Tweet
Zijn nutteloze achterbeen is goed te zien op deze foto.
Twee jaar lang heeft hij het zo volgehouden. Hij bleef dicht bij ons huis, wat ongeveer het centrum van het territorium was
van hemzelf en zijn drie maten. Elke avond brulde hij luid. Of soms in het holst van de nacht! Dan maakte hij ons wakker
door al brullend net naast ons huis te passeren. Daar hebben we nog dikwijls om gevloekt.
Hoorde hij zijn broers (eerder 's nachts), of zag hij gieren neerdalen (overdag), dan ging hij erop af.
Met zijn buikje vol kwam hij steeds terug naar ons. Ondanks het feit dat hij maar op drie benen stond,
was hij toch de sterkste van allen. Hij was de kerel die steeds met de leeuwinnen paarde.
Maar nu zes maand geleden bleef het ineens stil. Er gaat geen avond voorbij dat we niet aan hem denken.
We missen hem! Maakte hij ons nog maar eens wakker... RIP Limpy!
Twee jaar lang heeft hij het zo volgehouden. Hij bleef dicht bij ons huis, wat ongeveer het centrum van het territorium was
van hemzelf en zijn drie maten. Elke avond brulde hij luid. Of soms in het holst van de nacht! Dan maakte hij ons wakker
door al brullend net naast ons huis te passeren. Daar hebben we nog dikwijls om gevloekt.
Hoorde hij zijn broers (eerder 's nachts), of zag hij gieren neerdalen (overdag), dan ging hij erop af.
Met zijn buikje vol kwam hij steeds terug naar ons. Ondanks het feit dat hij maar op drie benen stond,
was hij toch de sterkste van allen. Hij was de kerel die steeds met de leeuwinnen paarde.
Maar nu zes maand geleden bleef het ineens stil. Er gaat geen avond voorbij dat we niet aan hem denken.
We missen hem! Maakte hij ons nog maar eens wakker... RIP Limpy!