Tweet
We hebben allemaal zo soms wel iets wat ons extra raakt.
Dit kan een muziekstuk,een nieuwsbericht of een kunstwerk zijn.
Ik kreeg eergisteren klappen toen ik deze foto zag.
Niet alleen door de foto maar ook door het verhaal dat er bij hoort,meer nog,door de wijze waarop de fotograaf(Don McCullin) over dit meisje vertelde...
Het is een foto genomen tijdens de hongersnood in Biafra in 1969.
Don McCullin vertelde dat hij in een lokaal binnengebracht werd waar 800 kinderen bij elkaar gebracht waren,niet om gered te worden maar om er te sterven.
Het meisje op de foto was 16 jaar en volledig naakt.
De fotograaf vroeg de tolk of ze haar handen in haar schoot kon leggen zodat dat deel van haar lichaam tenminste bedekt was.
De foto die hij van haar nam noemde hij de meest waardige verschijning die hij ooit gefotografeerd had,
ook al zou het meisje binnen de twee dagen sterven ten gevolge van de ondervoeding...en was ze zich daarvan bewust.
Kijk...dat en de rest van het verhaal van iets wat 47 jaar geleden gebeurde heeft me geraakt zoals enkel een goede foto op het juiste moment genomen dat kan.
Dat is waar het bij dit soort foto's om draait en waar je als fotograaf moet aan denken;nooit de waardigheid en/of menselijkheid van wat je voor de lens haalt vergeten.
Ik ga dit nu niet reflecteren op de huidige situaties in de wereld vermits ik denk dat de toenmalige ellende van Biafra geen gelijke heeft in de huidige gebeurtenissen.
Ik denk wel dat er naast mij nog wel meer mensen zijn die ooit de kans zouden willen hebben een even krachtig beeld vast te leggen,zonder oorzaak van het vertoonde leed te zijn maar enkel als persoon die het vastlegt om het te delen met de wereld.
foto door Don McCullin,1969
Dit kan een muziekstuk,een nieuwsbericht of een kunstwerk zijn.
Ik kreeg eergisteren klappen toen ik deze foto zag.
Niet alleen door de foto maar ook door het verhaal dat er bij hoort,meer nog,door de wijze waarop de fotograaf(Don McCullin) over dit meisje vertelde...
Het is een foto genomen tijdens de hongersnood in Biafra in 1969.
Don McCullin vertelde dat hij in een lokaal binnengebracht werd waar 800 kinderen bij elkaar gebracht waren,niet om gered te worden maar om er te sterven.
Het meisje op de foto was 16 jaar en volledig naakt.
De fotograaf vroeg de tolk of ze haar handen in haar schoot kon leggen zodat dat deel van haar lichaam tenminste bedekt was.
De foto die hij van haar nam noemde hij de meest waardige verschijning die hij ooit gefotografeerd had,
ook al zou het meisje binnen de twee dagen sterven ten gevolge van de ondervoeding...en was ze zich daarvan bewust.
Kijk...dat en de rest van het verhaal van iets wat 47 jaar geleden gebeurde heeft me geraakt zoals enkel een goede foto op het juiste moment genomen dat kan.
Dat is waar het bij dit soort foto's om draait en waar je als fotograaf moet aan denken;nooit de waardigheid en/of menselijkheid van wat je voor de lens haalt vergeten.
Ik ga dit nu niet reflecteren op de huidige situaties in de wereld vermits ik denk dat de toenmalige ellende van Biafra geen gelijke heeft in de huidige gebeurtenissen.
Ik denk wel dat er naast mij nog wel meer mensen zijn die ooit de kans zouden willen hebben een even krachtig beeld vast te leggen,zonder oorzaak van het vertoonde leed te zijn maar enkel als persoon die het vastlegt om het te delen met de wereld.