Tweet
De voorbije 2 weken was ik opnieuw in het West-Afrikaanse Benin. Deze keer met in mijn kielzog 18 Vlamingen die met eigen ogen konden zien hoe de NGO waar ik voor werk de hier verzamelde centen investeert in duurzame projecten.
In dit fotoverhaal neem ik jullie mee naar Posotomé, een groot dorp aan de oevers van Lac Ahémé in het binnenland van Benin.
1. Ondanks zijn enorme omvang is het meer door onoordeelkundige visserij zowat leeggevist. Dat heeft zware gevolgen voor de lokale bevolking voor wie de vis zowel voor de eigen consumptie als voor de handel van groot belang was. De enige visjes die nog resten worden met werpnetten gevangen. Ik heb deze visser een hele tijd gevolgd en veel succes kende hij niet.
2 & 3. De mensen van Posotomé leven nog vrij primitief. Gelukkig is het onderwijs er ondertussen vrij goed uitgebouwd op basis en middelbaar niveau. Toen ik het dorp binnenreed was de school net uit.
4 & 5. Alle projecten die wij wereldwijd steunen worden gedragen door de lokale mensen zelf. In Posotomé hebben de mensen ontdekt dat ze zelf een economisch leefbare activiteit konden opzetten door vis (een soort karpers) te kweken in vijvers naast het meer. Onze financiële middelen worden gebruikt om dit sociale-economie project voldoende basiskapitaal te bezorgen om de activiteiten op te starten. Voor de technische aspecten van de viskweek wordt beroep gedaan op specialisten die de lokale mensen opleiden zodat ze zelfstandig aan de slag kunnen. Het project is nu enkele jaren bezig en zorgt ondertussen voor een leefbaar inkomen voor een hele gemeenschap. Het was dan ook met fierheid dat ze me in een kleurrijke stoet meenamen naar de visvijvers.
6. De visvijvers bevatten karpers in verschillende groottes. In deze vijver zat het jonge broed dat zich kon verschuilen tussen en onder de waterlelies.
7. De mensen van Posotomé staan er niet alleen voor. Ze worden gesteund en opgevolgd door Funtrat, een nationale organisatie die gespecialiseerd is in dit soort sociale economie die zorgt voor voedselveiligheid en duurzame inkomens voor de betrokken mensen. Zij zorgen er ook voor dat elke euro die geïnvesteerd wordt ook gerechtvaardigd wordt. Dat rapporteren ze terug naar onze organisatie en zo kunnen wij heel transparant en onder controle van een Belgische bedrijfsrevisor laten zien aan de Vlaamse milde schenker wat er met zijn bijdrage gebeurd is.
Onze man ter plaatse die dit allemaal in goede banen leidt is Joseph, de schatbewaarder van Funtrat. Een zeer professionele mens die ondertussen een goeie vriend geworden is.
8 & 9. Een vaak voorkomend probleem in dit soort projecten is het analfabetisme bij de lokale bevolking. De jeugd heeft meer en meer toegang tot basisonderwijs, bij de volwassenen was dit niet zo. Daarom zorgen we er steeds voor dat er naast het economische project ook aan alfabetisering gedaan wordt: lezen, schrijven en rekenen. Zo kunnen de mensen zelf hun boekhouding bijhouden, bestellingen opvolgen en worden ze niet langer belazerd omdat er geen geschreven spoor bestond van hun verkoopsafspraken.
De alfabetisering gebeurt in de lokale taal (Benin kent er zo'n 300). Het hele project is op de lokale markt gericht en daar is die lokale taal belangrijk. In Posotomé spreekt men " Adja". De lessen vinden plaats op het dorpsplein in de schaduw van een enorme mangoboom.
Besluit: Mensen ondersteunen in hun ontwikkeling werkt enkel als je hen zelf regisseur maakt van deze ontwikkeling. Geld is natuurlijk belangrijk daarbij maar veel belangrijker is een inhoudelijke, technische en economische ondersteuning. Als ze zelf eigenaar zijn van hun project dan wordt het duurzaam. Met andere woorden: als de financiële steun uit Europa op een bepaald moment weg valt is het risico zeer klein dat het project instort. Dat wist Confucius al : Geef een man een vis en hij heeft een dag te eten. Leer een man vissen en hij heeft zijn hele leven eten.
