen kan je thuis doen in je eigen tijdJ
Digitale fotografie is vrijheid!
De komst van de D300 was een kleine shock in “digi-land” en de shock leek mij althans nog
iets heviger door de verschijning van de D70. Doorslaggevend is het feit dat je veel techniek krijgt of “veel” camera voor relatief weinig geld en dat is net wat velen onder ons zochten.
Of anders gezegd: “een maximum kwaliteit voor een minimum aan kosten”.
En dat vind ik weeral heerlijkJ
Het is ook geen risico meer om ongeveer 1000 euro te investeren in deze apparatuur.
Vanaf het eerste moment leken deze toestellen aan te slaan en in de gading te vallen.
Dat heeft zijn redenen en die kennen wij allemaal intussen.
Tegenwoordig vind je ze met hopen, de toestelletjes vanaf 400 of 500 euro maar ik zal ze
nooit meer kopen. Zeker nu ik weet dat er de D300 en de D70 is.
Er is geen weg meer terugJ
Tot slot dit nog. Vorige zondag zat ik aan tafel met mijn goede vriend en fotograaf, een echt
vakbeest. Een man die barst van talent. Ik ga niet bluffen op zijn kosten maar zijn klanten zijn
ondermeer Nutricia, fabrikanten die meewerken aan de Amerikaanse Space Shuttle enz.
Als een van de eersten kocht hij destijds een Nikon D1.
Maar nu op die zondag bekende hij ootmoedig dat hij de kleuren die dit toestel leverden toch
niet zo denderend waren…
En als één iemand die kan weten dan is hij dat!
Als ik dan denk aan wat ik investeerde in mijn S2 Pro dan verdwijnt dat in het niets als ik
vergelijk met de kosten die hij toen heeft gemaakt…de rest vul je maar zelf in.
Ik zeg alvast: “Voor goede kleuren moet je bij de S2 zijn…”.
Deze maand gaan we ons op die D70 “gooien” en tegen 1 april zullen wij het zeker weten
Bedankt voor het lezen van deze epistel en ik hoop dat je er een beetje van hebt kunnen
opsteken.
Vriendelijke groeten uit een zonnig Hasselt,
Theo
Comment