Dit boeiende bergvolk leefde nog niet zo lang geleden volledig geïsoleerd in het bergland van Sulawesi en hebben mede daardoor hun krachtige en levendige culturele identiteit weten te bewaren.
Honderd jaar geleden waren zij nog de gevreesde koppensnellers. Aluk todolo, het animistische geloof met zijn vele bloedige offers geldt officieel als een variant van het hindoeïsme. Ze zijn ondertussen gekerstend maar praktiseren niettemin nog altijd hun oude gebruiken.
een speciaal gebouwd Toraja begrafenisdorp met centraal de kist van de overledene (die waarschijnlijk al een paar jaar dood is want men wacht tot de familie geld genoeg heeft om zo'n feest te organiseren)
de kist wordt in stoet het hele dorp rondgedragen
de gasten brengen hun geschenken mee, o.a. , buffels...
...en varkens
de familie aanschouwt de schenkingen en gaat in colonne naar de gasten toe, de pater familias op kop...
ze brengen thee, koffie en koekjes mee. Elke groep aanwezigen wordt op dezelfde manier ontvangen. Dit gaat zo de hele dag door. Hoe hoger de kaste hoe langer het feest (tot 2 weken lang). Dit feest heeft 3 dagen geduurd
Op de laatste dag gaat het offerfeest door met de slachting van de waterbuffels. In de welgestelde radja-kaste worden tot 100 buffels geofferd. Dus, hoe welstellender de familie, hoe meer buffels er geslacht worden.
De buffels zijn hun hele leven zeer goed verzorgd en vertroeteld geweest want het is een erezaak de mooiste en gezondste buffels te offeren. Ze vertrouwen hun verzorger voor 100 %. Het is ook de taak van de verzorger de rituele slachting zo snel mogelijk uit te voeren opdat het dier niet nodeloos zou lijden. Het is een kwestie van seconden. De dieren geven geen kik en ondergaan gelaten hun lot.
De overledenen, die vaak al jarenlang thuis opgebaard en gebalsemd lagen worden uiteindelijk bijgezet in een grafkamer, knekelhuis, of karstgrot bij een rotswand in de buurt van het dorp. Ervoor worden de beroemde tau-tau-beelden neergezet, een soort dodenpoppen die beschouwd worden als verblijfplaats van de voorouderlijke zielen en die de levenden moeten herinneren aan de verering van hun voorouders.
overblijfselen in een karstgrot.
Honderd jaar geleden waren zij nog de gevreesde koppensnellers. Aluk todolo, het animistische geloof met zijn vele bloedige offers geldt officieel als een variant van het hindoeïsme. Ze zijn ondertussen gekerstend maar praktiseren niettemin nog altijd hun oude gebruiken.
een speciaal gebouwd Toraja begrafenisdorp met centraal de kist van de overledene (die waarschijnlijk al een paar jaar dood is want men wacht tot de familie geld genoeg heeft om zo'n feest te organiseren)
de kist wordt in stoet het hele dorp rondgedragen
de gasten brengen hun geschenken mee, o.a. , buffels...
...en varkens
de familie aanschouwt de schenkingen en gaat in colonne naar de gasten toe, de pater familias op kop...
ze brengen thee, koffie en koekjes mee. Elke groep aanwezigen wordt op dezelfde manier ontvangen. Dit gaat zo de hele dag door. Hoe hoger de kaste hoe langer het feest (tot 2 weken lang). Dit feest heeft 3 dagen geduurd
Op de laatste dag gaat het offerfeest door met de slachting van de waterbuffels. In de welgestelde radja-kaste worden tot 100 buffels geofferd. Dus, hoe welstellender de familie, hoe meer buffels er geslacht worden.
De buffels zijn hun hele leven zeer goed verzorgd en vertroeteld geweest want het is een erezaak de mooiste en gezondste buffels te offeren. Ze vertrouwen hun verzorger voor 100 %. Het is ook de taak van de verzorger de rituele slachting zo snel mogelijk uit te voeren opdat het dier niet nodeloos zou lijden. Het is een kwestie van seconden. De dieren geven geen kik en ondergaan gelaten hun lot.
De overledenen, die vaak al jarenlang thuis opgebaard en gebalsemd lagen worden uiteindelijk bijgezet in een grafkamer, knekelhuis, of karstgrot bij een rotswand in de buurt van het dorp. Ervoor worden de beroemde tau-tau-beelden neergezet, een soort dodenpoppen die beschouwd worden als verblijfplaats van de voorouderlijke zielen en die de levenden moeten herinneren aan de verering van hun voorouders.
overblijfselen in een karstgrot.
Comment