Toen ik vorig jaar de aankondiging zag van de Sony F-828, dacht ik: “nu zijn ze volledig door het lint gegaan.”
Je hoeft geen goede fotograaf te zijn om te weten dat de prestaties die de F-828 als 8 Mpix camera zou neerzetten, euh, laten we zeggen middelmatig zou zijn. 8 lichtgevoelige sensoren proppen in een chipke van enkele vierkante centimeter groot (als het al zoveel is) is vragen om problemen. Initieel werd ik in het gelijk gesteld door alle problematiek die opdook hier en daar in het internet…
Niettemin, meer dan zes maanden later hebben alle grote spelers in de digitale fotografie (op Fuji na) een 8 Mpix camera op de markt gebracht. Op enkele kleine details na (de ene heeft Anti Shake, de ander USM) lijken ze allemaal heel erg op elkaar en het enige wat hen echt onderscheidt is de prijs (maar soms zelfs dat niet.) In het begin van de digitale fotografie was de leuze: hoe meer pixels, hoe liever, maar ondertussen zal iedereen al wel weten dat dat op dit moment niet meer het geval is.
Ik zou zelf verleidt kunnen worden door ene Dimage A2 (om er maar één te noemen) al was het maar dat mijn EOS 300D mij niet toelaat om audio commentaar in te spreken of kleine videoclips te maken. Maar als men dan terugkomt op het hoofdstuk kwaliteit van de foto, dan herneemt de rationalitiet terug de bovenhand en zegt het mij gelukkig te zijn met mijne EOS (ik bén er dan ook heel gelukkig mee.) Als ze mij een 4 Mpix versie uitbrengen van een Pro 1 mét anti-shake, ben ik onmiddellijk verkocht…
Feit is: de 8 Mpix kennen een ongelooflijk sukses, misschien nog meer dan de EOS 300D en de Nikon D70 hoewel die eender welke 8 Mpix camera wegblazen als het over kwaliteit van de foto gaat. Wat mij tot de vraag brengt: ben ik te kritisch?
Het is zeker niet de bedoeling om mensen die zo’n camera bezitten te beledigen, als ik dat wel zou gedaan hebben, aanvaardt hierbij dan mijn excuses…
Je hoeft geen goede fotograaf te zijn om te weten dat de prestaties die de F-828 als 8 Mpix camera zou neerzetten, euh, laten we zeggen middelmatig zou zijn. 8 lichtgevoelige sensoren proppen in een chipke van enkele vierkante centimeter groot (als het al zoveel is) is vragen om problemen. Initieel werd ik in het gelijk gesteld door alle problematiek die opdook hier en daar in het internet…
Niettemin, meer dan zes maanden later hebben alle grote spelers in de digitale fotografie (op Fuji na) een 8 Mpix camera op de markt gebracht. Op enkele kleine details na (de ene heeft Anti Shake, de ander USM) lijken ze allemaal heel erg op elkaar en het enige wat hen echt onderscheidt is de prijs (maar soms zelfs dat niet.) In het begin van de digitale fotografie was de leuze: hoe meer pixels, hoe liever, maar ondertussen zal iedereen al wel weten dat dat op dit moment niet meer het geval is.
Ik zou zelf verleidt kunnen worden door ene Dimage A2 (om er maar één te noemen) al was het maar dat mijn EOS 300D mij niet toelaat om audio commentaar in te spreken of kleine videoclips te maken. Maar als men dan terugkomt op het hoofdstuk kwaliteit van de foto, dan herneemt de rationalitiet terug de bovenhand en zegt het mij gelukkig te zijn met mijne EOS (ik bén er dan ook heel gelukkig mee.) Als ze mij een 4 Mpix versie uitbrengen van een Pro 1 mét anti-shake, ben ik onmiddellijk verkocht…
Feit is: de 8 Mpix kennen een ongelooflijk sukses, misschien nog meer dan de EOS 300D en de Nikon D70 hoewel die eender welke 8 Mpix camera wegblazen als het over kwaliteit van de foto gaat. Wat mij tot de vraag brengt: ben ik te kritisch?
Het is zeker niet de bedoeling om mensen die zo’n camera bezitten te beledigen, als ik dat wel zou gedaan hebben, aanvaardt hierbij dan mijn excuses…
Comment