Dit is geen reeks wat we van het wondermooie Blankenberge zouden verwachten. De omgeving van de King Beach is in de winter een heel stuk minder wondermooi, eerder een stuk vergane glorie.
Mijn verhaal begint bij een wondermooie roestige trap
Eerst enkele foto's nemen voordat het wondermooie ding gaat instorten dacht ik
Een detailopname van de wondermooie roestvlekken terwijl enkele verdwaalde wandelaars mij vreemd aankeken (niet op de foto wegens minder interessant)
De weg naar het, hoogstwaarschijnlijke wondermooie, toilet was duidelijk aangegeven. Ook effe aangeven dat het decor in de achtergrond iets minder mooi is.
De pier en de wondermooie King-Beach toren met defekte plexi reclamebord maken het plaatje compleet
Een stilleven van de trap tegen een toch wel wondermooi decor van de dreigende lucht en ruisende zee
Daarna afscheid genomen van de wondermooie trap om verder te genieten van de wondermooie omgeving moest ook op de gevoelige sensor.
Na de trap kwam ik enkele wondermooie vloermosaieken tegen in een wondermooie decor
Waarna ik weerom stomverbaasd enkele plaatjes heb gemaakt van dit verlaten maar wondermooie terras
sorry als er enig sarcasme in deze tekst is geslopen maar ik blijf eigenlijk
regelmatig terugkeren naar het wondermooie Blankenberge.
Voor degene die "het wondermooie Blankenberge" niet zien kunnen de songtekst van Hugo Matthijsen er effe op nalezen
Mijn verhaal begint bij een wondermooie roestige trap
Eerst enkele foto's nemen voordat het wondermooie ding gaat instorten dacht ik
Een detailopname van de wondermooie roestvlekken terwijl enkele verdwaalde wandelaars mij vreemd aankeken (niet op de foto wegens minder interessant)
De weg naar het, hoogstwaarschijnlijke wondermooie, toilet was duidelijk aangegeven. Ook effe aangeven dat het decor in de achtergrond iets minder mooi is.
De pier en de wondermooie King-Beach toren met defekte plexi reclamebord maken het plaatje compleet
Een stilleven van de trap tegen een toch wel wondermooi decor van de dreigende lucht en ruisende zee
Daarna afscheid genomen van de wondermooie trap om verder te genieten van de wondermooie omgeving moest ook op de gevoelige sensor.
Na de trap kwam ik enkele wondermooie vloermosaieken tegen in een wondermooie decor
Waarna ik weerom stomverbaasd enkele plaatjes heb gemaakt van dit verlaten maar wondermooie terras
sorry als er enig sarcasme in deze tekst is geslopen maar ik blijf eigenlijk
regelmatig terugkeren naar het wondermooie Blankenberge.
Voor degene die "het wondermooie Blankenberge" niet zien kunnen de songtekst van Hugo Matthijsen er effe op nalezen
Comment