Onder het mom van 'artistieke' fotografie, heeft de fotograaf zowat een oneindige vrijheid om foto's naar eigen willekeur te nemen, te bewerken en te posten.
Vooral sinds de digitale bewerkingsmogelijkheden zie ik dikwijls dat technisch minder geslaagde foto's effe bewerkt worden en dan maar moeten doorgaan als een artistieke benadering van het onderwerp (en dan heb ik het niet over foto's die effe bijgewerkt worden om ze te optimaliseren, maar foto's waarvan je écht zegt, tja wat moet je nu daarmee ?).
Mijn vraag daarom: wat verstaan jullie onder 'een artistieke benadering' van het onderwerp en hoe ver mag men daarin gaan ?
M.a.w. is het aanvaardbaar in de fotografie dat je net zover gaat als in de wereld van de moderne kunsten, dat je zélf naar de inhoud moet zoeken omdat je dikwijls de bedoelingen van de kunstenaar niet meer begrijpt (confrontatie-kunst) ?
Vooral sinds de digitale bewerkingsmogelijkheden zie ik dikwijls dat technisch minder geslaagde foto's effe bewerkt worden en dan maar moeten doorgaan als een artistieke benadering van het onderwerp (en dan heb ik het niet over foto's die effe bijgewerkt worden om ze te optimaliseren, maar foto's waarvan je écht zegt, tja wat moet je nu daarmee ?).
Mijn vraag daarom: wat verstaan jullie onder 'een artistieke benadering' van het onderwerp en hoe ver mag men daarin gaan ?
M.a.w. is het aanvaardbaar in de fotografie dat je net zover gaat als in de wereld van de moderne kunsten, dat je zélf naar de inhoud moet zoeken omdat je dikwijls de bedoelingen van de kunstenaar niet meer begrijpt (confrontatie-kunst) ?
Comment