Tweet
Een tijdje geleden poste ik al enkele prentjes van White Pocket Dit gebied maakt deel uit van Vermillion Cliffs National Monument in het noorden van Arizona, op de grens met Utah. Een ondertussen veel bekender juweeltje in datzelfde gebied is "The Wave", officiële naam: Coyote Buttes North. "The Wave" is een streng beschermd gebied, met alle reden: het is niet zo groot en de prachtige rotsformaties zijn toch wel delicaat. Omdat toegang tot het gebied beperkt is tot 20 personen per dag en de vraag naar "permits" veel groter, wordt er geloot wie erin mag en wie niet; Ik was er jammer genoeg ook na verscheidene pogingen niet in geslaagd een permit te bemachtigen.
Ik had echter al via verschillende kanalen foto's gezien van Coyote Buttes South, en dat gebied leek me eigenlijk al even mooi. Dezelfde regels: 20 personen per dag. Vreemd genoeg was het geen probleem om hier permits te krijgen. Dat begint echter te veranderen en toen we bij de rangers onze permits gingen ophalen vertelden ze dat ze voor de eerste keer ook hadden moeten loten omdat er meer aanvragen waren dan de begeerde 20 permits. Coyote Buttes South is moeilijk te bereiken, het vereist nogal wat 4x4 rijkunst door los zand, en we hadden dan ook besloten om een gids onder de arm te nemen. Al het door elkaar schudden in de wagen en dan het ploeteren door het losse rode zand bleek echter dubbel en dik de moeite waard: Coyote Buttes South is prachtig, groter dan het North/Wave gebied en volgens onze gids biedt het nog meer dan "The Wave". Ik was in elk geval zwaar onder de indruk en onze gids die het gebied kent als zijn broekzak, wist ons op elke helling, achter elke teepee of na elke klim wel weer een nieuwe oooh of aaaah te ontlokken. Ik lees dikwijls commentaren over de kleuren als ik foto's uit het Zuidwesten van de VS post: ik kan jullie verzekeren: het rood, oranje, geel, roze, etc is allemaal echt. Ik heb er daarom voor gekozen deze keer alleen foto's te nemen zonder blending, geen HDR. Alleen levels en curves wat bijgesteld en sensorvlekken zo goed mogelijk weggekloond (ja, deze streek is wel moordend voor je sensor).
Ik heb ervoor gekozen om als eerste post plaatjes met mensen te plaatsen om een indruk van schaal te geven. Op de eerste onze gids, die altijd wel een stuk voorop was, en dan rustig ging zitten wachten terwijl we probeerden weer het landschap zo goed als mogelijk vast te leggen. De laatste foto 2 hikers die tussen alle "teepees" even het noorden kwijt waren. Niet iets om te doen in het midden van de zomer. Genoeg gekletst, ik hoop dat jullie het wat vinden.
Ik had echter al via verschillende kanalen foto's gezien van Coyote Buttes South, en dat gebied leek me eigenlijk al even mooi. Dezelfde regels: 20 personen per dag. Vreemd genoeg was het geen probleem om hier permits te krijgen. Dat begint echter te veranderen en toen we bij de rangers onze permits gingen ophalen vertelden ze dat ze voor de eerste keer ook hadden moeten loten omdat er meer aanvragen waren dan de begeerde 20 permits. Coyote Buttes South is moeilijk te bereiken, het vereist nogal wat 4x4 rijkunst door los zand, en we hadden dan ook besloten om een gids onder de arm te nemen. Al het door elkaar schudden in de wagen en dan het ploeteren door het losse rode zand bleek echter dubbel en dik de moeite waard: Coyote Buttes South is prachtig, groter dan het North/Wave gebied en volgens onze gids biedt het nog meer dan "The Wave". Ik was in elk geval zwaar onder de indruk en onze gids die het gebied kent als zijn broekzak, wist ons op elke helling, achter elke teepee of na elke klim wel weer een nieuwe oooh of aaaah te ontlokken. Ik lees dikwijls commentaren over de kleuren als ik foto's uit het Zuidwesten van de VS post: ik kan jullie verzekeren: het rood, oranje, geel, roze, etc is allemaal echt. Ik heb er daarom voor gekozen deze keer alleen foto's te nemen zonder blending, geen HDR. Alleen levels en curves wat bijgesteld en sensorvlekken zo goed mogelijk weggekloond (ja, deze streek is wel moordend voor je sensor).
Ik heb ervoor gekozen om als eerste post plaatjes met mensen te plaatsen om een indruk van schaal te geven. Op de eerste onze gids, die altijd wel een stuk voorop was, en dan rustig ging zitten wachten terwijl we probeerden weer het landschap zo goed als mogelijk vast te leggen. De laatste foto 2 hikers die tussen alle "teepees" even het noorden kwijt waren. Niet iets om te doen in het midden van de zomer. Genoeg gekletst, ik hoop dat jullie het wat vinden.
Comment