Het enige verschil is dat het in dit project de vrouwen zijn die de viskweek opvolgen. En dat we de mensen leerden vis kweken i.p.v. het meer verder leeg te vissen.
In dit fotoverhaal neem ik jullie mee naar Posotomé, een groot dorp aan de oevers van Lac Ahémé in het binnenland van Benin.
1. Ondanks zijn enorme omvang is het meer door onoordeelkundige visserij zowat leeggevist. Dat heeft zware gevolgen voor de lokale bevolking voor wie de vis zowel voor de eigen consumptie als voor de handel van groot belang was. De enige visjes die nog resten worden met werpnetten gevangen. Ik heb deze visser een hele tijd gevolgd en veel succes kende hij niet.
2 & 3. De mensen van Posotomé leven nog vrij primitief. Gelukkig is het onderwijs er ondertussen vrij goed uitgebouwd op basis en middelbaar niveau. Toen ik het dorp binnenreed was de school net uit.
4 & 5. Alle projecten die wij wereldwijd steunen worden gedragen door de lokale mensen zelf. In Posotomé hebben de mensen ontdekt dat ze zelf een economisch leefbare activiteit konden opzetten door vis (een soort karpers) te kweken in vijvers naast het meer. Onze financiële middelen worden gebruikt om dit sociale-economie project voldoende basiskapitaal te bezorgen om de activiteiten op te starten. Voor de technische aspecten van de viskweek wordt beroep gedaan op specialisten die de lokale mensen opleiden zodat ze zelfstandig aan de slag kunnen. Het project is nu enkele jaren bezig en zorgt ondertussen voor een leefbaar inkomen voor een hele gemeenschap. Het was dan ook met fierheid dat ze me in een kleurrijke stoet meenamen naar de visvijvers.
6. De visvijvers bevatten karpers in verschillende groottes. In deze vijver zat het jonge broed dat zich kon verschuilen tussen en onder de waterlelies.
7. De mensen van Posotomé staan er niet alleen voor. Ze worden gesteund en opgevolgd door Funtrat, een nationale organisatie die gespecialiseerd is in dit soort sociale economie die zorgt voor voedselveiligheid en duurzame inkomens voor de betrokken mensen. Zij zorgen er ook voor dat elke euro die geïnvesteerd wordt ook gerechtvaardigd wordt. Dat rapporteren ze terug naar onze organisatie en zo kunnen wij heel transparant en onder controle van een Belgische bedrijfsrevisor laten zien aan de Vlaamse milde schenker wat er met zijn bijdrage gebeurd is.
Onze man ter plaatse die dit allemaal in goede banen leidt is Joseph, de schatbewaarder van Funtrat. Een zeer professionele mens die ondertussen een goeie vriend geworden is.
8 & 9. Een vaak voorkomend probleem in dit soort projecten is het analfabetisme bij de lokale bevolking. De jeugd heeft meer en meer toegang tot basisonderwijs, bij de volwassenen was dit niet zo. Daarom zorgen we er steeds voor dat er naast het economische project ook aan alfabetisering gedaan wordt: lezen, schrijven en rekenen. Zo kunnen de mensen zelf hun boekhouding bijhouden, bestellingen opvolgen en worden ze niet langer belazerd omdat er geen geschreven spoor bestond van hun verkoopsafspraken.
De alfabetisering gebeurt in de lokale taal (Benin kent er zo'n 300). Het hele project is op de lokale markt gericht en daar is die lokale taal belangrijk. In Posotomé spreekt men " Adja". De lessen vinden plaats op het dorpsplein in de schaduw van een enorme mangoboom.
Besluit: Mensen ondersteunen in hun ontwikkeling werkt enkel als je hen zelf regisseur maakt van deze ontwikkeling. Geld is natuurlijk belangrijk daarbij maar veel belangrijker is een inhoudelijke, technische en economische ondersteuning. Als ze zelf eigenaar zijn van hun project dan wordt het duurzaam. Met andere woorden: als de financiële steun uit Europa op een bepaald moment weg valt is het risico zeer klein dat het project instort. Dat wist Confucius al : Geef een man een vis en hij heeft een dag te eten. Leer een man vissen en hij heeft zijn hele leven eten.
Het enige verschil is dat het in dit project de vrouwen zijn die de viskweek opvolgen. En dat we de mensen leerden vis kweken i.p.v. het meer verder leeg te vissen.
Comment