Tweet
In een minder bezocht deel van Zion, aan de Kolob Terrace, heb je een schitterende hike naar "The Subway". Een schitterende, maar stevige wandeling door onherbergzaam terrein en enkel toegankelijk na het verkrijgen van een "permit".
Na een steile afdaling van een 800m en een 5 kilometer lange ploeter tocht door de rivier North Creek kom je op een magische plaats die "The Subway" heet. Een slot canyon waar het water naar beneden stroomt langs kleinere plassen, een plaats dagelijks door maximaal 50 mensen kan bezocht worden en waar prachtige foto's van bestaan.
Na ons de dag er voor goed geïnformeerd te hebben zijn we de volgende dag goed voorbereid met volle goede moed vertrokken in een stralende zon. Gelukkig maar, want het risico voor een flash flood is hier tamelijk groot omdat je 10km lang in een canyon door de rivier wandelt.
De prachtige wandeling vraagt veel uithoudingsvermogen en zonder het juiste materiaal is het al aardig moeilijk om het tot een goed eind te brengen. Gelukkig waren we overal op voorzien, wat niet altijd gemakkelijk was met een fotorugzak van kilo's op je rug. Onderweg gelukkig mensen tegengekomen die ervaring met de wandeling hadden en dat hield gelukkig het tempo hoog.
Net enkele honderden meters voor de subway, op het einde van de heentocht begon de miserie. Een storm die losbrak verderop en al snel ter plaatse was. Heel wat mensen keren op dat moment gewoon om, het gevaar kennende en niet hun leven willen riskeren. Wij... gaan gewoon door... geen sprake van dat ik deze moeilijke trek afgelegd zou hebben zonder ook maar een foto genomen te hebben van het uiteindelijke doel van deze wandeling.
Dit is dus het resultaat... één van de weinige foto's die gelukt is en nog niet naar wens. Maar door het snel stijgende water, de aanhoudende storm en het zien van de angstige blik op het gezicht va onze ervaren medewandelaars ben ik na het vlug opzetten van statief en nemen van enkele foto's, toch maar voor het hazenpad gegaan. Maar goed ook want de terugtocht was dubbel zo zwaar met het waterniveau verdrievoudigd sinds onze toekomst bij de Subway.
Ik was blij dat ik de wandeling tot een goed eind had gebracht en die avond kapot van de inspanning. Daarom dat ik toch deze foto met jullie deel, wetende dat het beter had gekund onder andere omstandigheden. Het bewijs nog maar eens dat je tijd nemen om een plaats te verkennen alvorens je zomaar lukraak begint te schieten, voor betere resultaten zorgt.
Na een steile afdaling van een 800m en een 5 kilometer lange ploeter tocht door de rivier North Creek kom je op een magische plaats die "The Subway" heet. Een slot canyon waar het water naar beneden stroomt langs kleinere plassen, een plaats dagelijks door maximaal 50 mensen kan bezocht worden en waar prachtige foto's van bestaan.
Na ons de dag er voor goed geïnformeerd te hebben zijn we de volgende dag goed voorbereid met volle goede moed vertrokken in een stralende zon. Gelukkig maar, want het risico voor een flash flood is hier tamelijk groot omdat je 10km lang in een canyon door de rivier wandelt.
De prachtige wandeling vraagt veel uithoudingsvermogen en zonder het juiste materiaal is het al aardig moeilijk om het tot een goed eind te brengen. Gelukkig waren we overal op voorzien, wat niet altijd gemakkelijk was met een fotorugzak van kilo's op je rug. Onderweg gelukkig mensen tegengekomen die ervaring met de wandeling hadden en dat hield gelukkig het tempo hoog.
Net enkele honderden meters voor de subway, op het einde van de heentocht begon de miserie. Een storm die losbrak verderop en al snel ter plaatse was. Heel wat mensen keren op dat moment gewoon om, het gevaar kennende en niet hun leven willen riskeren. Wij... gaan gewoon door... geen sprake van dat ik deze moeilijke trek afgelegd zou hebben zonder ook maar een foto genomen te hebben van het uiteindelijke doel van deze wandeling.
Dit is dus het resultaat... één van de weinige foto's die gelukt is en nog niet naar wens. Maar door het snel stijgende water, de aanhoudende storm en het zien van de angstige blik op het gezicht va onze ervaren medewandelaars ben ik na het vlug opzetten van statief en nemen van enkele foto's, toch maar voor het hazenpad gegaan. Maar goed ook want de terugtocht was dubbel zo zwaar met het waterniveau verdrievoudigd sinds onze toekomst bij de Subway.
Ik was blij dat ik de wandeling tot een goed eind had gebracht en die avond kapot van de inspanning. Daarom dat ik toch deze foto met jullie deel, wetende dat het beter had gekund onder andere omstandigheden. Het bewijs nog maar eens dat je tijd nemen om een plaats te verkennen alvorens je zomaar lukraak begint te schieten, voor betere resultaten zorgt.
Groeten
Mipstoo
Ik ben nu dus officieel jaloers 
Deze iconische plaats bezoeken staat zeker nog op mijn verlanglijstje, maar dan zal ik toch wat aan mijn conditie moeten gaan doen... 
Voor mij is dit in ieder geval een prachtplaat en een nieuwe motivator... hoewel ik waarschijnlijk pas in 2012 terug die kant op ga. Mooi! 
Comment